Οι κινητοποιήσεις στην Όπελ και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν
20 Οκτωβρίου 2004Μετά τις χθεσινές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις στην Όπελ όλες οι εφημερίδες σχολιάζουν πάλι σήμερα την απεργία. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: "Οι εργάτες της Όπελ στο Μπόχουμ που απεργούν 8 ολόκληρες ημέρες κατόρθωσαν να σταματήσουν την παραγωγή και στο Ρουσελσχάιμ, διότι λείπουν βασικά εξαρτήματα για την κατασκευή των αυτοκινήτων, τα οποία προμηθεύονται από το Μπόχουμ. Δεν πρόκειται για σωστή συμπεριφορά, πρόκειται για συλλογική ρήξη με τις συμβάσεις εργασίας, όσο κι αν φαίνονται οι αιτίες κατανοητές. Πιθανότατα θα αναγκαστεί η ηγεσία της Όπελ βραχυπρόθεσμα να υποχωρήσει, γιατί πρέπει να συνεχιστεί η παραγωγή. Όμως η ηγεσία της Τζένεραλ Μότορς στο Ντιτρόιτ δεν πτοείται, ούτε πρόκειται να αποσύρει το σχέδιο εξυγίανσης της Όπελ στην Ευρώπη και μάλιστα στη Γερμανία. Αυτό το γνωρίζουν τόσο οι πολιτικοί, όσο και τα συνδικαλιστικά στελέχη, τώρα πρέπει να αρχίσει να το αντιλαμβάνεται και το εργατικό δυναμικό. Τα λάθη των μάνατζερ, όσο σοβαρά και αν ήταν, αποτελούν πια παρελθόν, ανήκουν στην ιστορία, τώρα πρόκειται για το μέλλον της εταιρείας και η εξυγίανση είναι επιβεβλημένη: έτσι οι απολύσεις δεν είναι ανατρέψιμες. Όσο επώδυνες και αν είναι για τους εργαζόμενους και την περιοχή, άλλο τόσο σπουδαία είναι η διάσωση της επιχείρησης και η εξυγίανσή της. Διότι ας μην το λησμονούμε: η εξυγίανση αφορά χιλιάδες θέσεις εργασίας για το μέλλον. Γι' αυτό η εξυγίανση είναι περισσότερο αλληλέγγυα προς τον πληθυσμό από τη σημερινή απεργία."
Η Süddeutsche Zeitung γράφει ότι τώρα διακυβεύεται και το δικαίωμα συναπόφασης στις επιχειρήσεις: "Ιστορική πλάνη χαρακτήρισε το δικαίωμα συναπόφασης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων Ρογκόβσκι. Αναμφίβολα η συναπόφαση βοήθησε στην εξομάλυνση των μετώπων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Τα συνδικάτα διαχειρίστηκαν όμως το δικαίωμα αυτό αδέξια και δεν κατόρθωσαν να αποκομίσουν οφέλη, να γίνει δηλαδή το δικαίωμα συναπόφασης απαραίτητο συστατικό στοιχείο κάθε επιχείρησης. Τώρα οι καιροί άλλαξαν, και επιπλέον όλοι οι εργοδότες αναρωτιούνται γιατί να υπάρχει αυτό το δικαίωμα στη Γερμανία, αφού δεν υπάρχει σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα; Με την κρίση στο Κάρστατ και στην Όπελ οι μεγαλοβιομήχανοι βρήκαν ευκαιρία να φωνάξουν ότι το δικαίωμα συναπόφασης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις είναι πια κατάλοιπο άλλων εποχών, που δεν εξυπηρετεί ούτε τις επιχειρήσεις, ούτε τους εργαζόμενους."
Για τις μεταρρυθμίσεις στον ΟΗΕ γράφει η Tageszeitung: "Το σχέδιο των εντεταλμένων από τον Κόφι Ανάν ειδικών για τις μεταρρυθμίσεις των ΗΕ, αποδεικνύει από τη μια μεριά την ανικανότητά τους να συμφωνήσουν σε ένα κοινό σχέδιο, από την άλλη όμως θα μπορούσε να έχει και ευεργετικές επιδράσεις στη διαδικασία μεταρρυθμίσεων του οργανισμού: πρώτον θα μπορούσε να κινήσει το ενδιαφέρον των μελών του διεθνούς οργανισμού στο ζήτημα της συλλογικότητας και όχι οπωσδήποτε στην διεύρυνση και τη ανακατανομή προνομίων και βέτο στο ΣΑ του ΟΗΕ. Και δεύτερον η 'καυτή πρόταση' των ειδικών να συμπεριληφθεί στον καταστατικό χάρτη η δυνατότητα του προληπτικού στρατιωτικού πλήγματος θα μπορούσε επιτέλους να πυροδοτήσει μια δημόσια συζήτηση για το διεθνές δίκαιο, που και πως εφαρμόζεται."