Η ιδέα να χρησιμοποιηθούν πλαστικά μπουκάλια για οικοδομικό υλικό δεν είναι όμως καινούργια. Το 2008 οι Γερμανοί αρχιτέκτονες Ντιρκ Χέμπελ και Γιοργκ Στόλμαν παρουσίασαν στο περιθώριο του Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός το περίφημο «Projekt United_Bottle». Τα μπουκάλια που χρησιμοποιούν όμως οι δύο αρχιτέκτονες είναι ειδικά, με συγκεκριμένα χρώματα και εξεζητημένο ντιζάιν. Επίσης το «Projekt United_Bottle προϋποθέτει τη συνεργασία εταιρειών παραγωγής ποτών και αναψυκτικών.

Ο Γερμανός ακτιβιστής Αντρέας Φρέσε όμως, επαγγελματίας ξυλουργός που στη δεκαετία του ’80 αγωνιζόταν στο πλευρό των σαντινίστας στη Νικαράγουα, χρησιμοποιεί τα πλαστικά μπουκάλια που είναι πεταμένα στα σκουπίδια. Και επιπλέον κατασκευάζει σπίτια για άστεγους, αλλά και δεξαμενές και γεφύρια σε φτωχές συνοικίες.

Τα πεταμένα μπουκάλια είναι υλικό ανθεκτικό και κυρίως, στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχουν κανένα κόστος. Με 6000 κομμάτια κατασκευάζεις ένα ολόκληρο σπίτι.

Έτσι συλλέγονται από τους τεράστιους σκουπιδότοπους, γεμίζονται με άμμο, νερό, χαλίκι και πηλό και χρησιμοποιούνται σαν οικοδομικό υλικό.

Τα πρώτα πειραματικά σπίτια χτίστηκαν στην Ονδούρα με τη συμπαράσταση της καθολικής ιρλανδικής οργάνωσης Trocaire.

Μέχρι πέρσι η εταιρεία του Φρέσε Eco-Tec (2001) κατασκεύασε 50 σπίτια στην Ονδούρα, το Μεξικό, την Κολομβία και τις Ινδίες.

Τα σπίτια αυτά είναι βιοκλιματικά, αντέχουν δηλαδή στα ακραία καιρικά φαινόμενα, το κρύο και τη ζέστη.

Σημαντικό εμπόδιο για την ενίσχυση αυτού του εγχειρήματος και το χτίσιμο σπιτιών σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική είναι η άδεια ανθεκτικότητας των υλικών στις σεισμικές δονήσεις και η πιστοποίηση ασφάλειάς τους.

Αυτός είναι ο λόγος που οι μεγάλες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οι οργανισμοί αναπτυξιακής βοήθειας δεν αξιοποιούν μέχρι στιγμής την πρωτότυπη και σημαντική αυτή ιδέα για εκατομμύρια άστεγους.