Σαν απολογισμό θα λέγαμε ότι ο μονίμως φιλόδοξος Γάλλος πρόεδρος πέτυχε την επανεκκίνηση του διαλόγου ανάμεσα σε Βορρά και Νότο και κάποια πρόοδο  υπέρ των φτωχών χωρών.

Είναι μακριά όμως από ένα προσδοκώμενο «Big Bang» για έναν ριζικό αναπροσανατολισμό της παγκόσμιας οικονομίας με σκοπό την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και ταυτόχρονα της φτώχειας. Κλίμα και φτώχεια, είναι στόχοι που θα πρέπει «να αντιμετωπιστούν συγχρόνως» υποστήριξε ο Εμμανουέλ Μακρόν, υπογραμμίζοντας ότι «δεν θα πρέπει η καταπολέμηση της φτώχειας να εναντιωθεί στην κλιματική προσαρμογή».

Στη Σύνοδο χαράχθηκαν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές και αναγνωρίσθηκε ότι θα πρέπει να επινοηθούν νέοι μηχανισμοί αλληλεγγύης και βοήθειας από τις χώρες του Βορρά προς τον Νότο, καθώς και λύσεις για τα δυσβάσταχτα χρέη ορισμένων χωρών του Νότου ή αναδυόμενων οικονομιών.

Αφορολόγητες οι ρυπογόνες δραστηριότητες

Άλλωστε, ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Λούλα δεν έχασε την ευκαιρία να φωνάξει και θυμίσει στις χώρες της Δύσης το δικό τους «ιστορικό» χρέος για το περιβάλλον. Στο περιθώριο της Συνόδου, με την ευκαιρία εορταστικής συγκέντρωσης στον Πύργο του Άιφελ, πήρε το λόγο υπογραμμίζοντας : «Οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να πληρώσουν για την ιστορική ζημιά που έχουν προκαλέσει στο περιβάλλον».

Όσοι ήλπιζαν πάντως, ότι η Σύνοδος θα ήταν μια ευκαιρία για την επιβολή διεθνών φόρων στις ρυπογόνες δραστηριότητες, στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, στα αεροπορικά εισιτήρια ή στις θαλάσσιες μεταφορές απογοητεύτηκαν. Με τις συζητήσεις ωστόσο που έγιναν στη Σύνοδο εξασφαλίσθηκε η δυνατότητα εγγραφής των θεμάτων αυτών στην ημερήσια διάταξη των μελλοντικών G7 και G20.