Σύμφωνα με έκθεση των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών που διέρρευσε στον Τύπο, το φαινόμενο να αυξηθεί εντυπωσιακά τις ερχόμενες εβδομάδες. Στην έκθεση αυτή, την οποία αποκάλυψε η εφημερίδα Corriere della Sera, υποστηρίζεται ότι στα κέντρα κράτησης της Λιβύης (υπό απάνθρωπες συνθήκες) βρίσκονται περίπου εξακόσιες ογδόντα πέντε χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που είναι έτοιμοι να επιβιβαστούν σε σκάφη δουλεμπόρων, με την ελπίδα να φτάσουν στην Ιταλία.

Και όχι μόνον. Πηγές της ιταλικής κυβέρνησης προσθέτουν ότι από τώρα και μέχρι και το καλοκαίρι, οι αφίξεις των «απελπισμένων της θάλασσας» από την Τυνησία, μπορεί να αγγίξουν τις εννιακόσιες χιλιάδες. Για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται μια πραγματική «έκρηξη» του αριθμού των αποβιβάσεων, ιδίως στο μικρό νησί της Λαμπεντούζα, όπου η κατάσταση είναι ήδη τρομερά δύσκολη.

Σύμφωνα με τους σχολιαστές, κύριες αιτίες είναι η νέα θέση της ιταλικής κυβέρνησης, η οποία  έκανε γνωστό ότι θα καταπολεμήσει με κάθε τρόπο τους δουλεμπόρους, αλλά και η πολιτική αστάθεια στην Τυνησία.

Ζητείται άμεση στήριξη της Ευρώπης 

«Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι θα συμβεί σε λίγους μήνες, δεν έχετε ιδέα. Στη Σικελία γνωρίζουμε καλά αυτό το φαινόμενο. Είτε η Ευρώπη θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι φτάσαμε, όντως, σε οριακό σημείο ή θα πρέπει να θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς», δήλωσε ο Νέλο Μουσουμέτσι,  ο υπουργός της κυβέρνησης της Ρώμης αρμόδιος για την Πολιτική Προστασία και τις πολιτικές της θάλασσας.

Ως μερική λύση, η κυβέρνηση Μελόνι ζητά από την Ευρώπη άμεση αύξηση της οικονομικής στήριξης των βορειοαφρικανικών χωρών, σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και ενισχυμένες ναυτικές περιπολίες στην Μεσόγειο. Και την λήψη οριστικών αποφάσεων και μέτρων στην επόμενη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών. Σύμφωνα με πληροφορίες των ιταλικών αρχών, δε, εκτός από τις ακτές της Τυνησίας και της Τουρκίας, οι δουλέμποροι ετοιμάζονται να εκμεταλλευθούν, για την αναχώρηση των σκαφών τους και εκείνες του Λιβάνου. Κάτι που δείχνει ότι πρόκειται, όντως για ένα από τα πιο πολυσύνθετα προβλήματα στο τραπέζι των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων με δεδομένα και ιδιαιτερότητες, οι οποίες μεταβάλλονται διαρκώς. 

Οι ΜΚΟ που δρουν νότια της Σικελίας, τέλος, συνεχίζουν να ζητούν από την ιταλική κυβέρνηση την αλλαγή του κανονισμού που ενέκρινε πρόσφατα, με στόχο να μπορούν να αποβιβάζουν τους διασωθέντες στο πλησιέστερο λιμάνι της χώρας, αλλά και να πραγματοποιούν κάθε φορά πάνω από μια επιχείρηση, σώζοντας όσες περισσότερες ανθρώπινες ζωές τους είναι δυνατόν.

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη