Υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας διεξάγεται εδώ και πολλούς μήνες η μεγαλύτερη ποινική δίκη στην ιστορία της Γαλλίας που έχει ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο του 2021. Η περιοχή γύρω από το Μέγαρο Δικαιοσύνης στην καρδιά του Παρισιού αποτελεί ζώνη ύψιστης ασφαλείας με δεκάδες αστυνομικούς να φρουρούν το κτίριο. Πάνω από 20 άτομα δικάζονται για τη μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση σε γαλλικό έδαφος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έξι εκ των οποίων απουσιάζουν ή φημολογείται ότι έχουν πεθάνει.

Συνολικά 130 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις 13 Νοεμβρίου 2015 και χιλιάδες τραυματίστηκαν όταν μία ομάδα τρομοκρατών, εισέβαλε οπλισμένη στην αίθουσα συναυλιών Μπατακλάν, στο Σταντ ντε Φράνς, το εθνικό στάδιο της Γαλλίας, και σε έξι μπαρ και εστιατόρια της περιοχής. Την ευθύνη για τις επιθέσεις αυτές είχε αναλάβει το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο είχε καλέσει τους πιστούς του να επιτεθούν στη Γαλλία λόγω της ανάμειξής της στον πόλεμο κατά της τζιχαντιστικής οργάνωσης στο Ιράκ και την Συρία. «Δεν είχα καμία απολύτως προσδοκία από τη διαδικασία, αλλά τώρα είμαι πραγματικά χαρούμενος που έπαιξα ενεργό ρόλο στη δίκη - αυτό σημαίνει ότι δεν έμεινα απαθής», δήλωσε ο 30χρονος Νταβίντ Φριτς Γκέπινγκερ, ένας εκ των 2.000 εναγόντων που παρουσιάστηκαν στην δίκη, σε συνέντευξή του στην DW. 

Εικόνα σφαγής στο Μπατακλάν

«Ήταν σαν να περίμενα στην ουρά για την κόλαση», περιέγραψε  ο Γαλλο-Χιλιανός φωτογράφος κατά την διάρκεια της κατάθεσής του τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Ο ίδιος συνεχίζει να βλέπει εφιάλτες μετά την τρομοκρατική επίθεση. «Είπα στον εαυτό μου ότι θα πεθάνεις τώρα, οπότε άρχισα να προσεύχομαι για να φύγω με αξιοπρέπεια», θυμάται ο φωτογράφος που βρισκόταν το βράδυ εκείνο στο Μπατακλάν. Από την έναρξη της δίκης ο Φριτς Γκέπινγκερ, συνεργαζόμενος με την ιστοσελίδα France Info, δημοσιεύει μία φωτογραφία την ημέρα από την δίκη, αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο έναν φόρο τιμής στα θύματα της 13ης Νοεμβρίου.

Αντίστοιχη εικόνα περιγράφει και ο αστυνομικός Καμπός σε συνέντευξή του στη DW. «Όταν μπήκαμε μέσα αντικρύσαμε μια εικόνα σφαγής», αναφέρει. «Υπήρχαν πτώματα παντού, μύριζε αίμα και μπαρούτι και δεν μπορούσες να δεις το πάτωμα εξαιτίας των λιμνών αίματος». Η μονάδα του Μισέλ Καμπός ήταν η πρώτη που έφτασε στο σημείο της επίθεσης, χωρίς ωστόσο να ενταχθούν οι καταθέσεις της στις επίσημες αναφορές της αστυνομίας. «Ούτε οι επίσημες αναφορές, ούτε αργότερα οι προκαταρκτικές έρευνες ανέφεραν τον ρόλο που αναλάβαμε εκείνη την ημέρα και όταν άρχισα να μιλάω για αυτό με αποκάλεσαν ψεύτη. Με έβαλαν σε μαύρη λίστα και κατέστη αδύνατο να προαχθώ», αναφέρει ο ίδιος. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επίσημη εξήγηση, γιατί τα ονόματα αυτών των αστυνομικών δεν εμφανίζονται στις επίσημες αναφορές της υπόθεσης.

