Η εφημερίδα Tagesspiegel επισημαίνει ότι ο Ερντογάν προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 14 Μαΐου, παρά την παλαιότερη δέσμευσή του ότι δεν πρόκειται να καταφύγει σε πρόωρες κάλπες. Ο λόγος: «Ο Ερντογάν βιάζεται με τις εκλογές, γιατί η πολιτική που ακολουθεί σήμερα αδειάζει τα κρατικά ταμεία. Λόγω καλπάζοντος πληθωρισμού έχει αυξήσει σημαντικά τον κατώτατο μισθό και τις απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ παράλληλα διευκολύνει την πρόωρη συνταξιοδότηση και σχεδιάζει εκτεταμένη φορολογική αμνηστία. Την ίδια στιγμή η κεντρική τράπεζα δαπανά δισεκατομμύρια, κατ' εντολήν του προέδρου, για να αντισταθμίσει- εν μέρει, έστω- την απαξίωση της τουρκικής λίρας».

Επιπλέον, τονίζει η εφημερίδα του Βερολίνου, οι πρόωρες εκλογές «εντείνουν την πίεση προς την αντιπολίτευση. Μία συμμαχία έξι κομμάτων θέλει να ρίξει τον Ερντογάν και να κατακτήσει την πλειοψηφία στη Βουλή. Ωστόσο, μέχρι στιγμής η συμμαχία δεν έχει καταφέρει να συμφωνήσει ούτε σε ένα εμπεριστατωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, ούτε σε κοινό υποψήφιο. (...) Επιπλέον, η 'συμμαχία των έξι' απορρίπτει τη συνεργασία με το κουρδικό κόμμα HDP, παρότι αυτό φτάνει το 11% στις δημοσκοπήσεις και θα μπορούσε να διασφαλίσει ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την αντιπολίτευση».

Η εφημερίδα Die Welt εκθειάζει τους διπλωματικούς χειρισμούς Ερντογάν, υποστηρίζοντας ότι «ξέρει να εκμεταλλεύεται, όσο κανείς άλλος, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που επιφέρει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Ως παράδειγμα αναφέρει την  επαναπροσέγγιση με τη Συρία του Μπασάρ Αλ Ασάντ: «Επί δώδεκα χρόνια ο Ερντογάν και ο Ασάντ ήταν εχθροί. Ο Ερντογάν χαρακτήριζε τον Ασάντ 'δολοφόνο' και 'τρομοκράτη', ο οποίος δεν έχει θέση στις διαπραγματεύσεις για τη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων στη Συρία. Ο Ασάντ αποκαλούσε τον Ερντογάν 'κλέφτη', που έχει αποσπάσει ξένα εδάφη (καθώς ο τουρκικός στρατός κατέχει εδάφη στη Βόρεια Συρία), η κυβέρνηση της Συρίας κατηγορούσε την Τουρκία για στήριξη της τρομοκρατίας, ενώ ο Ερντογάν από την πλευρά του συνέκρινε τον Ασάντ με τον Χίτλερ. Κι όμως τώρα, οι δύο άνδρες προγραμματίζουν κοινή συνάντηση κορυφής και μάλιστα πριν από τις εκλογές στην Τουρκία, οι οποίες διεξάγονται κατά πάσα πιθανότητα στις 14 Μαΐου. Πρόκειται για μία δραστική αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, υπό τις ευλογίες του Πούτιν και ενάντια στα αμερικανικά συμφέροντα».

