Η οικονομία της Βραζιλίας ανήκει στις αναδυόμενες της Λατινικής Αμερικής και κατέχει την 7^η θέση στην παγκόσμια οικονομία με προοπτική την άμεση κατάκτηση της 5^ης. Όμως τα φαινόμενα απατούν: παρά τις αισιόδοξες προοπτικές και τις μέχρι τώρα επιδόσεις της ο κίνδυνος αναταράξεων λόγω της ευρωκρίσης είναι ρεαλιστικός. Διότι η Βραζιλία ως σημαντικός εξαγωγέας μεταλλευμάτων σιδήρου, κρεάτων και σόγιας εξαρτάται από τις διεθνείς αγορές και τις νομισματικές διακυμάνσεις.

Ο κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο Ντεμέτριο Μαγκόλι εκτιμά ότι «η ανοδική πορεία της ανάπτυξης θα τερματιστεί» και πως η κυβέρνηση θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να προχωρήσει στη μείωση των κοινωνικών της δαπανών.

 

Στο μεταξύ ο Βραζιλιάνος υπουργός Οικονομικών Γίντο Μαντέγα κάλεσε τις χώρες μέλη της ΕΕ να λάβουν άμεσα και δραστικά μέτρα πριν ξεσπάσει νέα στασιμότητα και νέα ύφεση (σε συνάντηση των BRICS). Προσφέρθηκε μάλιστα να βοηθήσει στην επίλυση και την δρομολόγηση διεξόδου από την ευρωκρίση.

Την ετοιμότητα της Βραζιλίας για βοήθεια τόνισε και η πρόεδρος της χώρας Ντίλμα Ρουσέφ διευκρινίζοντας ότι: «δεν πιστεύει πως θα πρέπει η Βραζιλία να συνεισφέρει στην ευρωκρίση με κονδύλια από τα συναλλαγματικά αποθέματα που διαθέτει». Διαβεβαίωσε όμως ότι προτίθεται να εφαρμόσει οποιεσδήποτε προτάσεις «εφ’ όσον αποσαφηνιστεί πλήρως η πορεία» που πρέπει να χαραχθεί.

 

 

Το ΔΝΤ διαπίστωσε στην ετήσια έκθεσή του (3 Αυγούστου 2011) τα πρώτα δείγματα κάμψης της Βραζιλίας προειδοποιώντας για «ενδείξεις υπερθέρμανσης της οικονομίας της».  Πρότεινε δε στην κυβέρνηση της Βραζιλίας να δρομολογήσει άμεσα νέα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας και δομικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία της, όπως π.χ. μείωση των φορολογικών κινήτρων, καταπολέμηση του πληθωρισμού, χαλάρωση της πιστωτική της πολιτικής και σταδιακή μείωση των αναπτυξιακών κινήτρων που επεβλήθησαν από το φθινόπωρο του 2008 λόγω της κρίσης.

Το ΔΝΤ τόνισε επίσης ότι η κυβέρνηση της Βραζιλίας οφείλει να βάλει φρένο στην ανεξέλεγκτη εισροή κεφαλαίων.

Ήδη η βραζιλιάνικη κυβέρνηση προχώρησε στη μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 22 δισεκατομμύρια ευρώ και στη μείωση του βασικού επιτοκίου από το 12,5% σε 12%, και πιθανώς έπεται συνέχεια.

Οι ανησυχίες της 7^ης οικονομίας του πλανήτη μας για τις επιπτώσεις της ευρωκρίσης εντείνονται.