«Μια περικοπή του χρέους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για το ΔΝΤ ώστε να συμμετάσχει στο τρίτο πρόγραμμα βοήθειας» λέει ο Γιοργκ Ρόχολ, πρόεδρος της ιδιωτικής σχολής Οικονομίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων ESMT στο Βερολίνο. «Το ΔΝΤ έχει λάβει μια τόσο ξεκάθαρη θέση που το θεωρώ απίθανο να παραμείνει εάν δεν υπάρξει μια περικοπή του χρέους».

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα και στο Eurogroup της 24ης Μαΐου στις Βρυξέλλες αναμένεται να αποφασιστεί εάν τελικά θα εκταμιευθεί η επόμενη δόση από το βαρύ τρίτο πακέτο των 86 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το ΔΝΤ δεν έχει μέχρις στιγμής συμμετάσχει όπως είναι γνωστό και επιμένει στην περικοπή του χρέους διότι αυτό μειώνει τον κίνδυνο η χώρα να μην μπορέσει να εξυπηρετήσει τα χρέη της.

«Η κριτική στην συμπεριφορά του ΔΝΤ στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ μεγάλη κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Του επιρρίπτουν ότι στην περίπτωση της Αθήνας έχει εκτεθεί σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους από ότι σε άλλες περιπτώσεις» λέει Γιοργκ Ρόχολ.

Ο Γιοργκ Ρόχολ δημοσίευσε τον Μάιο μια έκθεση με τίτλο: «Πού διοχετεύθηκαν τα χρήματα για την διάσωση της Ελλάδας;». Το αποτέλεσμα ήταν ότι λιγότερο από το 5% διοχετεύθηκαν στις δημόσιες δαπάνες ενώ το 80% πήγε για την αποπληρωμή των χρεών και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Οι συνέπειες των λαθών των πιστωτών

Είναι παράδοξο πάντως το γεγονός ότι το ΔΝΤ σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας θεωρείται ένας πάρα πολύ σκληρός πιστωτής, ο οποίος αδιαφορεί για τις κοινωνικές συνέπειες των δανειακών προγραμμάτων που συνάπτει ενώ στην περίπτωση της Ελλάδας τάσσεται υπέρ μιας περικοπής του χρέους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journals, το ΔΝΤ πρότεινε ένα πάγωμα των δανείων μέχρι το 2040. Για τον Γιούργκεν Κάιζερ, συντονιστή της πολιτικής ένωσης για την ανάπτυξη«το ΔΝΤ ανήκει στη φωνή της λογικής για την Ελλάδα». Ο Γιούργκεν Κάιζερ είχε ταχθεί υπέρ της μείωσης των χρεών για τις φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες. Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό που κυρίως ενδιαφέρει το ΔΝΤ είναι η εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων όπως λέει, ωστόσο παρατηρεί πως εάν οι δανειστές είχαν αποφασίσει στην αρχή της κρίσης μια ελάφρυνση του χρέους τότε η κρίση θα ήταν διαχειρήσιμη. «Οι συνέπειες μιας λάθους απόφασης γίνονται όλο και πιο παράλογες, όλο και πιο ακριβές» τονίζει.

Τα λάθη των πιστωτών και η έλλειψη επαρκών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα έχουν οδηγήσει τώρα Βρυξέλλες και Βερολίνο σε μια πολύ δύσκολη θέση. Από την μια πλευρά χρειάζονται το ΔΝΤ για την επίλυση του θέματος με την Ελλάδα και από την άλλη πλευρά αρνούνται την ελάφρυνση του χρέους. «Ο στόχος πλέον είναι να συμφωνήσουν σε μια περικοπή του χρέους, η οποία θα προβλέπει είτε μείωση των επιτοκίων είτε παράταση του χρόνου αποπληρωμής» προβλέπει ο Γιοργκ Ρόχολ. Ωστόσο σύμφωνα με τον Γερμανό ειδικό μια περικοπή του χρέους δεν αρκεί εάν δεν συνοδεύεται και από αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις.

Άστριτ Πράνγκε / Μαρία Ρηγούτσου