Στην επονομαζόμενη «χρυσή βίζα» την οποία επιχειρούν να αποκτήσουν στην Ελλάδα αρκετοί εύποροι Τούρκοι προκειμένου να διασφαλίσουν την ελεύθερη μετακίνησή τους στην ευρωπαϊκή επικράτεια αναφέρεται εκτενές ρεπορτάζ του τηλεοπτικού δικτύου n-tv:

«Πολλοί Τούρκοι θεωρούν την Ελλάδα ασφαλές λιμάνι στους αβέβαιους καιρούς που περνάει η πατρίδα τους. Με το αντίστοιχο αντίτιμο μπορούν να διασφαλίσουν μια έξοδο κινδύνου προς την ΕΕ. Η ‘χρυσή βίζα’ είναι η ασφάλειά τους για την εσχάτη των περιπτώσεων». Το ρεπορτάζ εξηγεί στη συνέχεια πώς αποκτά κανείς τη λεγόμενη χρυσή βίζα: «Όποιος επενδύει τουλάχιστον 250.000€ για την αγορά ενός ακίνητου, για παράδειγμα στην Αθήνα, λαμβάνει από την πρώτη μέρα άδεια παραμονής στην Ελλάδα για τον ίδιο, τον/τη σύζυγο, τα παιδιά κάτω των 21 ετών, τους γονείς και τα πεθερικά» και αυτό, όπως εξηγεί ο αρθρογράφος συνεπάγεται «το δικαίωμα της μετακίνησης χωρίς βίζα εντός της ζώνης του Σένγκεν». 

Όπως αναφέρει το n-tv: «Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που χορηγεί ‘χρυσή βίζα’ στην ΕΕ, αλλά είναι η πιο οικονομική. Η Πορτογαλία για παράδειγμα, διαθέτει ένα παρόμοιο πρόγραμμα, το οποίο όμως προβλέπει ως ελάχιστο ποσό επένδυσης τα 500.000€. Η Κύπρος δίνει απευθείας την υπηκοότητα, η οποία όμως κοστολογείται στα 2 εκ €». Τέλος, στο άρθρο αναφέρεται ότι «φέτος, μέχρι το Νοέμβρη, δόθηκαν στην Ελλάδα συνολικά 170 άδειες παραμονής σε τούρκους επενδυτές και τις οικογένειές τους. Το 2016 ήταν μόλις 30» αναφέρει το τηλεοπτικό δίκτυο, επισημαίνοντας ότι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα όλο και περισσότεροι Τούρκοι εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. 

Επανένωση οικογενειών

Η άκαμπτη στάση των Χριστιανοκοινωνιστών στο ζήτημα της επανένωσης οικογενειών προσφύγων συνεχίζει να προκαλεί τα σχόλια του τύπου. Η εφημερίδα Kölner Stadt-Anzeiger γράφει: «Ο φόβος για ένα δήθεν επικείμενο δεύτερο μαζικό προσφυγικό κύμα που επισείουν οι λαϊκιστές διαστρεβλώνει την πραγματική εικόνα. Αναγνωρισμένοι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο έχουν το δικαίωμα να φέρνουν τους στενούς συγγενείς τους -προβλέπεται ήδη από το διεθνές δίκαιο. Και αυτό δεν εξυπηρετεί μόνο φιλανθρωπικούς σκοπούς, αλλά έχει και πολύ πιο πρακτικούς λόγους. Όποιος ζει συνεχώς φοβούμενος για την οικογένειά του, θα ενσωματωθεί εδώ πολύ πιο δύσκολα από κάποιον που έχει γύρω του γονείς, σύζυγο ή παιδιά. Κι αυτό παρότι αρχικώς σημαίνει αναμφίβολα νέες επιβαρύνσεις για τους δήμους και τις κοινότητες».

Το σχόλιο της Hannoversche Allgemeine Zeitung: «Και για ποιο λόγο πρόσφυγες που νοικιάζουν ήδη ένα διαμέρισμα στη Γερμανία και ίσως έχουν και δουλειά να μην μπορούν να φέρουν τις οικογένειές τους; Η λύση αυτή θα υπογράμμιζε ότι οι πολιτικά υπεύθυνοι παίρνουν στα σοβαρά το ζήτημα της κοινωνικής ενσωμάτωσης των προσφύγων. Όποιος όμως αφήνει άνδρες να ζουν χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά τους σε κέντρα φιλοξενίας πετυχαίνει το αντίθετο και στέλνει ένα τελείως διαφορετικό μήνυμα στους πρόσφυγες: ότι δεν υπάρχει μέλλον για εσάς εδώ. Αυτό θέλουμε να είναι το μήνυμα; Η χριστιανική ένωση (CDU/CSU) καλείται να πάρει μια απόφαση σταθμό. Εάν θέλει να βρει λύση μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες, τότε θα πρέπει να μετακινηθεί από τις θέσεις της».

Προς μια κυβέρνηση ηττημένων;

Τις επικείμενες διερευνητικές επαφές για το σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία σχολιάζει η Nürnberger Nachrichten: «Σε περίπτωση που ολοκληρωθούν με επιτυχία οι διαπραγματεύσεις, ενδέχεται να συμμετέχουν στην επόμενη κυβέρνηση Μέρκελ τόσο ο Χορστ Ζέεχοφερ […] όσο και ο Μάρτιν Σουλτς. Θα έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς θα ‘πουλήσουν’ την υπουργοποίησή τους ως πρόοδο δυο πολιτικοί που μόλις ανακηρύχθηκαν οι δυο μεγάλοι χαμένοι της χρονιάς. Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως έχει εντέλει το ερώτημα ποιες πολιτικές θα υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση».

Για το ίδιο θέμα η Süddeutsche Zeitung: «Ενώ οι Άγκελα Μέρκελ, Μάρτιν Σουλτς και Χορστ Ζέεχοφερ αποπνέουν αυτό το διάστημα μια ασυνήθιστη ηρεμία, ο περίγυρός τους είναι ιδιαίτερα έντονος. Τις τελευταίες μέρες τα κόμματα τείνουν να αναδείξουν όλα τα μειονεκτήματα ενός μεγάλου συνασπισμού. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Χριστιανοκοινωνική Ένωση: στο παρά πέντε των διερευνητικών προτίθεται να υιοθετήσει κείμενο θέσεων που θα συνοψίζει με μαξιμαλιστικό/προκλητικό τρόπο τις διαφορές με το SPD. Κανείς δεν αμφισβητεί […] ότι στις διερευνητικές πρέπει να δίνονται σκληρές μάχες. Η πρώιμη φασαρία όμως βλάπτει και δε βοηθά. Τώρα πληρώνεται το μεγάλο διάλειμμα που επέτρεψαν τα κόμματα στον εαυτό τους μέχρι την έναρξη των διερευνητικών».

Αλεξάνδρα Κοσμά