Με φόντο μια επικείμενη κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν στη Μέση Ανατολή έχει ήδη ξεκινήσει στη Γερμανία ο προβληματισμός για τη στάση που θα πρέπει να κρατήσουν οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. Κι ενώ ο Γερμανός υπ. Άμυνας Μπόρις Πιστόριους αποκλείει σενάρια στρατιωτικής συνδρομής, υπάρχουν φωνές που ζητούν το αντίθετο.

Η Berliner Zeitung σχολιάζει: «Υπάρχουν συζητήσεις από τις οποίες κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Αυτό αφορά και το ερώτημα εάν η Γερμανία πρέπει να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όταν διακυβεύεται η ασφάλεια ή ακόμη η ύπαρξη του εβραϊκού κράτους. Το ερώτημα αυτό ανέκυψε μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023 και παραμένει επίκαιρο ενόψει μιας διαφαινόμενης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή (…) Προς υπενθύμιση: το Ισραήλ δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει άμεση υποχρέωση συνδρομής σε περίπτωση πολέμου αλλά υπάρχει σίγουρα ηθική υποχρέωση. Από την ιστορική ομιλία της τότε καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ το 2008 στην Κνεσέτ (σσ: το κοινοβούλιο του Ισραήλ)  ισχύει αναλλοίωτο το δόγμα ότι η ασφάλεια του Ισραήλ αποτελεί κρατική υποχρέωση για τη Γερμανία».

Και συνεχίζει: «Αν μια μέρα το Ισραήλ ζητήσει στρατιωτική βοήθεια, δύσκολα η Γερμανία θα μπορέσει να την αρνηθεί. Το Ισραήλ διαθέτει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο. Μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας. Όμως και η υποβαθμισμένη Bundeswehr διαθέτει δυνατότητες που θα ήταν χρήσιμες σε περίπτωση μεγάλης διένεξης στη Μέση Ανατολή π.χ. ο ανεφοδιασμός ή η χρήση Eurofighter που θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν ιρανικά ντρόουν. Φυσικά κανείς δεν θέλει να χρειαστούν όλα αυτά. Αλλά δεν μπορούν και να αποκλειστούν».

Η αποτυχία της πολιτικής στους βρετανικούς δρόμους

Οι μέρες και οι νύχτες σφοδρών επεισοδίων στη Μεγάλη Βρετανία συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, με πρωτοφανή έξαρση της ακροδεξιάς βίας και με τη νέα βρετανική κυβέρνηση να μοιάζει αδύναμη να θέσει την κατάσταση στους δρόμους υπό έλεγχο. Ο γερμανικός Τύπος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και η ιστοσελίδα tagesschau.de σχολιάζει μεταξύ άλλων:

«Πλέον η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει απλώς να αντιμετωπίσει μια χούφτα ομάδων που θα μπορούσαν να απαγορευθούν αλλά αποκεντρωμένα δίκτυα, ένα κράμα ανθρώπων γεμάτων μίσος, που κατακλύζονται από βία, από νεοναζί, έως ανθρώπους με ακροδεξιές επιρροές, ποδοσφαιρικούς χούλιγκαν αλλά και ανώνυμα τρολ στο διαδίκτυο. Πρόκειται για δίκτυα που έχουν ξεφύγει από το πεδίο της πολιτικής. Τα fake news διαχέονται πιο γρήγορα και οι ακροδεξιοί ταραχοποιοί οργανώνονται πιο γρήγορα από ό,τι ένα κλικ για το άνοιγμα των υπολογιστών στο βρετανικό υπ. Εσωτερικών. Οι ταραχές αυτές όμως δεν αποτελούν έκπληξη. Αποτελούν κληρονομιά της αμέλειας, τον πολέμων στο όνομα πολιτισμών αλλά και της αντικοινωνικής πολιτικής. Αν δεν ξεσπούσαν τώρα, θα ξεσπούσαν σε κάποια άλλη στιγμή». Το γερμανικό μέσο βλέπει τα γενικευμένα επεισόδια ως «πρόκληση για τους Εργατικούς» με μεγαλύτερη ακόμη πρόκληση όμως την αποκατάσταση της «συνοχής που έχει διαρραγεί και της δυσαρέσκειας».

Και η εφημερίδα Bild σχολιάζει: «Στην Αγγλία φλέγονται δρόμοι, αυτοκίνητα και καταστήματα. Το αρχικό έγκλημα που προκάλεσε τις ταραχές αποδόθηκε ψευδώς σε παράτυπο μουσουλμάνο μετανάστη. Ακροδεξιοί επιτίθενται σε όλη τη χώρα σε κέντρα ασύλου και αστυνομικούς, τους αποκαλούν 'γουρούνια του συστήματος'. Πιστεύουν ότι οι αξιωματούχοι δεν διώκουν τους μετανάστες-εγκληματίες για πολιτικούς λόγους (…) Και στη Γερμανία υπήρξαν περιπτώσεις που προκάλεσαν οργή. Όπως η υπόθεση του Χαλίλ Χ. (17 ετών) από τη Συρία που έμενε ελεύθερος παρά τα 33 αδικήματα που διέπραξε ο ίδιος και 110 συνολικά η οικογένειά του. Εάν οι πολιτικοί δεν επιλύσουν αυτά τα ζητήματα, ο λόγος θα αφεθεί στον όχλο. Και αυτό καθιστά ολοένα πιο εύκολη τη διατάραξη της κοινωνικής συνοχής από εξτρεμιστές αγκιτάτορες και προπαγανδιστές υπέρ της Ρωσίας».

Δεν έχει κριθεί ακόμη τίποτα στις ΗΠΑ…

Πολλά τα σχόλια και για τον προεκλογικό αγώνα στις ΗΠΑ και την «ρεβάνς» των Δημοκρατικών με το δίδυμο Κάμαλα Χάρις και Τιμ Γουόλτς. Η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt σε σχόλιο με τίτλο «Καλή η ευφορία αλλά χρειάζεται προσοχή» εστιάζει στην προεκλογική παρουσία των Δημοκρατικών τις τελευταίες μέρες και σημειώνει:

 «Η αντιπροεδρία της Χάρις ήταν θολή. Επίσης πολύ δύσκαμπτη. Δεν πέτυχε πολλά τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα σε εμφανίσεις της, όπως στη Διάσκεψη του Μονάχου δεν έλαμψε, παρουσιάστηκε πολύ νηφάλια. Μέχρι στιγμής όμως η Χάρις έχει διαψεύσει τους επικριτές της ήδη από την πρώτη κιόλας ομιλία μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της (…) Το ότι επέλεξε για υποψήφιο αντιπρόεδρο και 'running mate' τον Τιμ Γουόλτς, κυβερνήτη της Μινεσότα, ίσως δεν δείχνει ένα άνοιγμα μεγάλης κλίμακας σε νέες ομάδες ψηφοφόρων, όμως η ανάληψη της υποψηφιότητας έγινε θετικά δεκτή από τους υποστηρικτές της. Εκπροσωπεί μια προοδευτική πολιτική με πολλές κοινωνικές πτυχές».

Σε άλλο σημείο αναφέρει το σχόλιο: «Στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών επικρατεί κλίμα ευφορίας (…) Όμως οι υποστηρικτές της Χάρις δεν θα πρέπει να χαίρονται από τόσο νωρίς. Μέχρι τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου μεσολαβούν ακόμη σχεδόν τρεις μήνες, στους οποίους πολλά μπορούν να συμβούν, όπως έδειξε η απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ. Ο αμερικανικός προεκλογικός αγώνας δεν έχει ακόμη κριθεί».