Η πανδημία ανάγκασε τους διοργανωτές του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) του Νταβός να αναβάλουν τη διεξαγωγή για τα τέλη Μαΐου στη Σιγκαπούρη. Παραδοσιακά το διεθνές φόρουμ πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου στην Ελβετία. Φέτος οι διοργανωτές έχουν προβλέψει από την ερχόμενη Δευτέρα μια αποκαλούμενη «εβδομάδα ατζέντας», στην οποία κορυφαίοι εκπρόσωποι της πολιτικής και της οικονομίας θα συνομιλήσουν διαδικτυακά για τις μεγαλύτερες προκλήσεις της νέας χρονιάς.

Λίγες μέρες νωρίτερα δημοσιεύθηκε, όπως κάθε χρόνο από το 2006, η έκθεση του WEF για τους παγκόσμιους κινδύνους (Global Risks Report 2021), στη βάση της οποίας θα στηριχθούν την ερχόμενη εβδομάδα οι συζητήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων.

Εδώ και χρόνια η ετήσια έκθεση προειδοποιεί ότι τα κράτη δεν είναι προετοιμασμένα κατάλληλα για την αντιμετώπιση υγειονομικών κρίσεων. Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Μπόργκε Μπρέντε τόνισε στη συνέντευξη Τύπου μετά την παρουσίαση της έκθεσης ότι οι κίνδυνοι δεν αφορούν μεμονωμένες χώρες: «Το 2020 έδειξε ότι οι κίνδυνοι δεν σταματούν στα σύνορα και δεν αφορούν μεμονωμένους τομείς. Η πανδημία δεν γνωρίζει σύνορα. Ο κορωνοϊός είναι παντού. Το ίδιο ισχύει και για την κλιματική αλλαγή, για την καταπολέμηση της οποίας δεν υπάρχει δυστυχώς εμβόλιο».

Ανησυχία για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας

Η έκθεση βασίζεται σε σφυγμομέτρηση μεταξύ 650 κορυφαίων μάνατζερ με αντικείμενο τους σημαντικότερους παγκόσμιους κινδύνους, οι οποίοι διαχωρίζονται σε βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους. Η γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Σαάντι Ζαχίντι δηλώνει σχετικά: «Για την επόμενη διετία αυτό που απασχολεί περισσότερο εκτός από την πανδημία είναι οι επιπτώσεις της στην αγορά απασχόλησης λόγω της οικονομικής ύφεσης. Εκτός αυτού επισημαίνονται το λεγόμενο ψηφιακό χάσμα, καθώς και οι αποτυχίες στον τομέα της κυβερνοασφάλειας».

Στους μεσοπρόθεσμους κινδύνους η έκθεση αναφέρει τις φούσκες σε περιουσιακά στοιχεία, την ανησυχία για τη σταθερότητα τιμών, την κατάρρευση υποδομών πληροφοριακών συστημάτων καθώς και μια πιθανή νέα κρίση χρέους.

Όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους κινδύνους η γενική διευθύντρια του φόρουμ τονίζει: «Για τα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια οι ερωτηθέντες ανησυχούν πρωτίστως για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τον κίνδυνο διάλυσης κρατών, αλλά και τα όπλα μαζικής καταστροφής».

Καρλ Μόιρερ, MDR Ζυρίχη

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος