Πέρα από προεκλογικές συγκεντρώσεις, ομιλίες και εξαγγελίες, το μενού του προεκλογικού αγώνα στη Γερμανία περιλαμβάνει και πολλή μουσική. Τα κομματικά επιτελεία επιλέγουν την κατάλληλη μουσική επένδυση για να ενισχύσουν το προφίλ των υποψηφίων τους. Τραγούδια με χαρακτηριστική μελωδία και ελκυστικό ρεφρέν που μένει στο μυαλό θεωρούνται ιδανικά για να συγκινήσουν τους ψηφοφόρους.

Ένα παράδειγμα τέτοιου τραγουδιού είναι το «Μέρες σαν κι αυτές» («Tage wie diese») του γνωστού γερμανικού πανκ-ροκ συγκροτήματος Die Toten Hosen. Τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό όσο και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα έχουν χρησιμοποιήσει την ιδιαίτερα αγαπητή μελωδία σε προεκλογικές τους συγκεντρώσεις. Νόμιμα κατά τη γερμανική εταιρία πνευματικών δικαιωμάτων Gema, όχι όμως και ηθικά από τη σκοπιά των ίδιων των καλλιτεχνών, οι οποίοι χαρακτηρίζουν τη χρήση της μουσικής τους από τα κόμματα «ανήθικη και εσφαλμένη».

Rolling Stones κατά Χριστιανοδημοκρατών

Οι εκπρόσωποι των κομμάτων διατείνονται ότι χρησιμοποιούν τη μουσική απλά ως επένδυση των δράσεών τους, χωρίς να αλλοιώνουν το χαρακτήρα που οι ίδιοι οι καλλιτέχνες έδωσαν στα δημιουργήματά τους. Ο Νίκο Τομ, μουσικολόγος στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Λύμπεκ, έχει αντίθετη άποψη. «Νομίζω ότι δεν πρέπει να υποτιμά κανείς την επίδραση που μπορεί να ασκήσει η μουσική. Εκπέμπει πολλά μηνύματα, τα οποία ίσως οι ακροατές δεν αντιλαμβάνονται συνειδητά. Δεδομένου ότι ένας προεκλογικός αγώνα επαγγελματικών προδιαγραφών δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, δεν μπορώ να φανταστώ ότι χρησιμοποιούν τη μουσική χωρίς να αποσκοπούν σε κάτι» εξηγεί ο γερμανός επιστήμονας.

Το γνωστό γερμανικό συγκρότημα δεν είναι το πρώτο που διαμαρτύρεται. Την έκπληξη και την απογοήτευσή τους είχαν εκφράσει το 2005 οι ιστορικοί Rolling Stones. Αιτία ήταν το άκουσμα του «Angie», μίας από τις μεγάλες επιτυχίες του βρετανικού συγκροτήματος, στην πρώτη δημόσια εμφάνιση της Άγκελα Μέρκελ ως υποψήφιας καγκελαρίου των χριστιανοδημοκρατών.

Ποπ CDU, ροκ SPD

Πάντως, βασικό κίνητρο για να παρευρεθεί κανείς σε μία προεκλογική συγκέντρωση εξακολουθούν να είναι η κομματική προτίμηση και η πολιτική ατζέντα. Αυτά αναλαμβάνει να πλαισιώσει και να ενισχύσει η μουσική. «Δεν θα έλεγα ότι οι άνθρωποι πηγαίνουν σε μία συγκέντρωση εξαιτίας της μουσικής, αλλά μπορεί να μείνουν εξαιτίας της. Αν ξέρει κανείς ότι παίζει κάποιο γνωστό συγκρότημα πριν και μετά από μία εκδήλωση, έχει έναν πρόσθετο λόγο να μη φύγει».

Τα γερμανικά κόμματα δεν περιορίζονται όμως μόνο στη χρήση ήδη υπάρχουσας μουσικής, αλλά αναθέτουν και σύνθεση νέων κομματιών, ειδικά για προεκλογική χρήση. Μία χαλαρή ποπ μελωδία επέλεξε για τις φετινές εκλογές η CDU, με το αντίστοιχο προεκλογικό τραγούδι του SPD να κινείται σε πιο ροκ διάθεση. Κοινό σημείο των δύο βασικών ανταγωνιστών στις γερμανικές εκλογές είναι η συνειδητοποίηση ότι η μουσική δεν μπορεί από μόνη της να τους οδηγήσει στην εκλογική νίκη.

Elisabeth Fredrick Shoo / Άρης Καλτιριμτζής

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη