Ήταν σε ένα από τα πολλά ταξίδια του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου με το κυβερνητικό αεροσκάφος, στο οποίο εργαζόταν ως αεροσυνοδός η Δήμητρα Λιάνη. Η πληθωρική παρουσία της είχε αρέσει από την αρχή στον τότε πρωθυπουργό. Όμως η πραγματική αρχή έγινε το 1985 στην πτήση προς Βρυξέλλες, όταν ο Ανδρέας κάλεσε το πλήρωμα – και φυσικά τη Δήμητρα – για ένα ποτό στο roof garden του ξενοδοχείου. Εκεί, στο άκουσμα του απόλυτου χιτ της εποχής «I just called to say I love you» της ζήτησε να το χορέψουν. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένα συναρπαστικό ταξίδι διάρκειας 10 χρόνων και 54 ημερών, που εάν αφαιρέσουμε όλες τις άλλες πτυχές, μπήκε στα χρονικά των μεγάλων ερώτων του 20ού αιώνα, όπως θα έγραφε ο χρονικογράφος Φρέντυ Γερμανός, αν ζούσε.

Παιδί-θαύμα

Αλλά γιατί θυμόμαστε αυτό το περιστατικό σήμερα 13 Μαΐου; Διότι ο συνθέτης αυτού του τραγουδιού που σημάδεψε τα χρόνια της πρώτης νιότης μας, συμπληρώνει σήμερα τα 70 χρόνια του. Γι αυτό το τραγούδι που είναι το soundtrack από το φιλμ «Η Γυναίκα με τα Κόκκινα» ο Στίβι Γουόντερ παίρνει τη μοιραία χρονιά του 1985 το Όσκαρ καλύτερης κινηματογραφικής ταινίας. Το single γίνεται ανάρπαστο, ο ίδιος ο Στιβι Γουόντερ το αφιερώνει στον Νέλσον Μαντέλα, το ίνδαλμά του, τον ακούραστο μαχητή για την ελευθερία στη Νότιο Αφρική. Αλλά και τα επόμενα χρόνια ο Γουόντερ συνεχίζει να στηρίζει το κίνημα κατά του Απαρτχάιντ.

Αλλά ας γυρίσουμε το δείκτη του χρόνου σε εκείνη την 13η Μαΐου του 1950, που ο Στίβι πρωτοβλέπει το φως στον κόσμο. Μεταφορικά βέβαια, γιατί αμέσως μετά τη γέννα χάνει το φως του. Αυτό δεν τον εμποδίζει να μάθει πολλά μουσικά όργανα, πιάνο, κρουστά, φυσαρμόνικα. «Έκανα όσα έκαναν τα παιδιά της ηλικίας μου, έπαιζα, ανέβαινα στα δέντρα, πήγαινα με ποδήλατο» είχε πει αργότερα σε συνέντευξη. Όμως ο Στέβλαντ, όπως ονομαζόταν, αποδείχθηκε παιδί-θαύμα και η εταιρεία Motown Records προσφέρει συμβόλαιο στον μικρό Στιβι Γουόντερ, τότε μόλις 10 χρόνων. Από το σχολείο λείπει συνεχώς γιατί έπρεπε να οργώνει τις ΗΠΑ για συναυλίες.

Η πορεία του ωστόσο ήταν προδιαγεγραμμένη. Πριν συμπληρώσει τα 18, το 1963 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο του με το χιτ «Fingertips», που την ίδια χρονιά αναδεικνύεται ανάμεσα στους δέκα δίσκους με τις περισσότερες πωλήσεις στις ΗΠΑ. Στο εξής θα λέγεται Στίβι Γουόντερ. Με αυτό το όνομα κάνει τη μεγάλη του καριέρα σε όλον τον κόσμο. Συνεργάζεται με τον τιτάνα της μπλουζ, Ρέι Τσαρλς, και η φήμη του ως μουσικός και τραγουδιστής εμπεδώνεται στο μουσικό στερέωμα. Απαγκιστρώνεται από τη δισκογραφική εταιρεία του και ηχογραφεί το LP «Music of my Minds» μόνος του. Είναι αυτός που παίζει πιάνο, συνθεσάιζερ και ντραμς. Αρχίζει να πειραματίζεται με τα διάφορα είδη μουσικής, δοκιμάζει πολλά και συνεργάζεται με τον Έρικ Κλάπτον και τον θρύλο της μπλουζ Τζόνι Γουίντερ.  

Μετάλλιο Ελευθερίας

Με το συγκρότημά του Wonderlove αποφασίζει το 1972 να κάνει κοινή τουρνέ μαζί με τους Rolling Stones. Αλλά σύντομα η υπερβολική χρήση ναρκωτικών οδηγεί σε καυγάδες και οι δρόμοι χωρίζουν. Ανάμεσα στο 1974 και το 1974 κερδίζει 14 Grammy. Ο διεθνής τύπος του αφιερώνει ύμνους. Ενώ στα εφηβικά πάρτι νεαροί και νεαρές λικνίζονται με το «Superstition», o Γουόντερ περνά την πιο παραγωγική του περίοδο. Θα παραμείνει και η πιο επιτυχημένη. Αργότερα, περνά μήνες για να «χτενίσει» νέα τραγούδια και ενορχηστρώσεις και χάνεται εν γνώσει του σε ελάχιστα εμπορικά άλμπουμ. Το 1980 αφιερώνει το πιο επιτυχημένο του άλμπουμ από καλλιτεχνική πλευρά, το «Hotter than July» στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Αλλά και η επιτυχία είναι αναλώσιμο είδος. Αρχές του 1990 αρχίζει να τον εγκαταλείπει. Χρειάζεται 7 χρόνια για το επόμενο άλμπουμ του, το «A time 2 love», που προκαλεί ανάμεικτες κριτικές. Από το 2007 ξαναβγαίνει σε παγκόσμιες τουρνέ, που το 2008 τον οδηγούν στην Ευρώπη και τη Γερμανία. Το κοινό τον αποθεώνει ως σούπερσταρ και μύθο της μουσικής.

Αλλά η πιο σημαντική εμφάνισή του είναι στην τελετή ορκωμοσίας του πρώτου έγχρωμου προέδρου των ΗΠΑ, του Μπάρακ Ομπάμα, τον οποίο στηρίζει και προεκλογικά με εμφανίσεις σε συναυλίες. Η ανταπόδοση ήρθε το 2014. Μαζί με την Μέριλ Στριπ κι άλλες 17 προσωπικότητες ο Στίβι Γουνόντερ παραλαμβάνει από τα προεδρικά χέρια το Μετάλλιο Ελευθερίας, την ύψιστη διάκριση της χώρας σε πολίτη της. «Αυτοί οι πολίτες προσέφεραν εξαίρετες υπηρεσίες στη χώρα μας και στον κόσμο» είπε ο Ομπάμα στον πανηγυρικό. Τα λόγια του Ομπάμα θα πρέπει ασφαλώς να γεμίζουν με υπερηφάνεια σήμερα, την ημέρα των γενεθλίων του, το μουσικό είδωλο, που χρωμάτισε τη νιότη εκατομμυρίων και έγινε αφετηρία για μεγάλους έρωτες ανά τον κόσμο...

Ειρήνη Αναστασοπούλου