«Η κυβέρνηση του Ισραήλ βάζει στο στόχαστρο τη φιλελεύθερη εφημερίδα 'Χααρέτζ'» γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), σε ανταπόκρισή της από το Τελ Αβίβ. Όπως επισημαίνεται στο κείμενο «στα τέλη Νοεμβρίου η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να σταματήσει τις συνδρομές κρατικών οργανισμών και να μην δημοσιεύει πληρωμένες καταχωρήσεις στην εφημερίδα. (…) Τα μέσα ενημέρωσης είναι το νεότερο μέτωπο, στο οποίο μεταφέρεται η ανελέητη, εδώ και χρόνια, αντιπαράθεση ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά στο Ισραήλ».

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες «ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν έχει βάλει στο στόχαστρο μόνο την εφημερίδα του Τελ Αβίβ. Έχει δρομολογήσει μία σειρά από πρωτοβουλίες, που θέτουν υπό αμφισβήτηση την προστασία της ελευθεροτυπίας. Έτσι, η κυβέρνηση επιχειρεί να κατακερματίσει τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Σχέδιο νόμου, που εγκρίθηκε την περασμένη εβδομάδα σε πρώτη ανάγνωση, προβλέπει ότι τα δημόσια μέσα θα προσφερθούν προς πώληση- και αν που δεν βρεθεί αγοραστής εντός δύο ετών, θα τερματίσουν τη λειτουργία τους».

Για το ίδιο ζήτημα η εφημερίδα Tageszeitung (taz) παρατηρεί: «Η ίδια η 'Χααρέτζ' κάνει λόγο για 'κυρώσεις' και 'μποϊκοτάζ' εναντίον της εφημερίδας. Εκπρόσωποι της κυβέρνησης και υπάλληλοι υπηρεσιών που χρηματοδοτούνται από το κράτος δεν θα επιτρέπεται να επικοινωνούν μαζί της, σύμφωνα με την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου. Δεν θα δημοσιεύουν ούτε πληρωμένες καταχωρήσεις, όπως συνέβαινε στο παρελθόν με τις ενημερωτικές εκστρατείες για την ασφάλεια των μεταφορών και την αεράμυνα (το 2021 το κράτος είχε δαπανήσει για καταχωρήσεις στη 'Χααρέτζ' 3,5 εκατομμύρια σέκελ, ποσό που αντιστοιχεί σε 800.000 ευρώ). Αν όλα αυτά είναι νόμιμα, θα κριθεί προσεχώς στα δικαστήρια. Σίγουρα όμως είναι άνευ προηγουμένου στην ιστορία του Ισραήλ».  

«Ένας Ιρανός σατράπης στη Δαμασκό;»

Τις δραματικές εξελίξεις στη Συρία σε σχέση και με τα εθνικά συμφέροντα του Ισραήλ σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Οι εχθροί του Ισραήλ κλονίζονται. Μετά τον θρίαμβο επί της λιβανικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ σειρά έχει το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, που αγωνίζεται για την επιβίωσή του. Οι μέχρι πρότινος ξεχασμένοι αντάρτες κατέλαβαν με αστραπιαία επίθεση το Χαλέπι και την Χάμα και προελαύνουν προς την πόλη Χομς. Είναι οι σταθμοί στην πορεία τους προς τη Δαμασκό. Αν καταλάβουν και την πρωτεύουσα, ο Άσαντ μόλις που προλαβαίνει να φτάσει στο αεροδρόμιο με λίγες βαλίτσες δολάρια για να διαφύγει στη Μόσχα ή την Τεχεράνη».

Τί θα γινόταν στη συνέχεια; Σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου, «το τελευταίο που χρειάζεται το Ισραήλ είναι μία νίκη των ανταρτών-συμμάχων της Τουρκίας. Εξίσου ανεπιθύμητη θα ήταν μία αυξημένη επιρροή του Ιράν, σε περίπτωση που σταλούν στη Συρία 'Φρουροί της Επανάστασης' ή Σιίτες παραστρατιωτικοί. Τζιχαντιστές μεθυσμένοι από την ευφορία της νίκης στα πρόθυρα του Γκολάν; Ένας Ιρανός σατράπης στη Δαμασκό; Και τα δύο θα ήταν κάτι παραπάνω από μία δυσμενής εξέλιξη για το Ισραήλ».    

Η Ελλάδα δείχνει τον δρόμο

Μία ακόμη σύγκριση Ελλάδας και Γαλλίας στην ιστοσελίδα του ειδησεογραφικού δικτύου N-TV, με αφορμή την κρίση στο Παρίσι μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Μπαρνιέ: «Πλεονάσματα, ανάπτυξη, περικοπές: Η Ελλάδα δείχνει στη Γαλλία πώς γίνεται…» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος της ανάλυσης.

Για την Ελλάδα ο αρθρογράφος σημειώνει ότι «ήδη από το 2021 υπερβαίνει τον μέσο όρο ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Αντί για τρομακτικά ελλείμματα στον προϋπολογισμό, όπως συνέβαινε την εποχή της ευρω-κρίσης, το κράτος καταγράφει εδώ και χρόνια πρωτογενή πλεονάσματα. Η Αθήνα τα υπολογίζει στο 2,5% για τον επόμενο χρόνο και 2,4% για το 2026. Κατ' αυτόν τον τρόπο συμβαίνει το άλλοτε αδιανόητο: σταδιακά, το χρέος της Ελλάδας μειώνεται. Ήδη από το 2020 συρρικνώνεται αισθητά. Μπορεί βέβαια, κατά τους υπολογισμούς του ΟΟΣΑ με βάση τα κριτήρια του Μάαστριχτ, να παραμένει στο 163,9% του ΑΕΠ. Αλλά πρόκειται για μία σημαντική βελτίωση σε σύγκριση με την 'αστρονομική' αφετηρία του 209,4% πριν από τέσσερα χρόνια».