Οι αριθμοί λένε πως τα γερμανικά πανεπιστήμια δεν είναι τα πλέον διαδεδομένα στις προτιμήσεις των ξένων φοιτητών και ιδιαίτερα αυτών που επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους μετά το πτυχίο. Σιγά σιγά πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ανταλλαγής Φοιτητών, αυξάνεται η ζήτηση για προγράμματα διεθνούς περιεχομένου που αναγνωρίζονται οπουδήποτε στο εξωτερικό. Αυτό αποδίδεται σε ειδικό πρόγραμμα προώθησης των πανεπιστημίων, που έχει θέσει σε εφαρμογή η Υπηρεσία. Τις προηγούμενες ημέρες, στελέχη της συναντήθηκαν με πανεπιστημιακούς προκειμένου οι δύο πλευρές να κάνουν μια πρώτη αποτίμηση. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά: το 2001, λιγότεροι από 3.000 ξένοι φοιτητές παρακολούθησαν μεταπτυχιακά προγράμματα, προωθούμενα από την Υπηρεσία. Την επόμενη χρονιά, τα πανεπιστήμια δέχθηκαν πάνω από 5.000 αιτήσεις, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την εισαγωγή ειδικών εξετάσεων για τους υποψήφιους για μεταπτυχιακά τμήματα. Ο καθηγητής Μάνφρεντ Γκλέσνερ επιμελήθηκε των ερωτήσεων της εξέτασης για λογαριασμό του πανεπιστημίου του Ντάρμσταντ: «Από τη μία πλευρά είμαστε ευγνώμονες που η Υπηρεσία Ανταλλαγής Φοιτητών πέτυχε το σκοπό της διαφημίζοντας τα προγράμματα αυτά στο εξωτερικό. Για να εξασφαλίσει όμως κάποιος μια θέση στο πανεπιστήμιό μας για παράδειγμα, πρέπει να επιλεγεί από ένα μεγάλο αριθμό ενδιαφερόμενων φοιτητών που πληρούν τα κριτήρια εισαγωγής. Με αυτόν τον τρόπο όλοι κερδίζουν: το πανεπιστήμιο δέχεται τους καλύτερους και ο φοιτητής γνωρίζει ότι το πανεπιστήμιο αυτό είναι το κατάλληλο για τις σπουδές του.»

Με τη βοήθεια του διαδικτύου, τα πάντα γίνονται πιο εύκολα, λέει ο Μάνφρεντ Γκλέσνερ, καθώς μέσω αυτού, ο υποψήφιος έχει τη δυνατότητα να αποδείξει ότι βρίσκεται στο απαιτούμενο επίπεδο για να συνεχίσει τις σπουδές του, πριν καν συμπληρώσει την αίτησή του. Το τμήμα του δέχθηκε πέρυσι 1.600 αιτήσεις, όμως οι θέσεις ήταν μόνο 60. Κατά συνέπεια, τα κριτήρια έπρεπε να γίνουν πιο συγκεκριμένα: «Οι ερωτήσεις που τέθηκαν φέτος στους υποψηφίους μέσω του διαδικτύου ήταν πολύ εξειδικευμένες. Ερωτήσεις για το ηλεκτρομηχανολογικό μέρος των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ερωτήσεις μικροηλεκτρονικής και γενικότερα, θέματα που αφορούν πολύ συγκεκριμένους κλάδους, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο ένας φοιτητής είναι σε θέση να μπει στο πανεπιστήμιο κι αν ναι, σε ποιο τμήμα.»

Κάθε πανεπιστήμιο ακολουθει ξεχωριστές διαδικασίες κατά την επιλογή των φοιτητών. Ομως αυτό ενδέχεται να αλλάξει, λέει ο γενικός γραμματέας της Υπηρεσίας Ανταλλαγής Φοιτητών Κρίστιαν Μπόντε: «Πιστεύω πως αργότερα οι εξετάσεις θα πρέπει να καλύπτουν ένα ευρύτερο πεδίο. Δηλαδή να εξετάζονται πρώτα οι γενικότερες ικανότητες και δυνατότητες του υποψηφίου και μετά να διαπιστώνεται μέσω πιο εξειδικευμένων τεστ κατά πόσο ο καθένας έχει το κατάλληλο υπόβαθρο για το τμήμα, στο οποίο επιθυμεί να γίνει δεκτός.»