Κατά τη διάρκεια της δίκης κατέθεσαν και οι κατηγορούμενοι. Για δέκα από αυτούς η Εισαγγελία ζητά ισόβια κάθειρξη. Μεταξύ αυτών είναι οι φερόμενοι ως ηθικοί αυτουργοί, οι οποίοι ωστόσο θεωρούνται νεκροί στην Συρία.  Επιπλέον δικάζονται και συνεργάτες των τρομοκρατών που εικάζεται ότι τους προμήθευαν όπλα και έγγραφα πριν από την επίθεση, όπως ο Σαλάχ Αμπντεσλάμ που βρισκόταν την ημέρα εκείνη στην γαλλική πρωτεύουσα μαζί με τους τρομοκράτες. Ο ίδιος προχώρησε σε αντιφατικές καταθέσεις στο δικαστήριο, υποστηρίζοντας αρχικά ότι είναι «υποστηρικτής του Ισλαμικού κράτους», ενώ αργότερα ζήτησε συγχώρεση από τα θύματα και τις οικογένειες τους.

Δημοκρατική απάντηση της Γαλλίας στην τρομοκρατία.

Για τον Αρτούρ Ντενουβό, που είναι ένας εκ των επιζώντων της επίθεσης και πρόεδρος του οργανισμού των θυμάτων «Life for Paris» η δίκη αποτελεί την δημοκρατική απάντηση της Γαλλίας σε αυτές τις κραυγαλέες τρομοκρατικές επιθέσεις. «Η δίκη έδειξε ότι η Γαλλία έχει ένα νομικό σύστημα που ξέρει πώς να κρίνει τέτοιες φρικαλεότητες και ότι η τρομοκρατία αποτελεί αδιέξοδο που δεν παράγει ήρωες. Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά υπάρχουν ακόμα νέοι που ελκύονται από την ισλαμιστική τρομοκρατία», δήλωσε σε συνέντευξη του στην DW. «Ελπίζω ότι τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι η τρομοκρατία δεν έχει μέλλον και ότι τέτοιες επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν τώρα».

Η σημερινή ετυμηγορία θα χαράξει τον δρόμο για το επόμενο βήμα, τόσο των θυμάτων, όσο και της ίδιας της Γαλλίας.  «Μετά από αυτό εμείς οι επιζώντες μπορεί τελικά να σταματήσουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως θύματα και τελικά να στραφούμε σε άλλα πράγματα στη ζωή», ανέφερε ο Ντενουβό.

Ο Καμπός πιστεύει ότι η διαδικασία αυτή ενέχει θεραπευτική σημασία, τόσο για την χώρα του, όσο και για τον ίδιο του τον εαυτό. Μετά τις επιθέσεις ξεκίνησε να παρακολουθεί αντιτρομοκρατικά σεμινάρια και να παραδίδει εν συνεχεία ο ίδιος, καθώς θεωρεί ότι και οι ίδιοι είχαν κάνει πολλά λάθη εκείνο το βράδυ, ενώ θα μπορούσαν να τα είχαν αποτρέψει. Σκοπεύει μάλιστα να συνεχίσει τα σεμινάρια, ενώ αποφάσισε να αφήσει την δουλειά του. «Ζήτησα να φύγω από την αστυνομία. Συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις ένα τόσο νωθρό σύστημα», επισημαίνει. «Όλοι πρέπει να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί από πριν για να βεβαιωθούμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξανασυμβεί ποτέ», λέει ο Νταβίντ Φριτς Γκέπινγκερ, που είναι βαθιά πεπεισμένος ότι η τρομοκρατία δεν θα κερδίσει.

Η ειδική αίθουσα, που κατασκευάστηκε μόνο για τις ανάγκες της δίκης, στοίχισε οκτώ εκατομμύρια ευρώ. Η όλη διαδικασία βιντεοσκοπείται, γεγονός σπάνιο για το γαλλικό δικαστικό σύστημα, που έχει ακολουθήσει τη διαδικασία βιντεοσκόπησης μόνο δώδεκα φορές στα χρονικά της χώρας. Αυτό που μένει να μάθουμε είναι ποια θα είναι τελικά η έκβαση αυτής της πολυτάραχης δίκης.

Λίζα Λουί, Παρίσι

Επιμέλεια: Ιωσηφίνα Τσαγκαλίδου