Η εφημερίδα Berliner Zeitung αναλύει το φαινόμενο των μετακλητών υπαλλήλων, αναφέροντας ως παράδειγμα την πρόσληψη του δημοσιογράφου και τ.υποψήφιου βουλευτή της Ν.Δ. Αντώνη Πανούτσου στην ΕΡΤ. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα «μετά τη εκλογική νίκη της Ν.Δ. η ΕΡΤ διοικείται από έναν άνθρωπο της Ν.Δ., τον Κώστα Ζούλα, ο οποίος μέχρι τότε διηύθηνε το γραφείο τύπου της Ν.Δ. Στην ΕΡΤ ο Πανούτσος αναλαμβάνει καθήκοντα συμβούλου για τον σχεδιασμό του προγράμματος, με έξοδα του κράτους. Δεν χρειάστηκε να κάνει κάποια αίτηση, στέλνοντας βιογραφικό. Πήρε την καλοπληρωμένη θέση χωρίς διαγωνισμό. Του την πρόσφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί ο Πανούτσος είναι ένας ‘μετακλητός'. Όλα τα πολιτικά κόμματα που έχουν περάσει από την κυβέρνηση διαιωνίζουν το σύστημα των μετακλητών. Ο μετακλητός είναι υπάλληλος του κράτους, φίλα προσκείμενος στο κυβερνών κόμμα. Όσο το κόμμα παραμένει στην κυβέρνηση, παραμένει κρατικός υπάλληλος. Μόλις χάσει την εξουσία το κόμμα, χάνει κι εκείνος τη δουλειά του».

Η εφημερίδα του Βερολίνου υποστηρίζει ότι «στην πραγματικότητα οι μετακλητοί είναι καθαρή σπατάλη. Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει αρκετούς δημοσίους υπαλλήλους: σχεδόν 600.000 σε μία χώρα με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τα έντεκα εκατομμύρια. Στην Αθήνα όμως οι μετακλητοί είναι ένα δοκιμασμένο εργαλείο, είναι ο συνεκτικός δεσμός ανάμεσα στην κυβέρνηση, το κράτος και τον λαό. Μία νέα θέση μετακλητού συνοδεύεται από πλουσιοπάροχες, για τα δεδομένα της χώρας, απολαβές συν τα ειδικά επιδόματα. Το ποσό είναι σχεδόν τριπλάσιο από τον μισθό ενός ιδιωτικού υπαλλήλου. Οι υπέροχες αυτές δουλειές απευθύνονται κατά προτίμηση σε συγγενείς κρατικών αξιωματούχων ή κομματικών στελεχών, ανεξαρτήτως επαγγελματικής κατάρτισης. Αυτό που μετράει δεν είναι η ικανότητα και τα επαγγελματικά προσόντα, αλλά η πιστή συμπεριφορά και ο συγχρωτισμός με την εξουσία. Πρόκειται για μία κουλτούρα μετριότητας, την οποία μαθαίνουν τα παιδιά από το σχολείο ακόμη. Ακόμη και ο Μητσοτάκης, γονος παλαιάς πολιτικής δυναστείας και ο ίδιος, εφήρμοσε μετά την εκλογική νίκη του τα καθιερωμένα, θεσπίζοντας ολόκληρη βιομηχανία μετακλητών».

Υπό αίρεση η επένδυση στο Ελληνικό;

Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt εστιάζει στην πολυδιαφημισμένη επένδυση στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και υπενθυμίζει ότι η Lamda Development, συμφερόντων της οικογένειας Λάτση, έχει μισθώσει τον χώρο για 99 έτη έναντι 915 εκατομμυρίων ευρώ. Παράλληλα, υποστηρίζει ότι ένα βασικό κομμάτι για την εμπορική αξιοποίηση, η λειτουργία ενός καζίνο από την αμερικανική εταιρία MGE, μπορεί και να μην υλοποιηθεί. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Το σχέδιο του αρχιτεκτονικού γραφείου Steelman Partners με έδρα το Λας Βέγκας προβλέπει δύο δίδυμους πύργους που θα συνδέονται με μία πισίνα, σε μεγάλο ύψος, στα πρότυπα του φημισμένου Marina Bay Sands της Σιγκαπούρης. Στο σύμπλεγμα των κτιρίων θα στεγαστούν, εκτός από το ξενοδοχείο, το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της Ελλάδας, εμπορικές στοές και εστιατόρια, πολυάριθμες πισίνες, θέατρο για ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και αθλητικό κέντρο. Τον Μάιο η MGE υποσχέθηκα ότι σε τρία χρόνια τα πάντα θα είναι έτοιμα. Ωστόσο, τα συμβόλαια δεν έχουν ακόμη υπογραφεί. Το έργο βρίσκεται σε κρίσιμο μεταίχμιο».

