Ο σχεδιαζόμενος «γάμος» των χρηματιστηρίων της Φραγκφούρτης και του Λονδίνου είναι πολύ πιθανό να μην γίνει ποτέ. «Δεδομένης της στάσης που έχει τηρήσει έως τώρα η Κομισιόν, το London Stock Exchange Group (σ.σ. το χρηματιστήριο του Λονδίνου) δεν εκτιμά ότι η Κομισιόν θα εγκρίνει τη συγχώνευση», γράφει σε ανακοίνωσή του το LSE. Ωστόσο, το επίμαχο σημείο της ανακοίνωσης βρίσκεται «κρυμμένο» στη δεύτερη σελίδα.

Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της ΕΕ ενδέχεται να βάλει «ταφόπλακα» στα σχέδια των δύο κραταιών χρηματιστηρίων εξαιτίας υπονοιών για αθέμιτο ανταγωνισμό –όπως είχε γίνει τον Φεβρουάριο του 2012. Πριν από ακριβώς πέντε χρόνια είχε ναυαγήσει το φιλόδοξο εγχείρημα του πρώην επικεφαλής του χρηματιστηρίου της Φραγκφούρτης Ρέτο Φραντσιόνι εξαιτίας του βέτο της ΕΕ: η σχεδιαζόμενη τότε συγχώνευση του γερμανικού χρηματιστηρίου με το αντίστοιχο της Νέας Υόρκης θα «γεννούσε» τον μεγαλύτερο χρηματιστηριακό οργανισμό παγκοσμίως.

Στη Φραγκφούρτη δεν πιστεύει σχεδόν κανείς πλέον ότι υπάρχει πιθανότητα να αποτραπεί το «Όχι» των Βρυξελλών στα μεγαλεπήβολα σχέδια συγχώνευσης με το LSE. Η σχετική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί στα τέλη Μαρτίου. Το νέο «πικρό ποτήρι» των Βρυξελλών προκαλεί κυρίως αντιδράσεις στο Λονδίνο. Το LSE είχε ήδη δεχθεί να πωλήσει τα θυγατρική του, LCH Clearnet στην ανταγωνίστριά του, Euronext. To αίτημα της Κομισιόν προς την LSE να εκποιήσει και το πλειοψηφικό της πακέτο στην ιταλική πλατφόρμα αγοραπωλησίας μετοχών MTS, ξεπέρασε τις «κόκκινες γραμμές» των εκπροσώπων του LSE. Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς στους Βρετανούς γιατί το φημισμένο τους χρηματιστήριο πρέπει να συγχωνευθεί με το αντίστοιχο της Φραγκφούρτης λειτουργώντας μάλιστα ως ο μικρός εταίρος του. Επιπλέον συνεχίζονται οι συζητήσεις γύρω από την έδρα του νέου ενιαίου φορέα. Στα συμβόλαια των δύο ομίλων έχει καθοριστεί μεν προ πολλού το Λονδίνο ως έδρα της εταιρείας χαρτοφυλακίου. Ωστόσο, από την ημέρα που οι Βρετανοί είπαν «όχι» στην ΕΕ οι εκπρόσωποι της Φραγκφούρτης πιέζουν για τη δική τους αναβάθμιση.

Μεγαλύτερο το κόστος του ναυαγίου για τη Φραγκφούρτη

Η τωρινή άρνηση του λονδρέζικου χρηματιστηρίου να αποδεχθεί τους νέους όρους των Βρυξελλών λέγεται ότι εξέπληξε και τους εν δυνάμει εταίρους των Βρετανών στη Φραγκφούρτη. Ωστόσο, η τροχιά αντιπαράθεσης με τις Βρυξέλλες ενδέχεται να είναι σκόπιμη: Εάν Λονδίνο και Φραγκφούρτη προκαλέσουν ένα «όχι» εκ μέρους των Βρυξελλών, τότε οι δύο χρηματιστηριακοί όμιλοι θα έχουν βρει κάποιον να κατηγορήσουν εφόσον αποτύχει το εγχείρημα συγχώνευσης –τους «γραφειοκράτες» των Βρυξελλών που δεν αντιλαμβάνονται τα σημεία των καιρών. Έτσι το γεγονός ότι οι διαχειριστές του LSE δεν είχαν λάβει υπόψη τους το ενδεχόμενο του Brexit και είχαν υποτιμήσει την αντίσταση της Φραγκφούρτης στο να γίνει το Λονδίνο νομική έδρα του νέου οργανισμού, θα έφευγε από το προσκήνιο. Και έτσι τόσο το γερμανικό όσο και το βρετανικό χρηματιστήριο θα μπορούσαν να «θάψουν» το σχέδιο συγχώνευσης για τρίτη φορά μετά το 2000 και το 2005 χωρίς να εκτεθούν δημόσια.

Ειδικοί αναλυτές, όπως ο Μάρτιν Πράις από την ελβετική τράπεζα Credit Suisse, εκτιμούν ότι το LSE θα μπορούσε να σταθεί κάλλιστα και αυτόνομα. «Εκτιμούμε ότι το γερμανικό χρηματιστήριο θα ήταν ο μεγαλύτερος χαμένος σε ενδεχόμενη αποτυχία της σχεδιαζόμενης συγχώνευσης με το LSE», επισημαίνει ο Μάρτιν Πράις.

Για το χρηματιστήριο της Φραγκφούρτης η ενδεχόμενη αποτυχία του νέου εγχειρήματος θα ήταν καταστροφική, σύμφωνα με εκτιμήσεις του επικεφαλής του γερμανικού χρηματιστηρίου Κένγκετερ. Όπως είχε δηλώσει πρόσφατα, το χρηματιστήριο της Φραγκφούρτης έχει χάσει έδαφος «στο πλαίσιο ενός σκληρού παγκόσμιου ανταγωνισμού» και «εξαρτάται από συμμαχίες. (…) Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Φραγκφούρτη είναι να μείνει άπραγη».

Ντάνιελ Σνέτλερ (dpa) / Άρης Καλτιριμτζής