Στην πλατεία Πάουλι στην Κολωνία επικρατεί ησυχία. Δεν υπάρχουν πια παιδιά να παίζουν, περαστικοί να περπατάνε και σχεδόν καθόλου αυτοκίνητα. Στις 6 μ.μ. όμως ανοίγουν τα παράθυρα και εμφανίζεται μια μικρή ορχήστρα. Ένα κόρνο, ένα φλάουτο και ένα κλαρινέτο από την μια πλευρά της πλατείας. Και από την άλλη πλευρά ένα βιολί και ένα κοντραμπάσο. Κι όποιος δεν έχει κάποιο μουσικό όργανο, απλά τραγουδά τη διάσημη μελωδία από την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν.

«Κανείς δεν περιμένει ένα τέλειο μουσικό αποτέλεσμα. Το σημαντικό είναι να συμμετέχεις!» είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η πρωτοβουλία «Μουσικοί για τη Γερμανία», η οποία απαρτίζεται από πολλές μουσικές ενώσεις.

Παρόμοιες σκηνές, όπως στην Κολωνία, υπάρχουν σε όλη τη Γερμανία. Στη Στουτγάρδη μέλη της δημοτικής ορχήστρας έπαιξαν σε πολλά μέρη της πόλης, στο Φράιμπουργκ μέλη επίσης της δημοτικής ορχήστρας έπαιξαν σε μια αυλή και αποθεώθηκαν από τον κόσμο. Στο Βερολίνο τραγουδιστές και τραγουδίστριες της όπερας μετέτρεψαν τα μπαλκόνια τους σε σκηνή. «Αφού πλέον δεν είναι εφικτό να δίνουμε συναυλίες και να ανεβάζουμε όπερες, θα πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους επικοινωνίας με το κοινό» δήλωσε ο Κορνέλιους Μάιστερ, γενικός διευθυντής Μουσικών Σκηνών στη Στουτγάρδη. 

Η μουσική ως αντίδοτο στη θλίψη

Το ό,τι η μουσική είναι ένα καλό αντίδοτο στη μοναξιά και τη θλίψη είναι γνωστό και εκτός εποχής κορωνοϊού. Οι Ιταλοί όμως σε αυτές τις δύσκολες εποχές έδωσαν μια νέα διάσταση. Και την ωραία αυτή ιδέα φαίνεται τώρα να την ακολουθούν και χιλιάδες μουσικοί στη Γερμανία. Αυτό φάνηκε ήδη την προηγούμενη Κυριακή από τη μεγάλη συμμετοχή που υπήρχε. Οι ιδέες και οι νότες μεταδίδονται σε χρόνο ρεκόρ. Ξαφνικά γέμισαν τα μπαλκόνια και τα παράθυρα σε αυτή την εποχή της αυξανόμενης απομόνωσης.

Η επιλογή του έργου έχει μεγάλη συμβολική σημασία. Η «Ωδή στη Χαρά» που γράφτηκε από τον γερμανό ποιητή Σίλερ και μελωποιήθηκε αργότερα από τον Μπετόβεν δεν είναι παρά ο ύμνος στην αδελφοσύνη και την αλληλεγγύη και είναι πιο σημαντικός από ποτέ. «Είναι μια θαυμάσια ιδέα να κάνουμε ό,τι κάνουν οι Ιταλοί και να παίζουμε την Ωδή στη Χαρά» λέει ο Μάλτε Μπέκερ, διευθυντής της Οικίας του Μπετόβεν στη Βόννη. Και εκεί έπαιξαν την περασμένη Κυριακή. Ο Πέτερ Ματέρνα, διευθυντής του Φεστιβάλ Τζαζ της Βόννης, έπαιζε σαξόφωνο και οι συνεργάτες του τραγουδούσαν από διαφορετικά δωμάτια και γραφεία.

Αναστασία Μπούτσκο

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου