�υσικά τα βασανιστήρια.

Και οι δυο αρνήθηκαν ότι τα βασανιστήρια ήταν διατεταγμένη υπηρεσία και τακτική. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του στρατηγού Αμπιτζάι:

"Πρόκειται για ανθρώπινο σφάλμα, πρόκειται για πλημμελή εκτέλεση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση. Το σύστημά μας απέτυχε. Θα έπρεπε να τα γνωρίζουμε όλα, θα έπρεπε να μπορούμε να τα ξεσκεπάσουμε έγκαιρα. Επρεπε να κινηθούμε πριν γίνει, ό,τι έγινε."

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης στη Γερουσία οι δύο στρατηγοί παραδέχθηκαν ότι όντως υπάρχουν και καινούργιες ντισκέτες με φωτογραφίες από βασανιστήρια. Ο στρατηγός Αμπιτζάι παραδέχθηκε επίσης ότι υπήρξαν κακοποιήσεις συλληφθέντων και φυλακισμένων και εκτός Ιράκ:

"Διατάξαμε έρευνες και ανακρίσεις για πιθανό θάνατο λόγω κακοποιήσεων και στο Αφγανιστάν αναδρομικά μέχρι και πριν δύο χρόνια. Πρέπει να ολοκληρώσουμε οπωσδήποτε αυτές τις έρευνες. Κακοποιήσεις έγιναν σε φυλακές του Ιράκ, στο Αφγνανιστάν και σε πολλά μέρη".

Τον ισχυρισμό του Ερυθρού Σταυρού ότι έγινε προσπάθεια παρεμπόδισης της εισόδου του στις φυλακές της Βαγδάτης, μετά τη δημοσίευση της έκθεσής του για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον Νοέμβριο του 2003, δεν επιβεβαίωσαν οι στρατηγοί, αντίθετα αποδέχθηκαν ότι ήταν γνωστή η εν λόγω έκθεση του Ερυθρού Σταυρού στα κατώτερα κλιμάκια της στρατιωτικής ηγεσίας. Στην απορία του γερουσιαστή Τεντ Κέννεντυ γιατί τότε δεν έφθασαν ποτέ οι πληροφορίες αυτές στα ανώτατα κλιμάκια ο Τζον Αμπιτζάι είπε:

"Επιτρέψτε μου να δηλώσω ότι το σύστημά μας δεν λειτούργησε. Πρέπει να το αλλάξουμε".

Κατά πόσον όμως στις κακοποιήσεις και τα βασανιστήρια ενέχονται οι μυστικές υπηρεσίες δεν απαντήθηκε επαρκώς γι' αυτό και πρόκειται το όλο θέμα να διερευνηθεί από ειδική επιτροπή. Για τη γενική κατάσταση που επικρατεί στο Ιράκ, την οποία οι περισσότεροι γερουσιαστές χαρακτήρισαν καταστροφική, και οι δύο στρατηγοί παραδέχθηκαν λάθη τακτικής και κυρίως λανθασμένες εκτιμήσεις. Εξέφρασαν δε την άποψη ότι μέχρι τον Ιανουάριο του 2005 είναι δυνατόν να τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο, ενώ κάλεσαν τους γερουσιαστές να μην χάσουν την υπομονή τους, διότι οι Ιρακινοί περιμένουν από τους Αμερικανούς να διασφαλίσουν την σταθερότητα και την ειρήνη στη χώρα τους.