Ο Καρλ Κρόλο (Karl Krolow, 1915-1999) θεωρούνταν ήδη εν ζωή ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μεταπολεμικής γερμανικής ποίησης. Η θητεία του σ’ αυτήν ξεκίνησε με τη μελέτη και τη μετάφραση Γάλλων και Ισπανών ποιητών. Ο ίδιος απέρριπτε τον λυρικό ερμητισμό και επιδίωκε μια παιγνιώδη αποσύνθεση και ανασύνθεση του κόσμου σε συνεχή επαφή με την πραγματικότητα. Οι στίχοι του διακρίνονται από μια συνεχή αμφιταλάντευση ανάμεσα στην ευτυχία και τη μελαγχολία, την ευθυμία και τη λύπη. Το 1983, σε μια εποχή κορύφωσης του φόβου για τον πυρηνικό εξοπλισμό, δημοσίευση 15 πεζολογικά άσματα με τίτλο Ηρόδοτος ή η αρχή της ιστορίας, μια κατάδυση στις απαρχές υπό τον φόβο του τέλους της ιστορίας (βλ. ΠΟΙΗΣΗ, τχ. 22[2003], σ. 301-317).