Στον απόηχο του προεκλογικού ντιμπέιτ ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και την Κάμαλα Χάρις, η νυν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται να κέρδισε τις εντυπώσεις τόσο του αμερικανικού κοινού, όσο και των Γερμανών δημοσιογράφων.

«Η Κάμαλα Χάρις κέρδισε ξεκάθαρα και πέραν πάσης αμφιβολίας το πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ ενάντια στον Τραμπ», διαπιστώνει η tageszeitung σε σχετικό σχόλιο που τιτλοφορείται «Ξεκάθαρη νίκη, λίγη ουσία». Όπως προσθέτει πάντως η εφημερίδα του Βερολίνου, «το κατά πόσο αυτό θα αλλάξει κάτι στην πολιτική δυναμική των τελευταίων βδομάδων του αμερικανικού προεκλογικού αγώνα, δεν είναι ακόμη σίγουρο».

Σε κάθε περίπτωση η Χάρις «κατέστησε σαφές πως, εν αντιθέσει με τον Μπάιντεν, μπορεί πραγματικά να αντέξει σε έναν προεκλογικό αγώνα με αντίπαλο τον Τραμπ. […] Η Χάρις έδειξε πως ως προσωπικότητα είναι διαφορετική από τον Μπάιντεν, πως έχει διαφορετικό λόγο, πως ακτινοβολεί μία διαφορετική ενέργεια […] – και σε αντίθεση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, η Χάρις κατάφερε να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που της έδωσε ο Τραμπ».

Σε πολιτικό επίπεδο βέβαια «εξήγγειλε στην καλύτερη περίπτωση πως θα διαμορφώσει μία κυβέρνηση Biden 2.0. Και αυτό ενδεχομένως να μην είναι αρκετό – ιδίως αν λάβει κανείς υπόψιν τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν πως το 60% των ερωτηθέντων είναι δυσαρεστημένο με την πολιτική κατεύθυνση της χώρας».

Η Süddeutsche Zeitung επαινεί και αυτή τη Χάρις για τον τρόπο που αντιμετώπισε το ντιμπέιτ σε επικοινωνιακό επίπεδο: «Η πολιτικός του Δημοκρατικού Κόμματος κοιτούσε την κάμερα μονάχα όταν ήταν η σειρά της. Όταν ξεκινούσε να μιλάει ο Τραμπ και το ABC μετέδιδε το πρόσωπο της Χάρις δίπλα στο δικό του, εκείνη γύριζε προς το μέρος του. Αυτό της επέτρεπε να σχολιάσει τους ισχυρισμούς, τις υπερβολές και τις θεωρίες συνωμοσίας του με διάφορες γκριμάτσες που κινούνταν μεταξύ δυσπιστίας, διασκέδασης και λύπησης».

Κατά την εφημερίδα του Μονάχου η Χάρις πέρασε το πρώτο "crash-test” με άριστα. «Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε όμως να φέρει οπαδούς του Τραμπ στο στρατόπεδό της. Εννέα στους δέκα ψηφοφόρους ξέρουν εδώ και καιρό τι θα ψηφίσουν. Πέραν της προσέλκυσης των λιγοστών αναποφάσιστων, αποφασιστικός παράγοντας για την έκβαση των εκλογών θα είναι το ποιος θα καταφέρει να κινητοποιήσει περισσότερο τους οπαδούς του, ώστε να προσέλθουν στις κάλπες. Και αυτό ισχύει πρωτίστως για τα επτά σημαντικά swing states».

Κύπρος: «Οι άνθρωποι δεν θέλουν τη σύγκρουση»

Εκτενές ρεπορτάζ από την Κύπρο δημοσιεύει η Wiener Zeitung στη διαδικτυακή ιστοσελίδα της σχετικά με τη διαίρεση του νησιού, αλλά και το μακρινό όνειρο της επανένωσης.

«Τον Αύγουστο του 1974, ενώ η Αγάθη γιόρταζε τα τέταρτα γενέθλιά της, όλα ήταν ήρεμα στο Αργάκι, στο χωριό της, στη βόρεια Κύπρο. Εκεί συμβίωναν Έλληνες και Τούρκοι σε πολύ καλό κλίμα, παρ’ ότι ο τουρκικός στρατός βρισκόταν ήδη από τα τέλη Ιουνίου στο νησί.

