Κρίση στην αυτοκινητοβιομηχανία Opel: Τίς πταίει και πώς δικαιολογούν οι εργαζόμενοι τους υψηλούς μισθούς τους;
16 Οκτωβρίου 2004Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία στις διαπραγματεύσεις θα αναζητηθούν δυνατότητες εξυγίανσης που δεν θα προβλέπουν απαραίτητα την απόλυση εργαζομένων. Τις πταίει όμως για την δραματική αυτή κατάσταση σε αυτήν την μέχρι πρότινος ισχυρότατη αυτοκινητοβιομηχανία; ρωτήσαμε τον καθηγητή Φέρντιναντ Ντουντενχέφερ, ειδικό σε θέματα αυτοκινητοβιομηχανίας από την Τεχνολογική Σχολή του Γκέλσενκίρχεν:
«Θα πρέπει εδώ να κάνουμε έναν διαχωρισμό. Από τη μία πλευρά θα πρέπει να πούμε ότι πριν από 5-6 χρόνια η Opel είχε μία κακή πολιτική στην αγορά χάνοντας πολλούς πελάτες. Έπειτα προσπάθησε να αναπληρώσει με το ολυμπιακό πρόγραμμα το χαμένο έδαφος, ωστόσο δεν φρόντισε να προσαρμόσει τον αριθμό των εργαζομένων της στα νέα δεδομένα. Οι κακοί χειρισμοί του μάνατζμεντ και τα προβλήματα της Saab δεν έγιναν εγκαίρως αντιληπτά από την κεντρική διοίκηση της Opel στη Ζυρίχη. Από την άλλη πλευρά όταν γίνονται περικοπές από την General Motors στην Ευρώπη αυτές δεν πραγματοποιούνται στο Βέλγιο ή την Πολωνία αλλά σχεδόν πάντοτε στη Γερμανία, όπου στο μεταξύ το επίπεδο των μισθών είναι πλέον απίστευτα υψηλό και όπου το κόστος για την ενέργεια καθιστά την βιομηχανία μας μή ανταγωνιστική».
Οι εργαζόμενοι στην αυτοκινητοβιομηχανία της Opel στη Γερμανία δικαιολογούν τους υψηλούς μισθούς τους με το επιχείρημα ότι προσφέρουν "ασύγκριτη ποιότητα". Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον καθηγητή:
«Προσφέρουν ακριβώς τα ίδια και την ίδια ποιότητα όπως στο μεταξύ και οι εργαζόμενοι της Opel στο Κλάιβιτς στην Πολωνία. Αντάξια είναι επίσης η απόδοση των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Σαραγόσα στη Ισπανία, αλλά και σε άλλες χώρες. Δεν ισχύει πλέον ότι τα καλά και ποιοτικά αυτοκίνητα κατασκευάζονται μόνον στο Μπόχουμ ή το Ρίσελσχαϊμ Πολλές φορές μάλιστα οι προϋποθέσεις και η ποιότητα είναι σαφώς καλύτερες στην ανατολική Ευρώπη όπου σημειωτέον το κόστος παραγωγής αγγίζει μόλις το 20 % του αντίστοιχου στη Γερμανία».
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατηγορούν την General Motors για την πολιτική που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια στην ευρωπαϊκή αγορά. «Κοιμόταν», υπογραμμίζουν αναλυτές όταν άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες ανταποκρινόμενες στις ανάγκες των καταναλωτών κατασκεύαζαν ολοένα και πιο εξελιγμένα πετρελαιοκίνητα μοντέλα.
«Η προσφορά της General Motors σε πετρελαιοκίνητα πρέπει να διευρυνθεί και προπάντων να βελτιωθεί. Σε κάθε κλάδο γίνονται λάθη. Στην προκειμένη περίπτωση όμως τα λάθη δεν έγιναν στις ΗΠΑ, αλλά στην Ευρώπη και στην έδρα της εταιρίας στη Ζυρίχη και στο Ρίσελσχαϊμ. Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να προσθέσουμε ότι οι απώλειες ύψους 2 δισεκατομμυρίων που σημείωσε η General Motors τα τελευταία 4-5 χρόνια πληρώθηκαν από την ίδια στις ΗΠΑ. Η ζημιά πληρώθηκε από το Ντιτρόιτ και αν δεν το είχαν κάνει τότε η Adam Opel AG θα είχε κηρύξει στο μεταξύ πτώχευση»΄.
Η Opel δεν είναι η μόνη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση στην Volkswagen όπου πριν από λίγο καιρό συμφωνήθηκε μεταξύ διοίκησης και εργαζομένων μία δραστική περικοπή στους μισθούς προκειμένου να μην γίνουν απολύσεις. Αντίθετα η «ελίτ» της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως η Mercedes και η BMW, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, αλλά αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους. Μόλις την περασμένη εβδομάδα η Porsche ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει μπόνους 3.000 ευρώ στους εργαζομένους της.