Σε κοινή διακήρυξη τους οι τέσσερις τάσσονται υπέρ της μεταρρύθμισης των Ηνωμένων Εθνών και σύμφωνα με τον γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ, η προοπτική αυτή αντανακλά τα νέα δεδομένα στη διεθνή πολιτική: "Το ζήτημα είναι η ίδια η μεταρρύθμιση. Δεν είναι θέμα μόνο γοήτρου για μια χώρα να είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Εμείς υποστηρίζουμε έναν αποτελεσματικό "πολυπολισμό" και θα δραστηριοποιηθούμε στην κατεύθυνση αυτή.

Σύμφωνα με τον γερμανό υπουργό, "είναι αδιανόητο η μία από τις τρεις χώρες που καταβάλουν τα περισσότερα χρήματα στα Ηνωμένα Έθνη να μην είναι μόνιμο μέλος". Ο κ. Φίσερ τάσσεται επίσης υπέρ της συμμετοχής στο Συμβούλιο Ασφαλείας της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Ιαπωνίας, καθώς όπως λέει, μέχρι σήμερα ούτε η Ασία, αλλά ούτε και η Νότια Αμερική εκπροσωπούνται ως μόνιμα μέλη.

Το "κουαρτέτο της μεταρρύθμισης" ωστόσο δεν είναι ένα κλειστό κλαμπ. Και οι τέσσερις χώρες τάσσονται υπέρ της εκπροσώπησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας και της Αφρικής. Η εκπροσώπηση μόνο πέντε χωρών στο πιο ισχυρό όργανο του ΟΗΕ θεωρείται 60 χρόνια μετά την ίδρυση του αναχρονισμός:

"Είναι πολύ σημαντικό να μην αισθάνεται κανείς αποκλεισμένος σε έναν κόσμο που αποτελείται από 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Θα πρέπει η προοπτική της ανάπτυξης να μην περιορίζεται σε λίγες πλούσιες χώρες, αλλά να στηρίζεται σε μια πλατιά βάση. Θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη αποτελεσματικών θεσμών για το μέλλον", υπογραμμίζει ο Γιόσκα Φίσερ.

Τα μέλη της ομάδας εργασίας που έχει επιφορτίσει ο Κόφι Ανάν με την εκπόνηση ενός σχεδίου μεταρρύθμισης των Ηνωμένων Εθνών έχουν την τιμητική τους στη Γενική Συνέλευση του οργανισμού. Ο γερμανός υπουργός είχε την ευκαιρία να μιλήσει πολλές φορές μαζί τους, ωστόσο αυτοί τηρούν άκρα μυστικότητα αναφορικά με τις προτάσεις που προτίθενται να καταθέσουν. Ο Γιόσκα Φίσερ εκτιμά πάντως ότι εάν περάσει η πρόταση για διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Γερμανία θα διασφαλίσει μια θέση μονίμου μέλους: "Εάν εγκριθεί η διεύρυνση θα γίνουμε μέλη. Εάν δεν περάσει όμως η μεταρρύθμιση αυτή, θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη η διαχείριση των διεθνών προβλημάτων. Δεν υποστηρίζω τη θέση που λέει "ή τώρα ή ποτέ". Επίσης δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι εάν δεν περάσει η μεταρρύθμιση δεν θα συμβεί τίποτε τα επόμενα 30 χρόνια. Υπό την πίεση των γεγονότων θα αναγκαστούμε να προχωρήσουμε σε μια τέτοια μεταρρύθμιση".