Απομένουν δύο ημέρες για την έγκριση από το γερμανικό κοινοβούλιο ψηφίσματος που να καταδικάζει τη γενοκτονία των Αρμενίων. Μία κίνηση που γίνεται 101 χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα και που συμπίπτει με την προσφυγική κρίση και τις δύσκολες σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ και τη Γερμανία.

Γερμανία και η γενοκτονία των Αρμενίων

Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου υπενθυμίζει με νόημα ότι στην 100η επέτειο, στην τελετή μνήμης που έγινε στο Ερεβάν, παρέστησαν οι πρόεδροι της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Σερβίας, της Κύπρου, αλλά η καγκελάριος Μέρκελ ήταν απούσα, όπως και ο πρόεδρος της γερμανικής βουλής. Μάλιστα το σώμα είχε αναβάλει τότε την έγκριση αντίστοιχου ψηφίσματος. «Το τραγικό τώρα είναι ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας συμπίπτει με περίοδο αυξανόμενων εντάσεων με την Άγκυρα. (…) Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα ενός λαού να μην ξεχνιούνται εγκλήματα που έγιναν σε βάρος προηγούμενων γενεών και να μην υποτιμώνται. H αναγνώριση της γενοκτονίας από τη Γερμανία αποτελεί ισχυρό συμβολισμό. Αλλά από συμβολισμούς δεν μπορούν να ζήσουν οι χώρες. Μόνο η συμφιλίωση με την Τουρκία θα μπορούσε να διευκολύνει μια τέτοια εξέλιξη. Αλλά για τις σχέσεις Γερμανίας – Αρμενίας το ψήφισμα είναι σημαντικό», υπογραμμίζει ο γερμανός σχολιαστής.

Η επίσης γερμανική εφημερίδα Handelsblatt θέτει τον προβληματισμό σε άλλο πλαίσιο και υπενθυμίζει ότι εάν στην τουρκική κοινωνία το αρμενικό ζήτημα άρχισε να συζητείται, αυτό οφείλεται στη δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου και μαχητή των ανθρώπινων δικαιωμάτων Χραν Ντίνκ. «Η όλη συζήτηση δεν ενισχύεται με νουθεσίες όπως το ψήφισμα της γερμανικής βουλής. Αντιθέτως, εξασθενίζει το επιχείρημα ότι δεν πρόκειται για ένα κατηγορητήριο κατά της Τουρκίας. Οι επικριτές προειδοποιούν ότι με τη ψηφοφορία στη γερμανική βουλή κλείνουν πόρτες και εμποδίζεται η ιστορική επεξεργασία της τραγωδίας στην Τουρκία», καταλήγει ο σχολιαστής.

Μια θρησκευόμενη νέα τουρκική γενιά

Ο τούρκος πρόεδρος δεν χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει ότι ο οικογενειακός προγραμματισμός και ο έλεγχος των γεννήσεων αποτελεί προδοσία προς το έθνος και δεν ανήκει στο θέλημα του προφήτη. Το έπραξε και πάλι χθες σε εκδήλωση του Ιδρύματος Παιδείας και Υπηρεσιών Νεότητας, που είναι οικογενειακών συμφερόντων του προέδρου, αφού επικεφαλής του ινστιτούτου είναι ο γιος του Μπιλάλ και η κόρη του είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Σύμφωνα με την εφημερίδα Die Welt υπάρχουν κατηγορίες για ξέπλυμα χρήματος.

«Αλλά ανεξαρτήτως αυτού, το Ίδρυμα επιδιώκει τη διαπαιδαγώγηση μιας θρησκευόμενης γενιάς. Ο τούρκος πρόεδρος διδάχτηκε από τον πρώην σύμμαχό του, τον ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, πόση σημασία έχει για την επιδίωξη αυτού του σκοπού η παιδεία και η εξωσχολική απασχόληση. Από τότε που διέρρηξε τις σχέσεις του με τον Γκιουλέν, το έργο ανέλαβαν άνθρωποι της εμπιστοσύνης του τούρκου προέδρου. Εκτός από το συγκεκριμένο ίδρυμα, το ίδιο έργο διεκπεραιώνει και το ίδρυμα Ensar, που τελευταία βγήκαν σε βάρος του στο φως της δημοσιότητας σκάνδαλα διαφθοράς».

Ειρήνη Αναστασοπούλου