�φώθηκε με γνώμονα μόνον τα άθλια οικονομικά του Βερολίνου και δεν έλαβε υπόψιν του καθόλου τις ανάγκες της εκπαίδευσης.

Ετσι πλήττονται άμεσα τα κρατικά ευρωπαϊκά σχολεία του Βερολίνου και μαζί τους και τα ελληνικά ευρωπαϊκά σχολεία, τα οποία από το 2001 έχουν μάλιστα επεκταθεί και σε γυμνασιακές μονάδες. Πως πλήττονται; Ρωτήσαμε τον Λεωνίδα Γκέγκιο, συνιδρυτή των ελληνικών ευρωπαϊκών σχολείων και μέλος της Ενωσης των Ευρωπαϊκών Σχολείων της ΕΕ, να μας εξηγήσει, τί σημαίνουν όλα αυτά:

"Ο νέος σχολικός νόμος του Βερολίνου και ειδικά η κατάργηση των προσχολικών τάξεων και η σύμπτυξη 32 ωρών της 11ης τάξης στις διάφορες τάξεις και κυρίως στην 5η φέρνει τα ευρωπαϊκά σχολεία στα πρόθυρα της καταστροφής. Ο νόμος αυτός δεν έχει υπολογίσει καθόλου τις ιδιομορφίες της διγλωσσίας και του ωρολογίου προγράμματος στις προσχολικές τάξεις του ευρωπαϊκού σχολείου".

Να εξηγήσουμε συνοπτικά τις βασικές αλλαγές που επιφέρει ο νέος σχολικός νόμος: πρώτον καταργούνται οι προσχολικές τάξεις για τα ευρωπαϊκά σχολεία, οι οποίες παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις δεν εξαιρούνται και προτείνεται να αντικατασταθούν από τους παιδικούς σταθμούς. Δεύτερον συμπτύσσονται οι τάξεις από 13 που είναι μέχρι τώρα σε 12 με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ώρες στην 5η, 9η και 11η, αλλά κυρίως στην 5η τάξη. Μπορούν άραγε να αντέξουν τα ευρωπαϊκά σχολεία την κατάργηση των προσχολικών τάξεων και την αντικατάστασή τους από τα νηπιαγωγεία ή τους παιδικούς σταθμούς;

"Οι υπάρχοντες παιδικοί σταθμοί αδυνατούν να έχουν τους χώρους, την υλικοτεχνική υποδομή, την πείρα, αλλά και ούτε μπορούν να προσλάβουν τους κατάλληλους δίγλωσσους δασκάλους ως προσωπικό. Ειδικά στα ευρωπαϊκά σχολεία των μικρών γλωσσών όπως τα ελληνικά, τα πορτογαλικά και τα πολωνικά δεν υπάρχουν επαρκείς δίγλωσσοι παιδικοί σταθμοί για να επιβιώσουν με τις νέες συνθήκες και να αναλάβουν τον ρόλο που τους ανατίθεται".

Στο μεταξύ να αναφέρουμε ότι όλα τα κόμματα στο Βερολίνο, ακόμη και τα κυβερνητικά συστήνουν ψυχραιμία και δηλώνουν ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση, ενώ το τοπικό υπουργείο εκπαίδευσης προτίθεται να συζητήσει με τους ενδιαφερόμενους. Αυτή είναι και η μοναδική λύση λέει ο Λεωνίδας Γκέγκιος:

"Εάν δεν υπάρξει άμεσα ανοιχτή συζήτηση για τη διαμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος στα ευρωπαϊκά σχολεία και βέβαια και στο ελληνικό θα παρουσιαστούν προβλήματα στη διακλάδωση, στη μετάβαση αργότερα από την 7η μέχρι τη 12η τάξη. Πώς θα ανταπεξέλθουν οι μαθητές των ευρωπαϊκών σχολείων, που έχουν ήδη γλωσσικά προβλήμματα στη μια ή στην άλλη γλώσσα, στη σύμπτυξη, δηλαδή στις επιπλέον ώρες στην 5η τάξη;"

Τί συμβαίνει; Πρόκειται για αβλεψία ή συνειδητή παράλειψη ενός "επιτυχημένου εκπαιδευτικού μοντέλου", όπως οι ίδιοι οι πολιτικοί του Βερολίνου υποστήριξαν στο παρελθόν; Χαρακτηριστικός πάντως είναι ο τρόπος που ενημερώθηκαν ή που δεν ενημερώθηκαν γονείς και δάσκαλοι για τα τεκταινόμενα:

"Ενημερωθήκαμε ξαφνικά, μεταξύ Χριστουγέννων και νέου έτους, για το νέο νόμο. Αλλά και η τοπική βουλή δεν ήξερε τίποτε. Οι διευθυντές των σχολείων θα ενημερωθούν εξάλλου την Τετάρτη, 11.02.2004. Η ομάδα μας όμως, εννοώ την ομάδα εργασίας των ευρωπαϊκών σχολείων της ΕΕ, είναι η μόνη που εισακούεται από την τοπική βουλή και αποφάσισε να προτείνει άμεσα δικό της πρόγραμμα και να διαμορφώσει σχέδιο για το πως θα μπορούσε να αναπροσαρμοστεί το ωρολογιακό πρόγραμμα στα ευρωπαϊκά σχολεία βάσει του νέου νόμου".

Ως γνωστόν τα κρατικά ευρωπαϊκά σχολεία του Βερολίνου είναι ένα δίγλωσσο μοντέλο που χρηματοδοτείται από την τοπική κυβέρνηση και την εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας της οποίας χρησιμοποιείται η γλώσσα. Ετσι τα ελληνικά ευρωπαϊκά σχολεία χρηματοδοτούνται και από την ελληνική πολιτεία:

"Θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση, κατ' επέκταση ο πρέσβυς μας στο Βερολίνο, να έρθει σε επαφή με το τοπικό υπουργείο παιδείας και να πιέσει, διότι είναι μεγάλο λάθος λόγω έλλειψης χρημάτων να καταστραφεί το καμάρι της εκπαίδευσης στο Βερολίνο, τα ευρωπαϊκά σχολεία, που με τόσο κόπο ψήφισε και ανέπτυξε η CDU και στα οποία ήδη φοιτούν συνολικά 5.500 μαθητές".

Βιβή Παπαναγιώτου.