[…] Ξαφνικά ο βρυχηθμός των μαχητικών αεροπλάνων που πετούσαν χαμηλά διέλυσε το οικογενειακό ειδύλλιο. "Όλοι πανικοβλήθηκαν”, λέει η Αγάθη. Η Τουρκία είχε ξεκινήσει την επέκταση της εισβολής της. Ο θείος της Αγάθης εγκατέλειψε την Κύπρο την ίδια ημέρα και επέστρεψε στις ΗΠΑ: "Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα”.

[…] "Κάποια στιγμή καταλάβαμε πως έπρεπε να εγκαταλείψουμε το χωριό μας”, θυμάται η Αγάθη. Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα, η οικογένεια δεν είχε χρόνο να μαζέψει τα πράγματά της. […] Η μητέρα της Αγάθης μπόρεσε απλώς να πάρει τα απολύτως απαραίτητα – λίγα τρόφιμα, κάποια ρούχα, μερικές πάνες». Από τη φυγή τους η Αγάθη δεν θυμάται πολλά: «κυρίως τις ελιές, κάτω από τις οποίες κρύβονταν από τα τουρκικά αεροπλάνα, και τον αποχωρισμό από τον πατέρα της, ο οποίος κατατάχθηκε στον κυπριακό στρατό για να σταματήσει την προέλαση των Τούρκων». Η οικογένεια δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι της στη βόρεια Κύπρο.

«Ο Τουρκοκύπριος Χασάν Κάχβετσγλου ξέρει και αυτός τι σημαίνει προσφυγιά», συνεχίζει η WZ. Ο Κάχβετσγλου είχε αναγκαστεί επίσης να εγκαταλείψει το χωριό του. Ο Τουρκοκύπριος «δεν υποστηρίζει ποτέ κάποια μονόπλευρη οπτική για το Κυπριακό σχετικά με το ποιοι ήταν οι θύτες και ποιοι τα θύματα. "Είχαμε πόλεμο – εμείς σκοτώναμε Ελληνοκύπριους και αυτοί σκότωναν εμάς”».

Ο Κάχβετσγλου υποστήριζε πάντα τη συνεργασία και τη βελτίωση της επικοινωνίας ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους, συντονίζοντας δίγλωσσες ραδιοφωνικές εκπομπές, εκδίδοντας βιβλία και οργανώνοντας κύκλους συζητήσεων. «Πιστεύει πως η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν θέλει τη σύγκρουση. Και πως είναι οι εθνικιστές πολιτικοί της κάθε πλευράς αυτοί που ρίχνουν λάδι στη φωτιά και δεν αφήνουν τις παλιές πληγές να επουλωθούν».

Γιατί είναι ροζ η άμμος στο Ελαφονήσι;

«Πολλοί τουρίστες αποφασίζουν να κάνουν διακοπές στην Κρήτη με τις ονειρεμένες παραλίες και τα τιρκουάζ νερά. Τέτοια πράγματα δεν είναι σπάνια στο νησί. Αυτό που είναι όμως ιδιαίτερο είναι μία παραλία στα δυτικά του νησιού, όπου η άμμος είναι… ροζ», γράφει η Augsburger Allgemeine για την παραλία στο Ελαφονήσι.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; «Το χρώμα της άμμου οφείλεται σε κάποια μικροσκοπικά πλάσματα που ζουν στη θάλασσα: τα τρηματοφόρα, ένα είδος μονοκύτταρων οργανισμών. […] Τα απομεινάρια αυτών των οργανισμών, τα σπασμένα κοχύλια τους που μένουν στην παραλία, κάνουν την άμμο να φαίνεται ροζ. […] Αναλόγως με την ώρα, τον τρόπο που πέφτει το φως και το κύμα, το χρώμα της άμμου γίνεται άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έντονο, γεγονός που δίνει μία μαγική όψη στην παραλία».

Προσφάτως είχε προκληθεί σάλος στην Ελλάδα με την είδηση πως η ροζ αυτή άμμος πωλείται ως σουβενίρ από την Κρήτη. Ο Νεκτάριος Περράκης, πρόεδρος του δήμου Καντάνου-Σελίνου στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κρήτης ανέφερε πως πλέον έξι άτομα έχουν αναλάβει τη φύλαξη της παραλίας, ώστε να μην κλέψει κανείς την άμμο, καθώς κάτι τέτοιο θα είχε «καταστροφικές επιπτώσεις» για την περιοχή.