Ορισμένα παραδείγματα. Δημοκράτες πολιτικοί από την Ευρώπη συναγωνίζονται ποιος θα «γοητεύσει» περισσότερο την Κίνα. Το γεγονός ότι η ελευθερία του Τύπου δεν υφίσταται καν στην ασιατική χώρα και ότι οι εκεί αρχές μπλοκάρουν τις ανεξάρτητες πηγές ενημέρωσης όπως την Deutsche Welle, δεν είναι συνήθως τίποτε περισσότερο από μια απλή υποσημείωση.

Ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός γερμανών και ευρωπαίων πολιτικών ζητά μεγαλύτερη κατανόηση για τον ρώσο πρόεδρο Πούτιν. Και να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι φόβοι του έναντι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Για τους φόβους των δημοσιογράφων, τους εκφοβισμούς, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες τους όμως δεν φαίνεται να υπάρχουν οι ίδιες ευαισθησίες. Είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο ότι ο νέος γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας ακολουθεί εδώ διαφορετική γραμμή.

Και το Ιράν μπλοκάρει την ενημέρωση που παρέχει η Deutsche Welle και άλλοι σταθμοί διεθνούς εμβέλειας, φιμώνοντας τους δημοσιογράφους. Κανείς δεν μιλάει πλέον για τους 23 δημοσιογράφους που κρατούνται στα κολαστήρια της επαναστατικής φρουράς. Παρά ταύτα υπάρχουν πολιτικοί που οραματίζονται την προσέγγιση με την Τεχεράνη. Με ένα καθεστώς που θέλει να εξοντώσει το Ισραήλ, να αποσταθεροποιήσει το σύνολο της Μέσης Ανατολής και να εξάγει την τρομοκρατία.

Στο Αφγανιστάν γερμανοί στρατιώτες προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εδώ και 15 χρόνια προκειμένου η χώρα να αποκτήσει σταθερότητα, ειρήνη και ελευθερία. Παρόλα αυτά, μόνον την περασμένη Δευτέρα, έχασαν τη ζωή τους στην πολύπαθη χώρα δέκα δημοσιογράφοι.

Στη Σαουδική Αραβία ο πρίγκιπας δέχεται κολακευτικά σχόλια επειδή επιτρέπει στις γυναίκες να οδηγούν αυτοκίνητα. Την ίδια ώρα όμως ο μπλόγκερ Ραΐφ Μπαντάβι βρίσκεται στη φυλακή επειδή έκανε χρήση του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης.

Στην Αφρική πολλοί δικτάτορες λαμβάνουν μεγαλύτερη αναπτυξιακή βοήθεια μολονότι οι ίδιοι φιμώνουν όλο και περισσότερο νέους, δυναμικούς δημοσιογράφους που εργάζονται σε ιδιωτικά μέσα. Στο Μπαγκλαντές και το Πακιστάν οι μπλόγκερ θέτουν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο επειδή τολμούν να εκφραστούν για την ακραία άνοδο του ισλαμισμού στις χώρες τους.

Σε καμία άλλη χώρα οι δημοσιογράφοι δεν ζουν πιο επικίνδυνα απ΄ ότι στο Μεξικό, τη φετινή τιμώμενη χώρα στη Βιομηχανική Έκθεση του Ανοβέρου. Πέρυσι έχασαν τη ζωή τους εκεί 11 δημοσιογράφοι.

Ο κατάλογος είναι ακόμη πιο μακρύς. Περιλαμβάνει σε περίοπτη θέση και πιο κοντινές μας χώρες: την Τουρκία αλλά και τις Πολωνία και Ουγγαρία. Πρόκειται για μια τραγική λίστα που επιβάλει την ανάληψη δράσης.

Ως πολίτες θα πρέπει να κρίνουμε τους κυβερνώντες και από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν στις διαρκείς επιθέσεις κατά της ελευθεροτυπίας. Λένε στους δικτάτορες ξεκάθαρα ποιες είναι οι αξίες μας; Και, είναι διατεθειμένοι να αποσυρθούν από συμφωνίες όταν καταπατώνται αυτές οι αξίες; Συνδέουν την ετοιμότητα παροχής αναπτυξιακής βοήθειας με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου;

Σε όλο τον κόσμο η δημοκρατία απειλείται από δικτάτορες, αυταρχικούς ηγέτες και λαϊκιστές. Η δημοκρατία μπορεί να επιβιώσει μόνον εάν οι δημοκράτες προβάλλουν σθεναρή αντίσταση.

Σήμερα, στις 3 Μαΐου η Deutsche Welle συμπληρώνει 65 χρόνια ζωής. Εδώ και 65 χρόνια προσφέρουμε στον κόσμο ελεύθερη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες για την ελευθερία του Τύπου. Θα συνεχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το υποσχόμαστε!

Πέτερ Λίμπουργκ, Γενικός διευθυντής της Deutsche Welle