«Πρότυπο» για την Αυστρία ο φράχτης στον Έβρο»

Με αφορμή την επίσκεψη του Αυστριακού καγκελάριου Καρλ Νεχάμερ στα σύνορα Τουρκίας-Βουλγαρίας, την Κυριακή, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) σημειώνει ότι η αυστριακή κυβέρνηση θεωρεί «πρότυπο» τον φράχτη που έχουν κατασκευάσει στον Έβρο οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Ο Νεχάμερ δήλωσε ότι ο ελληνικός συνοριακός φράχτης μπορεί 'να χρησιμεύσει ως πρότυπο' και κάλεσε την ΕΕ να διαθέσει στη Βουλγαρία τα απαραίτητα κονδύλια. Πριν από πολλά χρόνια και η Βουλγαρία είχε κατασκευάσει φράχτη στα σύνορα με την Τουρκία, ο οποίος στη συνέχεια επεκτάθηκε σταδιακά, αλλά δεν αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για τις επαγγελματικές συμμορίες (των διακινητών)». Η εφημερίδα της Φρανκφούρτης υπενθυμίζει ότι «στην Αυστρία η παράτυπη μετανάστευση είναι μείζον ζήτημα, καθώς η χώρα καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων ασύλου στην ΕΕ αναλογικά με τον πληθυσμό της. Συγκεκριμένα, τον περασμένο χρόνο στη Γερμανία κατατέθηκαν 226.000 αιτήσεις για παροχή ασύλου, στη Γαλλία 155.000, στην Ισπανία 117.000 και στην πολύ μικρότερη Αυστρία 108.000».

Η εφημερίδα Tagesspiegel φιλοξενεί άρθρο του Κάρστεν Γκέρικε, νομικού συμβούλου στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Συνταγματικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECCHR) με έδρα το Βερολίνο, σχετικά με την πρόσφατη δίκη για τη διάσωση μεταναστών στη Λέσβο. Ο Γκέρικε κάνει λόγο για «εικονική δίκη» και υποστηρίζει ότι «σε ολόκληρη την Ευρώπη ποινικοποιείται η αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες. Αυτό δεν αφορά μόνο τις επιχειρήσεις αναζήτησης και διάσωσης στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, ούτε αποκλειστικά όσους έχουν οργανωθεί σε ΜΚΟ. Μπορεί να αφορά όλους. Η μεταφορά στο νοσοκομείο ή στην επόμενη στάση του μετρό, η διανομή τροφίμων, η παροχή ιατρικών ή νομικών συμβουλών αρκεί για να τους εμπλέξει σε μία πολυετή και δαπανηρή δίκη».

Κατανόηση για τον Όλαφ Σολτς

Η ενδεχόμενη αποστολή γερμανικών τεθωρακισμένων τύπου Λέοπαρντ στην Ουκρανία διχάζει ακόμη και τον κυβερνητικό συνασπισμό στο Βερολίνο. Στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η Tageszeitung (ΤΑΖ) φαίνεται να δείχνει κατανόηση για τους ενδοιασμούς του καγκελάριου Όλαφ Σολτς: «Σε αντίθεση με τους εκτοξευτήρες πολλαπλών ρουκετών, τα τεθωρακισμένα παίρνουν θέση στην πρώτη γραμμή του μετώπου και χρησιμοποιούνται μάλλον για επιθετικές ενέργειες. Γι αυτό είναι σωστό να σταθμίσει κανείς τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες το Βερολίνο αποδέχεται την αποστολή, εφόσον συμμετέχουν και άλλες χώρες. Μέχρι στιγμής ο Σολτς επιμένει να στείλουν και οι ΗΠΑ τεθωρακισμένα τύπου Abrams. Από στρατιωτικής άποψης, αυτό δεν έχει καμία λογική. Μάλλον δυσχέρειες θα προκαλούσε στην Ουκρανία ο χειρισμός των περίπλοκων αμερικανικών αρμάτων δίπλα σε λίγα βρετανικά άρματα και σε πολύ περισσότερα τεθωρακισμένα τύπου Λέοπαρντ. Σε πολιτικό επίπεδο όμως, η συγκεκριμένη ρήτρα έχει νόημα. Χρησιμεύει στη διασπορά κινδύνου. Μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να εκφοβίσουν τη Ρωσία, ώστε να μη συνεχίσει τον πόλεμο».

Γιάννης Παπαδημητρίου