Μετά την λειτουργία του Καθολικού Πάσχα, απευθυνόμενος στους πιστούς, ο Φραγκίσκος ζήτησε να σταματήσουν οι επιδείξεις δύναμης και «να μην συνηθίσουμε στον πόλεμο, να κάνουμε έκκληση όλοι, με δυνατή φωνή, για ειρήνη, από τα μπαλκόνια και από τους δρόμους». Το μήνυμα αυτό του Ποντίφικα απευθύνεται βεβαίως, όπως τόνισε ο ίδιος, και στους κυβερνώντες. Αλλά δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη διορατικότητα των επιστημόνων, οι οποίοι, με το μανιφέστο Ράσελ Άϊνσταιν, πριν από σχεδόν εβδομήντα χρόνια, είχαν θέσει το κύριο ερώτημα σε σχέση με τις επιπτώσεις από τη χρήση πυρηνικών όπλων: «Θα τεθεί τέλος στο ανθρώπινο γένος, ή η ανθρωπότητα θα εγκαταλείψει τον πόλεμο;».

«Είναι δυνατή η ειρήνη»

Ο Φραγκίσκος αναφέρθηκε στα ορφανά παιδιά, στα ισοπεδωμένα σπίτια, στους ηλικιωμένους που επλήγησαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. «Χαράκτηκε στην μνήμη μου το βλέμμα των παιδιών που έχουν χάσει τους γονείς τους, και προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τον πόλεμο», είπε ο Αργεντινός πάπας. Υπάρχει, όμως, και μια αχτίδα φωτός. Ο Φραγκίσκος εξήρε τις πράξεις αλληλεγγύης όσων αποφάσισαν να φιλοξενήσουν χιλιάδες πρόσφυγες και ευχήθηκε, το παράδειγμα αυτό, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τον εγωϊσμό και τον ατομικισμό μας. «Κάθε πόλεμος φέρει μια σειρά συνεπειών. Η ειρήνη είναι δυνατή, είναι χρέος μας, αποτελεί ευθύνη όλων μας», είπε στους πιστούς ο Άγιος Πατέρας των Καθολικών. Στη συνέχεια έδωσε την παραδοσιακή ευχή του urbi et orbi, στην πόλη και την οικουμένη, από το μπαλκόνι προς την πλατεία του Αγίου Πέτρου ήταν διακοσμημένη με 40.000 λουλούδια από την Ολλανδία.  

Με την ομιλία του, ο Πάπας θέλησε να μιλήσει στις καρδιές των πιστών και όλων των ανθρώπων καλής θέλησης. Χωρίς αναφορές στενού, πολιτικού χαρακτήρα. Για να αποφευχθούν, πιθανότατα, και μεμονωμένες, ενοχλημένες αντιδράσεις. Όπως συνέβη με την συμμετοχή, στην καθολική Οδό του Μαρτυρίου, την Via Crucis στο Κολοσσαίο, μιας Ουκρανής και μιας Ρωσίδας νοσοκόμας, της Ιρίνα και της Αλμπίνα.Η βούληση του ποντίφικα, όμως, είναι να στείλει, πάση θυσία, το μήνυμά του. Ότι σηκώνουμε, ουσιαστικά, όλοι μαζί  τον Σταυρό του μαρτυρίου,  και ότι οι συνέπειες τραγικών και παράλογων επιλογών, δεν μπορούν και δεν πρέπει να αφήσουν αδιάφορο, απολύτως κανέναν. 

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη