Δυο εβδομάδες πριν από τις τοπικές εκλογές στην Τουρκία το κλίμα παραμένει υποτονικό. Ο πρόεδρος Ερντογάν που ουσιαστικά έχει πάρει όλη την προεκλογική εκστρατεία του κόμματός του πάνω του, περιοδεύει σε όλη τη χώρα προσπαθώντας να αυξήσει τα ποσοστά των υποψηφίων του. Όμως το εκλογικό σώμα είναι απογοητευμένο λόγω των τεράστιων προβλημάτων της οικονομίας και του ότι παρά τις επαγγελίες της κυβέρνησης, πως μετά τις διπλές εκλογές του περασμένου Μαΐου, η ζωή των τούρκων πολιτών θα καλυτέρευε, η οικονομία δεν ανέκαμψε. Αντίθετα συνεχίζει να κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Οι τούρκοι ψηφοφόροι δεν είναι μόνο απογοητευμένοι, έχουν χάσει και το ενδιαφέρον τους για την πολιτική, έχουν κουραστεί. Αυτό που χαρακτηρίζει την τουρκική κοινωνία αυτή τη στιγμή, λένε οι αναλυτές, είναι η πολιτική απάθεια. Και μαζί με αυτήν, η αίσθηση της αδυναμίας του κάθε πολίτη ότι μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.

Στην Κων/πολη, ο μη χαρισματικός και άχρωμος υποψήφιος του ΑΚΡ, ο Μουράτ Κουρούμ έχει περίπου τα ίδια ποσοστά με τον νυν Δήμαρχο της αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου. Πίσω από τον Κουρούμ, όμως ο πρόεδρος Ερντογάν με τις πύρινες ομιλίες του είναι ο πραγματικός αντίπαλος του Ιμάμογλου. Και πίσω από τον χαρισματικό Ιμάμογλου υπάρχει πλέον μια διασπασμένη αντιπολίτευση που δεν μπόρεσε να κρατήσει ενωμένη τη συμμαχία που δημιούργησε στις εκλογές του περασμένου Μαΐου. Παρά την κόπωση και την απάθεια όμως, που επικρατεί, ο τούρκος πρόεδρος ξέρει ότι μπορεί να συσπειρώσει το ακροατήριό του εξυψώνοντας την εθνική υπερηφάνεια του τούρκου πολίτη. Δεν είναι τυχαίο που οι ομιλίες του τούρκου προέδρου αναφέρονται συνεχώς στις επιτυχίες της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, στην βελτίωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, στη διατήρηση των σχέσεων με Ρωσία και ΗΠΑ, στο ρόλο της Άγκυρας στη Γάζακαι στη συμφωνία με το Ιράκ, με την οποία μεταξύ άλλων έθεσε εκτός νόμου τον μεγάλο εχθρό τη Τουρκίας, το ΡΚΚ. Με αυτή τη ρητορική ο τούρκος πρόεδρος κέρδισε τις εκλογές του περασμένου Μαΐου. Φαίνεται ότι θα χρησιμοποιήσει την ίδια συνταγή και στις 31 Μαρτίου.