�ροφ αποτελεί ένα πλήγμα για τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν που στο πρόσωπο του δολοφονημένου Τσετσένου Προέδρου είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για την ανασυγκρότηση της Τσετσενίας και την εξομάλυνση της κατάστασης.

Η συγκίνησή του Πούτιν για τη δολοφονία ήταν εμφανής, όταν δήλωνε πως ο Τσετσένος Πρόεδρος "είχε θέσει υπό την προστασία του ολόκληρη την Τσετσενία. Ο Καντίροφ πέθανε στις 9 Μαΐου την ημέρα της νίκης. Ο ίδιος όμως έμεινε ανίκητος".

Ο Πούτιν αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις και την πραγματικότητα της Τσετσενίας και πόνταρε τα πάντα σε ένα χαρτί: τον Καντίροφ. Ο Ρώσος Πρόεδρος δεν ενδιαφέρθηκε για το γεγονός ότι ο Καντίροφ διέθετε το δικό του στρατό, δικές του δυνάμεις ασφαλείας και παραβίαζε συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα προχωρώντας σε αυθαίρετες συλλήψεις και βασανιστήρια. Ο Καντίροφ με τη σειρά του προσέφερε στον Πούτιν την αμέριστη υποστήριξή του.

Οπως για παράδειγμα όταν λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές είχε δηλώσει: "θεωρώ ότι ο Πούτιν είναι ο μοναδικός άξιος για Πρόεδρος. Αν ήταν στο χέρι μου θα τον επέλεγα ως ισόβιο Πρόεδρο".

Στις εκλογές της Τσετσενίας τον περασμένο Οκτώβριο το Κρεμλίνο παρεμπόδισε συστηματικά τις υποψηφιότητες άλλων για το αξίωμα του Προέδρου. Οι εκλογές ήταν μια φάρσα, για τον Καντίροφ όμως ήταν κάτι το φυσιολογικό: "τα ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα είναι πλαστά. Εάν ήμουν ένας άνθρωπος του Κρεμλίνου θα ήμουν περήφανος"

Μετά τη δολοφονία Καντίροφ το Κρεμλίνο δεν έχει πλέν διάδοχο. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Πούτιν διέταξε τον πρωθυπουργό της Τσετσενίας Σεργκέι Αβράμοφ να αναλάβει τη διοίκηση της δημοκρατίας. Ο Αβράμοφ ανέφερε πως: "το σημαντικό είναι αυτή η τραγωδία να μην επηρεάσει αρνητικά τους ανθρώπους στη Τσετσενία, αλλά η ζωή να συνεχίσει να κυλά ομαλά".

Αυτό το τελευταίο φαίνεται να είναι αδύνατο τουλάχιστο στο Γκρόζνι, όπου πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν με το φόβο στα ερείπια. Η ανακοίνωση ότι ειδικές στρατιωτικές μονάδες θα ενισχύσουν τον αντιτρομοκρατικό αγώνα στην Τσετσενία κάνει ακόμη πιο δυσοίωνες τις προοπτικές για τον άμαχο πληθυσμό.

Τα σχέδια του Κρεμλίνου για την περιοχή παραμένουν ασαφή. Κανείς δεν φαίνεται έτοιμος να αποδεχθεί τη θέση του Προέδρου της Τσετσενίας. Για τους αντάρτες όμως ένα είναι σίγουρο: Κάθε εγκάθετος από τη Μόσχα, θα είναι και πάλι στόχος επίθεσης.