Μπορεί να ηχεί παράξενο, αλλά υπήρξαν Αμερικανίδες θαυμάστριες της τραγουδίστριας Τέιλορ Σουίφτ που επέλεξαν να πληρώσουν μερικές χιλιάδες δολάρια για να απολαύσουν τη συναυλία της στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Βιέννη. Για τρία συνεχόμενα βράδια είχαν εξαντληθεί τα κάθε φορά 65.000 διαθέσιμα εισιτήρια, φέρνοντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες στην πρωτεύουσα της Αυστρίας, που τελικά έμειναν με την πίκρα, αφού οι πληροφορίες για τρομοκρατικό χτύπημα οδήγησαν τις αρχές της χώρας στην απόφαση να ακυρώσει τις συναυλίες.

Η Βιέννη ανησυχεί για την εικόνα της

Η προσπάθεια του δήμου της Βιέννης να χρυσώσει το χάπι για τους/τις «swifties» με μικρές αυτοσχέδιες μουσικές εκδηλώσεις, αναμνηστικά δωράκια και δωρεάν είσοδο σε μουσεία μικρή παρηγοριά ήταν, αλλά φαίνεται ότι τουλάχιστον έδειξε μια φιλόξενη πόλη, που ανησυχεί τώρα για τη δημόσια εικόνα της ίδιας, αλλά και ολόκληρης της χώρας στο εξωτερικό. Κάτι που πάντως δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα το ακροδεξιό κόμμα των Ελευθέρων (FPÖ), το οποίο θεωρεί ότι το περιστατικό αυτό είναι μια χρυσή ευκαιρία για να διευρύνει και άλλο το προβάδισμα, που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, ενόψει των εθνικών εκλογών τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Ο επικεφαλής του FPÖ, Χέρμπερτ Κικλ , γνωστός πολιτικός κερδοσκόπος, βρήκε αφοrμή να εντείνει την αντι-ισλαμική του προπαγάνδα και να κατηγορήσει την κυβέρνηση για την έτσι κι αλλιώς «σφιχτή» μεταναστευτική της πολιτική. Εσκεμμένα δεν αναφέρει ότι οι δύο στο μεταξύ συλληφθέντες και φερόμενοι ως πιθανοί δράστες, ηλικίας 19 και 17 ετών είναι γεννημένοι και μεγαλωμένοι στην Αυστρία. Η καταγωγή τους είναι από τα Βαλκάνια και το γεγονός ότι προσηλυτίστηκαν τόσο «εύκολα» από φανατικούς ισλαμιστές αποτελεί, πριν από όλα, μια πιστοποίηση της αποτυχίας της πολιτικής ένταξης και ενσωμάτωσης των μειονότητων ακόμα και για παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς. Κάτι που φυσικά δεν είναι στις προτεραιότητες του Xέρμπερτ Κικλ, ο οποίος είναι οπαδός της «Remigration» (ανάστροφης μετανάστευσης). Συνεχίζει να μιλάει για εισβολή ισλαμιστών σε μια χώρα «ξέφραγο αμπέλι«.

Η διάλυση των υπηρεσιών πληροφοριών

Αυτό που κυρίως δεν αναφέρει όμως ο ακροδεξιός πολιτικός είναι οι δικές του ευθύνες ως πρώην υπουργού Εσωτερικών, όταν το κόμμα του συγκυβέρνησε με το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) στην περίοδο της καγκελαρίας του Σεμπάστιαν Κουρτς. Συγκεκριμένα το 2018 το FPÖ και ο Κικλ προσωπικά είχαν προσπαθήσει να φέρουν στα μέτρα τους τις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας, προχωρώντας σε χοντρές παρεμβάσεις, οδηγώντας σχεδόν στη διάλυσή τους και κυρίως στην απαξίωση και την απομόνωσή τους από «αδελφές» υπηρεσίες μεγάλων δυνάμεων, που διέκοψαν ή περιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη συνεργασία μαζί τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τωρινές σχεδιαζόμενες επιθέσεις ματαιώθηκαν μέσω πληροφοριών των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που προτίμησαν πάντως να ειδοποιήσουν πρώτα τις υπηρεσίες πληροφοριών του στρατού της Αυστρίας.

Η απαξίωση των υπηρεσιών πληροφοριών κατά τη διάρκεια της θητείας του Κικλ έχει τώρα μετατραπεί σε βασικό όπλο στην φαρέτρα του καγκελάριου και αρχηγού του ÖVP Καρλ Νέχαμερ, ο οποίος βλέπει μια ευκαιρία να ανακάμψει, επιτιθέμενος στον Κικλ και τα έργα του ως υπουργού. Ο Νέχαμερ σημειώνει ότι θα ήταν πιθανώς πολύ χειρότερα τα πράγματα, αν οι υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας συνέχιζαν να βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Κικλ.

Οι μυστικές υπηρεσίες ζητούν περισσότερα

Παράλληλα πάντως έχει ξεκινήσει μια συζήτηση με πρωτοβουλία του Νέχαμερ για διεύρυνση των δυνατότητων των μυστικών υπηρεσιών. Στο στόχαστρο έχουν μπει περιορισμοί, που προκύπτουν από το σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, των προσωπικών δεδομένων και του απορρήτου των επικοινωνιών. Το ισχύον νομικό και συνταγματικό πλαίσιο προστατεύει τον πολίτη από τη δράση των μυστικών υπηρεσιών και οι επικριτές του θεωρούν ότι δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής και θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Αυτό είναι φυσικά ένα πάγιο αίτημα των αρμοδίων κρατικών αξιωματούχων.

Οι συζητήσεις για αυτό το ζήτημα, αλλά και οι διαμάχες σε σχέση με τη μετανάστευση και την ένταξη των μεταναστών θα μονοπωλήσουν, όπως όλα δείχνουν την προεκλογική αντιπαράθεση. Τελικά η Τέιλορ Σουίφτ, άθελά της μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών μιας μεσαίου μεγέθους ευρωπαϊκής χώρας, δίχως καν να χρειαστεί να ερμηνεύσει ούτε μια από τις επιτυχίες της.