Σε μία αιφνιδιαστική κίνηση ο Γιουν Σουκ-γέολ, πρόεδρος της Νότιας Κορέας, κήρυξε χθες στρατιωτικό νόμο. Ακολούθησαν έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, που κάλεσε τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους, ενώ 190 βουλευτές καταψήφισαν την προεδρική απόφαση. Λίγες ώρες αργότερα και αφότου είχε ξεσπάσει πραγματικό χάος, ο Γιουν Σουκ-γέολ ανακοίνωσε πως τελικά θα άρει τον στρατιωτικό νόμο και η αστυνομία και ο στρατός αποχώρησαν από το κοινοβούλιο.

«Η κατάλυση της συνταγματικής τάξης από τον Γιουν Σουκ-γέολ ήταν μία φρικτή εξέλιξη», σχολιάζει η Neue Zürcher Zeitung. «Κανένα από τα επιχειρήματα του Νοτιοκορεάτη προέδρου, με τα οποία προσπάθησε να στηρίξει την απόφασή του για κήρυξη στρατιωτικού νόμου, δεν έχει λογική βάση. […] Αντιθέτως, επρόκειτο μονάχα για ψευδείς ισχυρισμούς».

Κατά το μέσο της Ζυρίχης, «το γεγονός ότι ο πρόεδρος πίστεψε πως ο στρατιωτικός νόμος θα μπορούσε να αποτελέσει τη λύση στα πολιτικά του προβλήματα, δείχνει πως ο Γιουν Σουκ-γέολ δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. […] Και με τις ενέργειές του ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος έχασε εντελώς την εμπιστοσύνη του λαού του».

Όπως επισημαίνει από την πλευρά της η WELT στη διαδικτυακή ιστοσελίδα της, «ακόμα και μέλη της ίδιας της κυβέρνησης επέκριναν τις ενέργειες του Γιουν. Ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, Χαν Ντονγκ Χιουν, χαρακτήρισε ως "λάθος” την κήρυξη στρατιωτικού νόμου και ως κάτι που "θα πρέπει να το σταματήσουμε σε συνεργασία με τον λαό”».

Το γερμανικό μέσο εξηγεί ακόμα πως «ο Γιουν Σουκ-γέολ βρίσκεται υπό μεγάλη πολιτική πίεση εδώ και μήνες. Το πλέον πρόσφατο πλήγμα στη δημοτικότητά του ήταν ένα νέο σκάνδαλο διαφθοράς, στο οποίο εμπλέκεται και η σύζυγός του – και όλα αυτά σε μία κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαμάχη με την αντιπολίτευση για την ψήφιση του προϋπολογισμού για το επόμενο έτος.

Εδώ και μήνες κλιμακώνονται γενικώς οι εντάσεις στην κορεατική χερσόνησο. Κατά την τελευταία διετία η Βόρεια Κορέα έχει αυξήσει σημαντικά τις πυραυλικές δοκιμές της, υιοθετώντας επίσης ακόμα πιο εχθρική στάση απέναντι στις ΗΠΑ και τη Νότια Κορέα».

Το μεγάλο ενεργειακό δίλημμα της Ελλάδας

Για την πρόοδο της Ελλάδας στη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και για το δύσκολο ενεργειακό δίλημμα που αντιμετωπίζει η χώρα γράφει ο ανταποκριτής του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου (RND) στην Αθήνα, Γκερντ Χέλερ.

«Η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην απεξάρτηση από τον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας, […] με την ελληνική κυβέρνηση να θέλει τώρα να προωθήσει ακόμα περισσότερο την αιολική ενέργεια. […] Μάλιστα, με την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας η Ελλάδα θέλει να φτάσει να εξάγει ενέργεια και σε άλλες χώρες της ΕΕ», μέχρι την Αυστρία και τη Γερμανία.

Την ίδια στιγμή ωστόσο «στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καθόλου υπεράκτια αιολικά πάρκα», παρατηρεί το RND. Γι' αυτό και το ελληνικό Υπουργείο Ενέργειας σχεδιάζει την κατασκευή offshore αιολικών πάρκων στην Αλεξανδρούπολη, «στην Κρήτη, όπου πρόκειται να κατασκευαστούν δύο υπεράκτια αιολικά πάρκα συνολικής χωρητικότητας 800 MW στη βορειοανατολική ακτή του νησιού, στη Ρόδο, την Εύβοια, την Κέρκυρα και την Πάτρα. Για τον σκοπό αυτό αναμένεται να επενδυθούν έξι δισεκατομμύρια ευρώ σε πρώτη φάση έως το 2030 και περίπου 28 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2050».

