Ο γερμανικός τύπος περιγράφει σήμερα τον «σεισμό» που επέφερε στο γαλλικό πολιτικό κατεστημένο ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ουδέποτε έχει εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα, και το κίνημά του En Marche, που αυτές τις μέρες κλείνει μόλις ένα χρόνο από την ίδρυσή του.  

Το Spiegel στη διαδικτυακή το έκδοση επισημαίνει ότι η Γαλλία ψήφισε όπως ποτέ άλλοτε μέχρι τώρα. «Για πρώτη φορά στην ιστορία της 5ης γαλλικής Δημοκρατίας συνέβη κάτι που ήταν αδιανόητο, αλλά που προδιαγραφόταν όλο και περισσότερο κάθε εβδομάδα που περνούσε» παρατηρεί ο σχολιαστής της. «Από τον πρώτο γύρο καταψηφίστηκαν τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα… αλλά όσοι πιστεύουν ότι ο δεύτερος γύρος θα είναι περίπατος, πρέπει να προσέξουν. Η Μαρίν Λεπέν, που εμφανιζόταν ως φαβορί για τον πρώτο γύρο, αύξησε τη δύναμή της κατά σχεδόν 5 ποσοστιαίες μονάδες. Έκανε το παν για να συμβεί αυτό, έκανε το κόμμα της πιο επαγγελματικό, το μετέτρεψε σε μεγάλη πολιτική δύναμη με ενεργό ρόλο σε ολόκληρη τη Γαλλία». 

«Επιβλήθηκε ως outsider»

Η εφημερίδα Die Welt, επίσης στη διαδικτυακή της σελίδα, αναζητεί τους λόγους επιτυχίας του Μακρόν. «Μπόρεσε να βγει πρώτος όχι γιατί εμφάνισε μια πειστική συνταγή ως αντίδοτο στα προβλήματα της Γαλλίας, αλλά επειδή αυτός ο υποδειγματικός μαθητής του παλαιού ελιτίστικου καθεστώτος κατάφερε να επιβληθεί ως outsider, ως επαναστάτης, ως φορέας ελπίδας, ως κάποιος που ξεκίνησε από χαμηλά» σημειώνει ο σχολιαστής. «Ο Μακρόν πέτυχε με μια μέθοδο που χάρισε επιτυχία και στον Ομπάμα. Με τον ενθουσιασμό που μετέδωσε, με τη δύναμη της αλλαγής που μπόρεσε να ενεργοποιήσει». Ο γερμανός αρθογράφος στέκεται επίσης και στις μελλοντικές ευθύνες του Μακρόν. «Ένας πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου το αξίωμα… Στον προεκλογικό αγώνα εμφανίστηκε ως επαναστάτης, εάν όμως μετά την εκλογή του στην προεδρία γλιστρούσε στον ρόλο του εθνοπατέρα, θα έχανε. Θα πρέπει παράλληλα να "συμμαζέψει" κατά μία έννοια το αξίωμα του προέδρου. Και θα πρέπει επίσης να ξεκινήσει μια διαφανή πολιτική, μια πολιτική που θα έχει καταλάβει το μήνυμα που έστειλε το 89% των δυσαρεστημένων από το πολιτικό σύστημα Γάλλων. Ένα τιτάνειο έργο, που αισθάνεται ικανός να φέρει σε πέρας, αλλά που δεν θα έπρεπε να ζηλέψει κανείς».  

Διχασμένη Γαλλία

Συγκρατημένος εμφανίζεται ο σχολιαστής της έγκριτης Frankfurter Allgemeine Zeitung. Υποστηρίζει ότι το αποτέλεσμα του πρώτο γύρου φέρνει στην επιφάνεια μια διχασμένη Γαλλία. «Η νίκη Μακρόν δεν είναι θεαματική», γράφει, «με αυτό το αποτέλεσμα θα έμενε εκτός δεύτερου γύρου στις δύο προηγούμενες εκλογές. Πάνω από το 40% των Γάλλων έδωσε την ψήφο του σε υποψηφίους από την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά. Πρόκειται για φαινόμενο ριζοσπαστικοποίησης της πολιτικής γεωγραφίας, που δείχνει πόση αβεβαιότητα επικρατεί ανάμεσα στους ψηφοφόρους απέναντι στις ριζικές αλλαγές της παγκοσμιοποίησης και της μετανάστευσης… Τον λογαριασμό όμως κλήθηκαν να πληρώσουν τα δύο κυρίαρχα κόμματα».  Στο σχόλιό της η εφημερίδα παραπέμπει στις προεδρικές εκλογές του 2002, όταν για πρώτη φορά στην ιστορία της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, στο δεύτερο γύρο πέρασε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο του πατέρα της Μαρίν Λεπέν. «Εάν θα γίνει πρόεδρος ο Μακρόν εξαρτάται από το εάν οι Γάλλοι θα εμποδίσουν την είσοδο της Λεπέν στο Μέγαρο των Ηλυσίων». 

Το κρίσιμο ερώτημα, εάν ο Μακρόν μπορεί να προσφέρει στέγη στους ψηφοφόρους που έμειναν κομματικά άστεγοι, θέτει στη διαδικτυακή της σελίδα η εβδομαδιαία εφημερίδα Zeit. «Μακρόν και Μελανσόν δεν έχουν τίποτα το κοινό, άρα δεν μπορεί να απευθυνθεί ο Μακρόν στους αριστερούς  ψηφοφόρους» παρατηρεί ο αρθρογράφος της. «Αλλά ούτε και οι συντηρητικοί του Φιγιόν ήταν πρόθυμοι χθες να δώσουν στήριξη στον Μακρόν, τις προηγούμενες εβδομάδες τον κατηγόρησαν ότι είναι ο Δούρειος Ίππος των Σοσιαλιστών και προειδοποίησαν για κατάρρευση της δημοκρατίας… Άρα ο Μακρόν θα δυσκολευτεί να πάρει με το μέρος του τους οπαδούς των δύο μεγάλων χαμένων της χθεσινής βραδιάς, τους συντηρητικούς και τους σοσιαλιστές. Εξίσου πιθανό είναι να σημειωθεί πρωτοφανής αποχή».

Ειρήνη Αναστασοπούλου