«Να απομονωθεί η Ρωσία, εάν καθυστερήσει την αποχώρηση»
20 Αυγούστου 2008
Τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ πρέπει να μείνουν στην Μαύρη Θάλασσα μέχρις ότου ολοκληρωθεί η αποχώρηση των Ρώσων από τη Γεωργία» σημειώνουν σήμερα οι βρετανικοί The Times με αφορμή την σύνοδο των υπΕξ του ΝΑΤΟ:
«Ο ΟΑΣΕ πρέπει να επιμένει στην αντικατάσταση των ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων με δικές του, ενώ η ΕΕ και το ΝΑΤΟ οφείλουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μηχανισμό για να απομονώσουν τη Ρωσία, εάν καθυστερήσει και άλλο την αποχώρηση.»
Ρωσικά και αμερικανικά συμφέροντα στη Γεωργία
«Μετά την κατάρρευση της ΣΕ η Γεωργία, η γεωγραφική καρδιά της διαμετακόμισης στον Καύκασο πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Κασπία και την Κεντρική Ασία, απέκτησε ύψιστη στρατηγική σημασία» σχολιάζει σε ανάλυσή της η γερμανική Tageszeitung:
«Τόσο για τη Ρωσία, όσο και για τις ΗΠΑ.
Γιατί εξάλλου οι ΗΠΑ από το 1990 εξοπλίζουν συστηματικά τη Γεωργία και προσπαθούν να την προσδέσουν στο ΝΑΤΟ;
Λόγω αυτών των συμφερόντων η συμπεριφορά της Ρωσίας έναντι της Γεωργίας είναι ερμηνεύσιμη, όχι ασφαλώς συγχωρητέα.
Καμία άλλη περιοχή των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών δεν έχει τη σημασία που έχει η Γεωργία.
Ούτε οι κεντροασιατικές δημοκρατίες με τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ούτε η Λιθουανία, ούτε η Πολωνία.
Γι’ αυτό η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στη Γεωργία δεν συνιστά ρεαλιστικό κίνδυνο έναντι των υπολοίπων χωρών.
Η εγκατάσταση πυραύλων στην Πολωνία και η είσοδος της Γεωργίας και της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν συνιστούν όμως εχέγγυα ασφαλείας, αντίθετα αυξάνουν τον κίνδυνο μελλοντικών συγκρούσεων στην πρώην σοβιετική σφαίρα επιρροής.»
«Οι ευρωρωσικές σχέσεις πρέπει να είναι ψύχραιμες»
Με επιστολή του ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντείβιντ Μιλιμπαντ στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο: «η εισβολή ήταν αδικαιολόγητη» γράφει για την κρίση στη Γεωργία ότι «δεν είναι δυνατόν να χαραχτούν νέα σύνορα με στρατιωτικές επεμβάσεις».
«Πρέπει να είναι οι σχέσεις μας με τη Ρωσία επί της ουσίας και ψύχραιμες.
Η ΕΕ δεν πρέπει να επιτρέψει στο Κρεμλίνο να καλλιεργήσει διχογνωμίες με τους Αμερικανούς ή εντός της Ευρώπης.
Εάν η Ευρώπη εμείνει στις αρχές και τις αξίες της, τότε οι εχθροπραξίες στην Γεωργία δεν θα έχουν νικητές ή ηττημένους».
Η ίδια εφημερίδα φιλοξενεί και άρθρο του μόνιμου εκπροσώπου της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ Ντμίτρι Ρογκόσιν, ο οποίος επισημαίνει ότι:
«Εκείνος που ενέπνευσε τον Σακασβίλι να ακολουθήσει την στρατιωτική οδό, τον προμήθευσε με όπλα και αναμόχλευσε τα πάθη εναντίον των γειτόνων έχει πλέον κάθε δικαίωμα να μοιραστεί μαζί του την δόξα του ηττημένου».
Η αθλιότητα της νεολαίας και η τρομοκρατία
«Η τρομοκρατία στην Αλγερία έχει επισήμως χαρακτηριστεί ως φθίνουσα μέχρι και νεκρή – η χθεσινή επίθεση αυτοκτονίας με 43 νεκρούς λέει κάτι άλλο» γράφει η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung:
«Το ανθρώπινο δυναμικό των τρομοκρατών δεν ξεπερνά τους 1000 άνδρες υποστηρίζει η Αλγερία.
Φαίνεται όμως ότι παραμένει σταθερός ο αριθμός τους παράς τις απώλειες.
Δηλαδή στρατολογούν συνεχώς νέα μέλη.
Αυτό ερμηνεύεται κυρίως με την αθλιότητα στην οποία ζει η νεολαία, εφ’ όσον η ανεργία αγγίζει το 60% στα εξαθλιωμένα προάστια του Αλγερίου.
Επίσης σε αντίθεση με τη δεκαετία του ’90 η Αλγερία σήμερα λόγω του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι πλούσια.
Η πλειοψηφία του πληθυσμού όμως δεν φαίνεται να έχει πάρει χαμπάρι τι συνέβη.»
«Η μπούρκα είναι πανταχού παρούσα στο Αφγανιστάν»
«Ο θάνατος 10 Γάλλων στρατιωτών, θα μπορούσαν να είναι Αμερικανοί, Γερμανοί, Καναδοί ή Βρετανοί, θέτει ξανά το ερώτημα:
Στο όνομα ποιας στρατηγικής, ποιου γεωπολιτικού οράματος και ποιού συγκεκριμένου αποτελέσματος βρίσκονται στο Αφγανιστάν οι δυτικές δυνάμεις;»
αναρωτιέται τέλος η γαλλική εφημερίδα DNA με αφορμή τη χθεσινή επίθεση των Ταλιμπάν:
«Όλα όσα επιχειρήσαμε από το 2001 απέτυχαν παταγωδώς.
Το Αφγανιστάν παραμένει στα χέρια των Ταλιμπάν.
Ο πρόεδρος Χαμίτ Καρζάι, μετά από τις εκλογές νοθείας του 2004 χαρακτηρίζεται δημοκράτης, ενώ δεν μπορεί να κυβερνήσει πέραν του προεδρικού ανακτόρου του στην Καμπούλ.
Η εικόνα της γυναίκας με τη μπούρκα, που τόσο σοκάρισε τους Ευρωπαίους, είναι πανταχού παρούσα.
Τι κάνουν εκεί οι Γάλλοι στρατιώτες;
Όπως και οι Γερμανοί και όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ φαίνεται ότι λειτουργούν ως υποθήκη έναντι των Αμερικανών, επειδή δεν έλαβαν μέρος στον πόλεμο κατά του Ιράκ.
Αυτό δεν είναι πολιτική, πόσο μάλλον που οι Αμερικανοί δεν έχουν καν πολιτική για το Αφγανιστάν.»