«Η εκδοχή της Λευκωσίας: η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα» με αυτό τον τίτλο η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung παραλληλίζει σε εκτενές ρεπορτάζ της το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου με το κυπριακό: «Η αμερικανική αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου ως αυτόνομου κράτους θα αποδυναμώσει ενδεχομένως τους κινδύνους για την περιοχή γύρω από το Κοσσυφοπέδιο, αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα.» «Είναι σίγουρο ότι η Σερβία θα αναζητήσει την παγίωση των τετελεσμένων που δημιούργησε ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας του Μιλόσεβιτς ανάλογα με τις δυνάμεις της. Μια τέτοια διχοτόμηση δεν λύνει όμως το πρόβλημα αντίθετα η υπερνίκησή του, εάν επιτευχθεί, μπορεί να γίνει μετά από δεκαετίες. Ωδεύουμε προς το παράδειγμα της Κύπρου;» Η εφημερίδα αναφέρεται κατόπιν στις απόψεις του γνωστού βαλκανολόγου Χανσγιόρκ Μπράι ο οποίος παραλληλίζει το Κόσοβο με την Κύπρο «η συνοριακή πόλη Μιτροβίτσα είναι ντε φάκτο διχοτομημένη πόλη όπως η Λευκωσία, αλλά στην περίπτωση της Μιτροβίτσα πρόκειται για ένα είδος χαλαρής διχοτόμησης. Εξέλιξη όμως προς την ίδια κατεύθυνση όχι μόνον δεν αποκλείεται, αλλά θεωρείται και ρεαλιστική.» Σύμφωνα μάλιστα με τον Γερμανό βαλκανολόγο «’μια τέτοια εξέλιξη στο Κοσσυφοπέδιο μπορεί να υπάρξει άμεσα και ραγδαία μετατρέποντας σε πραγματικότητα το απαισιόδοξο σενάριο της Κύπρου’.» «Επιπλέον το παράδειγμα της Κύπρου αποδεικνύει ότι η προοπτική της ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στην ΕΕ μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός αποτελεσματικού εργαλείου για την υπερνίκηση της διχοτόμησης. Ασφαλώς στο παράδειγμα της Κύπρου μαθαίνει κανείς τι δεν πρέπει να κάνει και όχι τι πρέπει. Η Κύπρος, εκτιμούν όλοι οι ειδικοί, έχασε τελεσίδικα την πιθανότητα της επανένωσής της. Σύμφωνα με τον βαλκανολόγο ίσως θα είχε επιτευχθεί, εάν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν είχε γίνει πολύ νωρίτερα ή πολύ αργότερα από την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.»

«Στο ΕΚΟΦΙΝ ο πρόεδρος Σαρκοζί δεν έπεισε» σημειώνει η εφημερίδα του Στρασβούργου Dernieres Nouvelles d’ Alsace: «από τη μια υπάρχει ο φιλελεύθερος σχεδιασμός της Κομισιόν και της Μεγάλης Βρετανίας με τις διάφορες εκφάνσεις σοσιαλφιλελευθερισμού κατά το γερμανικό πρότυπο, και από την άλλη η Γαλλία που ανακοίνωσε δια στόματος Σαρκοζί ότι θα κινηθεί στον αστερισμό του επεμβατισμού. Έτσι όμως μπαίνει μάλλον στη γωνία.»

«Ο Σαρκοζί επιμένει να δώσει ώθηση στην γαλλική οικονομία μέσω ενός φθηνότερου ευρώ» υποστηρίζει η αυστριακή εφημερίδα Der Standard και καταλήγει: «πρόκειται για πεπαλαιωμένη θεωρία, η οποία μπορεί να λειτουργήσει βραχυπρόθεσμα υπέρ, αλλά μακροπρόθεσμα θα ζημιώσει τη γαλλική οικονομία. Πρόκειται για λαϊκισμό. Ο Σαρκοζί δεν είναι σωτήρας, αλλά ο κακός δαίμων της Γαλλίας.»

«Η Ευρώπη χρειάζεται όντως έναν ισχυρό Γάλλο πρόεδρο, αλλά όχι με εθνικές παρωπίδες» σχολιάζει η γερμανική Süddetusche Zeitung «όποιος αποκαλύπτεται ως πράκτορας εθνικών συμφερόντων, χάνει τους υποστηρικτές του, ακόμη και αν η εμφάνισή του έχει τη δυναμική ενός σεισμού.»

Ο γερμανόφωνος τύπος ασκεί κριτική στις νέες προτάσεις του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Η ελβετική εφημερίδα Tagesanzeiger: «Με εμμονή και με γερμανική εμβρίθεια επιδιώκει ο υπουργός να αλλάξει ριζικά το κράτος δικαίου. Οι προτάσεις του μπορεί να μην αντίκεινται στο γράμμα του νόμου, αλλά οπωσδήποτε προσκρούουν στο πνεύμα του φιλελεύθερου γερμανικού συντάγματος. Εάν εφαρμοστούν αυτές οι προτάσεις, η χώρα θα αλλάξει ριζικά, δεν θα την αναγνωρίζουμε.»

Τέλος η η γερμανική Die Welt: «Εδώ και μήνες ο Σόιμπλε μας κάνει θεραπεία σοκ. Εδώ και μήνες μας επαναλαμβάνει ότι η Γερμανία βρίσκεται στο οπτικό πεδίο των τρομοκρατών, είναι πιθανός στόχος τους και το κράτος χρειάζεται διευρυμένες δυνατότητες παρέμβασης για προστατεύσει τους πολίτες του. Είναι θεμιτό που ο Σόιμπλε θέλει να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους για τους πολίτες και τη χώρα, αλλά αντί να κάνει υπερβολικές προτάσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση το κράτος δικαίου, πρέπει να αποδεχθεί επιτέλους πως ό,τι και να κάνει δεν μπορεί να εξαλείψει τον κίνδυνο τρομοκρατικού χτυπήματος.»