Σήμερα ο Μπρεζίνσκι θεωρείται ένας από τους πιο επιφανείς θεωρητικούς στον τομέα των διεθνών σχέσεων. Είναι καθηγητής διεθνών σχέσεων στο πανεπιστήμιο Τζων Χόπκινς, καθώς και σύμβουλος στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών στην Ουάσιγκτον (CSIS). Μιλώντας στην Deutsche Welle για την κρίση στη Συρία, ο Μπρεζίνσκυ επισημαίνει: «Η άποψή μου είναι ότι ένα στρατιωτικό χτύπημα, εάν πράγματι γίνει τελικά, θα έπρεπε να αποτελεί μέρος μίας ευρύτερης στρατηγικής. Αλλιώς πρόκειται απλώς για τιμωρητικό χτύπημα, που όμως είναι αμφίβολο αν λύνει το πρόβλημα. Υπάρχει λοιπόν στρατηγική για τη λύση του προβλήματος; Ποιος είναι μέρος της λύσης αυτής και ποιος δεν είναι; Πρέπει να τα σκεφτούμε όλα αυτά πριν προχωρήσουμε σε επέμβαση – επέμβαση, που μπορεί να φαίνεται θεμιτή από ηθικής απόψεως, αν αναλογιστούμε τα απάνθρωπα εγκλήματα στη Συρία, αλλά μπορεί και να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες…»

«Εάν η αμερικανική κυβέρνηση έχει όντως μία στρατηγική για τη Συρία, τότε προφανώς αυτή η στρατηγική αποτελεί ένα καλά φυλαγμένο μυστικό» δηλώνει σκωπτικά ο Αμερικανός αναλυτής. Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνει ότι η λύση του γόρδιου δεσμού στη Συρία δεν μπορεί ούτε να είναι αμιγώς στρατιωτική, ούτε να επαφίεται αποκλειστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και στους δυτικούς συμμάχους της Ουάσιγκτον.

Σημαντικός ο ρόλος της Τουρκίας

Κατά τον Μπρεζίνσκι, στον αμερικανικό σχεδιασμό θα έπρεπε να συμπεριληφθούν η Τουρκία και άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής. «Η Τουρκία θα έπρεπε να συμμετάσχει ανοιχτά και άμεσα σε ενδεχόμενο στρατιωτικό χτύπημα, αυτό θα ήταν η ελάχιστη προϋπόθεση. Από κει και πέρα θα έπρεπε επίσης να εκφράσουν τη στήριξή τους οι χώρες που αντλούν οικονομικά οφέλη από μία στοιχειώδη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή. Σκέφτομαι για παράδειγμα τις περιφερειακές δυνάμεις στην Ασία, που εξασφαλίζουν την ενεργειακή τροφοδοσία τους μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες της Μέσης Ανατολής δεν θα βυθιστούν στο χάος…»

Κατά την άποψη του Αμερικανού αναλυτή, η κυβέρνηση Ομπάμα σαφώς θα προτιμούσε μία επέμβαση νομιμοποιημένη με την εντολή των Ηνωμένων Εθνών, αλλά φοβάται ενδεχόμενο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας σε μελλοντική ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτό όμως, επισημαίνει ο Μπρεζίνσκι, δεν είναι παρά ένα ακόμη επιχείρημα που να συνηγορεί στο ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναζητήσουν κοινή γραμμή και στήριξη από τις όμορες χώρες.

Νέο Βιετνάμ η Συρία;

Ο προβληματισμός για τη Συρία φέρνει στην επιφάνεια και πάλι το μόνιμο τραύμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, το Βιετνάμ. Μάλιστα το καθεστώς της Δαμασκού προειδοποιεί ότι μία ενδεχόμενη αμερικανική επέμβαση μπορεί να εξελιχθεί σε παρόμοια πανωλεθρία. Αλλά η Συρία δεν είναι Βιετνάμ, επισημαίνει ο Μπρεζίνσκυ στην Deutsche Welle.

«Εντάξει, μέχρι ενός σημείου η σύγκριση φαίνεται δικαιολογημένη, αλλά μπορεί να είναι και ιδιαίτερα παραπλανητική. Στην πραγματικότητα νομίζω ότι η κατάσταση στη Συρία διαφέρει σημαντικά από εκείνη που επικρατούσε στο Βιετνάμ. Άλλωστε στη Συρία υπάρχει υπολογίσιμη αντίσταση κατά του Άσαντ, έστω και αν οι εκφραστές της δεν είναι και αυτοί ιδιαίτερα ελκυστικοί…» τονίζει ο Αμερικανός αναλυτής.

Knigge Michael / Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ.σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου