Με δεδομένο το δημοσκοπικό τέλμα του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- απόρροια, μεταξύ άλλων, των «πολλών ανεκπλήρωτων προεκλογικών υποσχέσεων»- ο αρθρογράφος της Badische Zeitung εκτιμά ότι «στο συνέδριο ο Τσίπρας ενδέχεται να ακούσει γι΄ αυτό το λόγο κριτική. Κανείς όμως δεν πρόκειται να αμφισβητήσει ανοιχτά τον ηγετικό του ρόλο. Διότι οι σύντροφοι γνωρίζουν: χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα ως πόλο έλξης, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα τίποτα. Από την ημέρα που ανέλαβαν της εξουσία, ο 42χρονος πρωθυπουργός και το κόμμα του έχουν βιώσει μια επώδυνη διαδικασία μάθησης. Μετά από μια εξάμηνη διελκυστίνδα με τους πιστωτές, ο Τσίπρας αναγκάστηκε να καταθέσει τα όπλα τον Ιούνιο του 2015 και να υπογράψει ένα τρίτο πρόγραμμα περικοπών και μεταρρυθμίσεων προκειμένου να διασφαλίσει την αναγκαία για τη χώρα του δανειακή βοήθεια».

Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδύνευσε τότε να καταρρεύσει, γράφει ο αρθρογράφος, αναφερόμενος στη συνέχεια στη διάσπαση του κόμματος που όμως δεν κατάφερε να ανακόψει την πορεία νίκης του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Ο Αλ. Τσίπρας και το πελατειακό κράτος

Εντούτοις, όπως σημειώνει προς την εφημερίδα και ο γερμανός οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν, σύμβουλος του Think Tank Macropolis: «Ο Τσίπρας δεν έχει να επιδείξει κάποιο success story, για παράδειγμα στο θέμα του κουρέματος του χρέους, στην οικονομική ανάκαμψη ή στη μείωση της μαζικής ανεργίας». Αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις, σχολιάζει η Badische Zeitung.

«Ως πόλος έλξης ο Τσίπρας καθορίζει την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ και αυτή είναι το κέντρο του πολιτικού φάσματος. Ωστόσο το δρόμο αυτό δεν ακολουθούν όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.Η συγκροτηθείσα το 2004 από σταλινιστικές, τροτσκιστικές, μαοϊστικές και αριστερές σοσιαλιστικές ομάδες εκλογική συμμαχία δεν αποτελεί ακόμη κόμμα με την ευρωπαϊκή έννοια του όρου. Οι μεμονωμένες ομάδες έχουν το δικό τους πολιτικό βίο. Αυτό θα φανεί και στο κομματικό συνέδριο».

Το ότι το πολιτικό αυτό συνονθύλευμα διατηρείται ακόμη ενωμένο οφείλεται πρωτίστως στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος «εξασφαλίζει σε άξιους συντρόφους από όλες τις συνιστώσες, θέσεις και θεσούλες στο δημόσιο. Πρόκειται για τις περιβόητες ελληνικές πελατειακές σχέσεις, μια παράδοση την οποία προφανώς δεν θέλει να σπάσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ».

Κώστας Συμεωνίδης