Κάποτε χρειαζόταν κανείς μεγάλες, αναλογικές κάμερες, εργαστήρια… Ο Βιμ Βέντερς ξεκίνησε να διηγείται τις ιστορίες του με πόλαροϊντ – τώρα βέβαια χρησιμοποιεί συχνά κι εκείνος το κινητό του.