«Ο Πάουελ έχει κουραστεί», εκτιμούσαν πολιτικοί αναλυτές, «γι΄ αυτό θα αποχωρήσει». Ο ίδιος υπογράμμισε χθες ότι απλά «ήρθε η ώρα» να επιστρέψει στην προσωπική του ζωή. «Η αποχώρηση Πάουελ» ήταν αναμενόμενη», υπογραμμίζει και ο Τζάκσον Τζέινς, πολιτολόγος από το Ινστιτούτο Σύγχρονων Γερμανικών Μελετών, τονίζοντας παράλληλα ότι σημαντικό σε τέτοιες στιγμές είναι το «ποιός έρχεται» και όχι το «ποιός φεύγει». Γιατί όμως παραιτείται τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Πάουελ, μήπως οι απόψεις του άρχισαν να διαφέρουν ριζικά από αυτές του αμερικανού προέδρου; ρωτήσαμε τον αμερικανό πολιτολόγο:

«Όχι απαραίτητα, νομίζω ότι εδώ και χρόνια έλεγε πάντα ότι πρέπει να κάνουμε κάτι στο Ιράκ. Στο τέλος νομίζω το πρόβλημα ήταν περισσότερο η εμφάνισή του στα Ηνωμένα Έθνη και οι πληροφορίες που έπρεπε να παρουσιάσει εκεί, για τον ίδιο νομίζω ήταν απογοητευτικό. Και μέσα στο υπουργικό συμβούλιο όμως δεν ήταν έκτοτε εμφανές πώς μπορεί να προχωρήσει η κατάσταση, σε περίπτωση που παραμείνει στο πόστο του. Σε περιόδους πολέμου, ένα υπουργείο Άμυνας έχει πάντοτε τον πρώτο λόγο και κάποιος στο υπουργείο Εξωτερικών, σε οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκεται, ακόμη και ο υπουργός, βρίσκεται πάντοτε αντιμέτωπος με αυτήν την κατάσταση. Και είναι κάτι που δεν θα ήθελε ο Πάουελ για άλλα τέσσερα χρόνια».

Σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους, η σημερινή Σύμβουλος Ασφαλείας του αμερικανού προέδρου, Κοντολίζα Ράις, θα διαδεχθεί εκτός απροόπτου τον Κόλιν Πάουελ.

«Ναι, έχει αναφερθεί το όνομα της Ράις, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι. Το βασικό ερώτημα τώρα είναι με ποιόν έχει ο πρόεδρος τις στενότερες σχέσεις και με ποιόν έχει τις ίδιες απόψεις όσον αφορά την εξωτερική πολιτική. Αναμφίβολα η Κοντολίζα Ράις πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Γιατί άλλο να κάθεσαι στο υπουργικό συμβούλιο και άλλο στον Λευκό Οίκο όπως σήμερα. Όπως είπαμε όμως υπάρχουν και άλλοι υποψήφιοι και το τοπίο θα ξεκαθαρίσει μέσα στις επόμενες τέσσερις με έξι εβδομάδες».

Θα πρέπει να περιμένουμε τώρα αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΕ; είναι το επόμενο ερώτημα που απευθύναμε στον κ. Τζέινς:

«Αυτό θα εξαρτηθεί κυρίως από τις εξελίξεις στο Ιράκ, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως στο Ιράν, αλλά και το Μεσανατολικό. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια τα πράγματα είναι γνωστό στον Λευκό Οίκο, αλλά και τους πολιτικούς κύκλους που τον επηρεάζουν, ότι υπάρχει ανάγκη μίας πολυμερούς αρωγής στα μεγάλα διεθνή ζητήματα. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί τώρα ο Μπους να απλώσει το χέρι του και να πει ότι το εννοεί σοβαρά, όταν έχει απέναντί του μία επιφυλακτική Ευρώπη».

«Χάνουμε έναν πολύ καλό φίλο και έναν αξιόπιστο συνομιλητή», είπαν σήμερα πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί, αντιδρώντας μάλλον με λύπη στην αποχώρηση του Πάουελ. Τί σημαίνει όμως για την Ευρώπη αυτή η εξέλιξη;

«Η φωνή της Ευρώπης θα εξακολουθήσει να ακούγεται γιατί η Αμερική χρειάζεται την άμεση βοήθειά της για να αντιμετωπίσει τις σημερινές προκλήσεις. Η Ευρώπη όμως θα πρέπει να πει ξεκάθαρα τί είναι διατεθειμένη να προσφέρει. Δεν μπορείς να ασκείς πολιτική λέγοντας ότι δεν κάνεις τίποτα. Πρέπει να πεις τί μπορείς και θέλεις να προσφέρεις και που είναι τα όριά σου. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις η φωνή σου θα εξακολουθήσει να ακούγεται».