«Κακοφωνία στις Βρυξέλλες»: Με αυτή τη φράση τιτλοφορείται άρθρο στη σημερινή tageszeitung του Βερολίνου, το οποίο στηλιτεύει τη στάση της Ε.Ε. στο παλαιστινιακό ζήτημα.

«Παλαιότερα η Ε.Ε. είχε χαράξει μία ξεκάθαρη πορεία στην πολιτική της για τη Μέση Ανατολή. Επί θητείας του πρώτου "υπουργού Εξωτερικών” Χαβιέρ Σολάνα, η Ένωση συντασσόταν με τη λύση των δύο κρατών για το Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους. Είκοσι χρόνια μετά όμως, με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επικεφαλής της Επιτροπής και τον Ζοσέπ Μπορέλ ως Ύπατο Εκπρόσωπο της Ε.Ε., επικρατεί χάος.

[…] Η φον ντερ Λάιεν ταξίδεψε στο Ισραήλ, τάχθηκε στο πλευρό της χώρας και ξέχασε να αναφερθεί στην ανθρωπιστική κρίση που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα. Έπειτα από διαδηλώσεις στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία και το Βέλγιο, υπήρξε αντίδραση: μέσα σε μία νύχτα η ανθρωπιστική βοήθεια τριπλασιάστηκε», παρατηρεί η taz.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή "ξεχνά” να επικρίνει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, ο οποίος είναι αντίθετος με το διεθνές δίκαιο, και μόλις λίγες ημέρες αργότερα παρουσιάζεται ως πρωταθλήτρια στην ανθρωπιστική βοήθεια – επιπλήττοντας το Τελ Αβίβ; Μία τέτοια στάση δεν αποτελεί ξεκάθαρη χάραξη πορείας, αλλά καθαρό καιροσκοπισμό.

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ακολουθεί για άλλη μια φορά το παράδειγμα των Η.Π.Α. Από τη στιγμή που ο πρόεδρος Μπάιντεν απαίτησε από το Ισραήλ να επιτρέψει την παροχή βοήθειας στους ανθρώπους στη Γάζα, ξαφνικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθετεί ανάλογη στάση. Θα ήταν αρκετό να είχε ερωτηθεί ο Μπορέλ, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική και ο οποίος είχε απαιτήσει την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας εξαρχής. Εκείνος γνωρίζει κάποια πράγματα για τη Μέση Ανατολή, ενώ η φον ντερ Λάιεν όχι. Γι' αυτό και θα πρέπει να αφήσει την εξωτερική πολιτική στην ησυχία της», καταλήγει η taz.

Αλλάζει η στάση της Τουρκίας προς το Ισραήλ;

Ο πόλεμος στο Ισραήλ εξακολουθεί να θέτει ενώπιον ενός σημαντικού διλήμματος και τον πρόεδρο Ερντογάν.  «Οι τόνοι από την Άγκυρα γίνονται πιο εχθρικοί απέναντι στο Ισραήλ, μετά και τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου στη Γάζα», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.

«Κατά τις πρώτες ημέρες μετά την επίθεση στο Ισραήλ η Άγκυρα προσφέρθηκε να μεσολαβήσει μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς. […] Τώρα όμως ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν περιγράφει διαφορετικά τον ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η χώρα του: όχι πλέον ως διαμεσολαβητής μεταξύ δύο μερών, αλλά ως μία "εγγυήτρια δύναμη υπέρ της παλαιστινιακής πλευράς” σε μία πολυμερή διαδικασία διαπραγματεύσεων, κατά την οποία θα πρέπει να μεριμνήσουν "άλλες χώρες” για την ασφάλεια του Ισραήλ».

Η Τουρκία εξακολουθεί γενικώς να επιδιώκει τη βελτίωση των διπλωματικών της σχέσεων με το Ισραήλ. [...] Το κύριο κίνητρο του Ερντογάν είναι η ελπίδα για την κατασκευή ενός αγωγού μέσω του οποίου το φυσικό αέριο από το Ισραήλ θα ρέει στην Ευρώπη μέσω της Ανατολίας. Η ενεργειακή συνεργασία του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο ανησυχεί την Άγκυρα, η οποία φοβάται ότι θα μείνει πίσω.

Από την άλλη πλευρά, το ότι ο Ερντογάν οξύνει και πάλι τους τόνους, σχετίζεται και με το γεγονός ότι στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει ξεσπάσει ένας άτυπος ανταγωνισμός για το ποιος θα επικρίνει περισσότερο το Ισραήλ. Οι ισλαμιστές εταίροι του Ερντογάν ηγούνται στις επικρίσεις, όμως σε αυτές συμμετέχουν όλα τα κόμματα. Ο ηγέτης του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, κατηγόρησε το Ισραήλ για "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας”. Γι' αυτό και το Ισραήλ κάλεσε τελικά όλους τους πολίτες του που βρίσκονται στην Τουρκία να φύγουν το συντομότερο δυνατόν».

«Εκεί όπου ο καπνός δεν είναι ταμπού»

Αφιέρωμα για τις καλλιέργειες καπνού στη βορειοανατολική Ελλάδαδημοσιεύει η Welt στη διαδικτυακή ιστοσελίδα της. «Η καλλιέργεια του Μπασμά καπνού, ανατολίτικου τύπου, είναι κερδοφόρα. […] Πρόκειται για ένα προϊόν με παγκόσμια ζήτηση, το οποίο μετέτρεψε την περιοχή στη Μέκκα της ευρωπαϊκής καλλιέργειας καπνού».

Τα κέρδη από τις καλλιέργειες καπνού συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Ξάνθης, ενώ έκαναν ζάπλουτους τους «βαρόνους του καπνού» που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή. «Όπως λέει ο Πασχάλης Ξανθόπουλος, διευθυντής του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου, κατά τις αρχές του περασμένου αιώνα, σε έναν πληθυσμό 10.000 κατοίκων, οι 6.000 εργάζονταν στην καπνοβιομηχανία.

Εβραίοι, μουσουλμάνοι, Γερμανοί και Άγγλοι έμποροι έχτισαν βίλες και σπίτια που μαρτυρούσαν τον πλούτο των κατασκευαστών τους. Ως μαικήνες ίδρυσαν σχολεία, βιβλιοθήκες και θέατρα, ακόμη και κινηματογράφους. Επιπλέον, προσέφεραν δωρεές για τη συντήρηση των τζαμιών, των συναγωγών και των εκκλησιών όλων των θρησκειών, έφτιαξαν νέες πλατείες και πάρκα. Εν ολίγοις, οι καπνέμποροι ήταν αυτοί που διαμόρφωσαν το αστικό τοπίο της Ξάνθης. "Η περιοχή επωφελείται από αυτό ακόμα και σήμερα” κατά τον Ξανθόπουλο: Ολοένα και περισσότεροι τουρίστες επισκέπτονται την πόλη, μιας και εδώ είναι το μοναδικό μέρος στην Ευρώπη όπου μπορεί κανείς να γνωρίσει την καλλιέργεια, την επεξεργασία και το εμπόριο καπνού.

[...] Η Καβάλα […] ζούσε επίσης από τον καπνό. "Στις αρχές του 19ου αιώνα χτίζονταν διαρκώς νέες αποθήκες”, λέει η Κλεοπάτρα Χαλβατζόγλου, διευθύντρια του τοπικού μουσείου καπνού. "Στην καλύτερη εποχή υπήρχαν 160 αποθήκες και εργοστάσια, όπου εργάζονταν περίπου 14.000 άνθρωποι”.»