«Σύμφωνα με πηγές της αγοράς», συνεχίζει η Handelsblatt, «η MGE θα ήθελε να μειώσει σημαντικά το μερίδιό της, αν όχι και να αποχωρήσει. Η Lamda της έχει δώσει προθεσμία μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, για να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της. Ο CEO της Lamda Αθανασίου, μιλώντας στη γενική συνέλευση των μετόχων την περασμένη εβδομάδα, ανέφερε ότι μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου θα υπάρχει σαφήνεια για το αν θα κατασκευαστεί το καζίνο ή όχι. Εάν η MGE αποχωρήσει, το κράτος θα μπορούσε να επαναπροκηρύξει την άδεια, κάτι που όμως θα επέφερε μεγάλη καθυστέρηση. Η εναλλακτική λύση θα ήταν να μην υλοποιηθεί το σχέδιο. Παραμένει άγνωστο τι θα ήθελε να κατασκευάσει η Lamda αντί για το καζίνο και ποιες επιπτώσεις θα είχε αυτό στο χρονοδιάγραμμα του έργου στο Ελληνικό. Η Lamda Development δεν έδωσε απάντηση σε σχετικά ερωτήματα της Handelsblatt». 

«Έχουμε αρκετά αρχαία στην Ελλάδα...»

Στα έργα για το μετρό της Θεσσαλονίκης και τα αρχαία ευρήματα στον «σταθμό Βενιζέλου» αναφέρεται το Spiegel Onine. Όπως επισημαίνει «στη Θεσσαλονίκη επικρατούσε ενθουσιασμός όταν, το 2012, ανακαλύφθηκε αυτό το κομμάτι της αρχαίας Εγαντίας Οδού. Με υπερηφάνια οι Θεσσαλονικείς ανέτρεχαν σε μία ιστορία άνω των 2.000 ετών, η οποία περιλαμβάνει 15 πολιτιστικούς θησαυρούς της UNESCO. Ωστόσο σήμερα τα ευρήματα έχουν γίνει αντικείμενο έντονης αντιοπαράθεσης. Γιατί η αρχαία οδός ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια οικοδομικών εργασιών για το μετρό, που επιτέλους πρόκειται να κατασκευαστεί στη Θεσσαλονίκη. Το ότι ήταν τόσο καλά διατηρημένη, προκάλεσε γενική έκπληξη».

Όπως γράφει το Spiegel Online «το έργο διεκόπη σε πρώτη φάση. Τα ελληνικά δικαστήρια έπρεπε να εκδικάσουν μία σειρά προσφυγών, καθώς ο κατασκευαστής είχε αποφασίσει να αποσυναρμαλογήσει την αρχαία οδό μεταφέροντας την κάθε πέτρα σε αποθηκευτικό χώρο, για να την επαναφέρει μετά την ολοκλήρωση των εργασιών για το μετρό. Υποστηρίζει ότι αυτή είναι και η μοναδική εφαρμόσιμη λύση, από τεχνικής αλλά και οικονομικής απόψεως. Οι επικριτές όχι μόνο αμφισβητούν την ειλικρίνεια της πρότασης, αλλά και θεωρούν ότι πρόκειται για πολιτιστικό έγκλημα με στόχο την ιστορική κληρονομιά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Από τη στιγμή που το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, με πολύ ισχνή πλειοψηφία, ενέκρινε το σχέδιο για την επανασυναρμολόγηση ανοίγοντας τον δρόμο για την επανέναρξη των εργασιών, η αντιπαράθεση κλιμακώνεται».

Γιάννης Παπαδημητρίου