Εξαιτίας της διαμάχης με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο, «η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να κατασκευάσει τα αιολικά πάρκα κοντά στις ακτές – και αυτό το ενδεχόμενο έχει προκαλέσει σε πολλές περιοχές τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων». Όπως εξηγεί το γερμανικό δίκτυο, «πολλοί άνθρωποι φοβούνται πως τα αιολικά πάρκα θα καταστρέψουν το μοναδικό νησιωτικό πανόραμα του Αιγαίου και θα διώξουν τους τουρίστες. Έτσι, υπάρχει μεγάλη αντίσταση, ιδίως στην Κρήτη, οι κάτοικοι της οποίας παραδοσιακά αρέσκονται να επαναστατούν ενάντια στα "θέλω” των κυβερνήσεων της Αθήνας. Η πράσινη ενέργεια πάντως θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαιτέρως ωφέλιμη για την Κρήτη, ένα νησί που παίρνει το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής του ενέργειας από ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς που λειτουργούν με γεννήτριες ντίζελ – δηλαδή με έναν πολύ κοστοβόρο και επιβλαβή για το περιβάλλον τρόπο.

[…] Παρ' όλ' αυτά, ο Σύνδεσμος Ξενοδόχων Λασιθίου Κρήτης εκφράζει σε επιστολή διαμαρτυρίας την "κατηγορηματική και απόλυτη απόρριψη” των σχεδίων κατασκευής αιολικών πάρκων, με τους ξενοδόχους να φοβούνται πως τα πάρκα θα έχουν "εξαιρετικά αρνητικές και ανεπανόρθωτες συνέπειες” για την περιοχή. Την ανησυχία τους εκφράζουν επίσης η τοπική διοίκηση, οι δήμοι, οι επιχειρηματικές ενώσεις, ενώ οι περιβαλλοντολόγοι εκφράζουν τον φόβο τους πως η κατασκευή των πάρκων θα έθετε σε κίνδυνο την προστατευόμενη φύση».

Ορισμένοι απ' όσους αντιτίθενται στην κατασκευή των αιολικών πάρκων σκοπεύουν να κινηθούν νομικά, προκειμένου να ματαιώσουν τα σχέδια της κυβέρνησης. «Η δικαστική διαμάχη θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και το ΣτΕ – και σε αυτήν την περίπτωση, ακόμα κι αν εγκριθεί από τους δικαστές, η κατασκευή των αιολικών πάρκων θα καθυστερήσει για χρόνια», καταλήγει το RND.

Η Κύπρος στρέφει το βλέμμα προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ

Το ενδεχόμενο ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ απασχολεί και πάλι τον γερμανικό Τύπο, με την tageszeitung να κάνει λόγο για μία εξέλιξη που θα προκαλούσε αίσθηση «τόσο περιφερειακά όσο και από γεωπολιτική σκοπιά».

Όπως επισημαίνει η εφημερίδα του Βερολίνου, «από το 2022 και την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Κυπριακή Δημοκρατία άρχισε να αποστασιοποιείται από τη Μόσχα, έπειτα από πολλά χρόνια στενών πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων ανάμεσα στη Λευκωσία και τη Σοβιετική Ένωση και αργότερα τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Εντωμεταξύ η Κύπρος έχει ξεκινήσει μία στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ, όπως είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή του στην taz και ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος. Η εν λόγω συνεργασία βασίζεται σε έξι πυλώνες, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και οι τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας. Και πλέον σε αυτούς τους κλάδους προστίθεται και η στρατιωτική συνεργασία: όπως επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, η Κύπρος βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με τις ΗΠΑ για μία αεροπορική βάση στο νησί.

Η ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ και η δημιουργία μίας βάσης για την αμερικανική πολεμική αεροπορία θα ήταν δύο σημαντικές εξελίξεις και για τις ΗΠΑ: λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης η Κύπρος θα είναι μία κομβικής σημασίας χώρα για το ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και ένα ανάχωμα για τον περιορισμό της ρωσικής επιρροής και της στρατιωτικής παρουσίας και δραστηριοποίησης της Μόσχας στη Μέση Ανατολή».

Το πρόβλημα βέβαια είναι πως για να ενταχθεί η Κύπρος στο ΝΑΤΟ, είναι απαραίτητη η συγκατάθεση της Τουρκίας.