Στο ιρλανδικό θέρετρο Bettystown υπάρχει μεγάλη κίνηση. Μια από τις αγαπημένες δραστηριότητες, κυρίως των νέων, είναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και ιδίως τα πολεμικά. Και κάπως έτσι αν όχι πολεμική, τουλάχιστον τεταμένη, είναι η κατάσταση στην Ιρλανδία. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση γιατί είναι πλέον κοινό μυστικό πως οι Ιρλανδοί θα κληθούν και πάλι στις κάλπες για να εγκρίνουν την Συνθήκη της Λισαβόνας. Και το θέμα είναι πώς η κυβέρνηση θα καταφέρει να μην διατυπώσει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο τα ερωτήματα, ούτως ώστε να μην είναι και ίδια η απάντηση, δηλαδή ‘όχι’.

Η γαλλική προεδρία μέχρι στιγμής δεν έχει βοηθήσει και πολύ την ιρλανδική κυβέρνηση. Οι Γάλλοι πολιτικοί δεν αποδεικνύονται και πολύ διπλωμάτες. Ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε κοφτά πως οι Ιρλανδοί θα πρέπει να ψηφίσουν άλλη μια φορά. Ένας σύμβουλος του Γάλλου προέδρου, ο Αλαίν Λαμασούρ, υποστήριξε πως τα δημοψηφίσματα είναι ένα ‘εργαλείο για τους δικτάτορες’, ενώ ο υπουργός εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ σύνεστησε στους Ιρλανδούς να ψηφίσουν ‘ναι’ διαφορετικά πρόκειται για αχάριστα πλάσματα.

Είναι δημοκρατικό ένα ακόμα δημοψήφισμα; Τι λένε οι Ιρλανδοί;

Πριν οι Ιρλανδοί όμως κληθούν για άλλη μια φορά στις κάλπες το θέμα που συζητείται έντονα εκεί είναι εάν ένα δεύτερο δημοψήφισμα είναι δημοκρατικό. Ένας άλλος δρόμος από το πολιτικό αδιέξοδο δεν διαφαίνεται πάντως. Τι λένε όμως οι ίδιοι οι πολίτες; Για παράδειγμα ο Πάτρικ, πατέρας δυο παιδιών: «Εγώ προσωπικά ψήφισα όχι, γιατί έχω κάποιες επιφυλάξεις. Είχα την εντύπωση πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι υπερόπτης». Και ο Πάτρικ συμπληρώνει: «Στην πραγματικότητα είμαι φιλοευρωπαίος. Δεν θα είχα αντίρρηση να γίνει ένα δεύτερο δημοψήφισμα. Ίσως να ψήφιζα ‘ναι’. Εάν ο Σαρκοζί και οι όμοιοί του ακούσουν πραγματικά τους Ιρλανδούς ίσως να κατάλαβαν κάτι.». Δεν έχει όμως την ίδια άποψη και ο Τζων, αγρότης από τη δυτική Ιρλανδία: «Θα ήταν αντιδημοκρατικό, ακόμα και αν πίεζε η ΕΕ. Η Ευρώπη δεν θα διαλυθεί χωρίς τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Νομίζω πως θα αποτύχει η διαδικασία αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει και κανείς. Είμαι Ευρωπαίος αλλά η Ευρώπη ξέχασε τη δημοκρατία. Οι διαδικασίες είναι πολύ αργές αλλά ακόμα και η γραφειοκρατία δεν λειτουργεί.»

Η γενική εικόνα πάντως από την Ιρλανδία είναι πως οι Ιρλανδοί δεν έχουν διάθεση για τελεσίγραφα από την Ευρώπη και πως θέλουν η γνώμη τους να γίνει σεβαστή.