Ο σελιδοδείκτης της ιστορίας θυμίζει σήμερα τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στην Προβηγκία, κάτι που εορτάζεται συνήθως με επισημότητα. Το ξεχωριστό  φέτος είναι ότι στο πλευρό του γάλλου προέδρου βρίσκεται ο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έχει μπλεξίματα με τη γαλλική δικαιοσύνη. Πολιτικοί παρατηρητές αναρωτιούνται για το τι κρύβεται πίσω από το νεόκοπο πολιτικό ειδύλλιο.

Τους είχαμε δει πλάι-πλάι στο οροπέδιο Γκλιέρ στις 31 Μαρτίου αποτίνοντας φόρο τιμής στους αγωνιστές των Άλπεων. Τον Ιούλιο του 2018 ο Σαρκοζί είχε προσκληθεί στο προεδρικό αεροπλάνο κατά την επιστροφή από τη Μόσχα μετά τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τον δε Δεκέμβριο του 2018 στην έξαρση της κρίσης των «Κίτρινων γιλέκων» είχε προσκληθεί για γεύμα στο Προεδρικό Μέγαρο. 

Αμέσως μετά, ο Μακρόν επανέφερε το αφορολόγητο των υπερωριών, σημαντικό μέτρο του Σαρκοζί, που είχε καταργήσει ο Φρανσουά Ολάντ.

Τα πολιτικά οφέλη

Πώς άραγε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί αυτό το απροσδόκητο πολιτικό ειδύλλιο; Πρόκειται για μια «σχέση θεσμικού χαρακτήρα» απαντά το περιβάλλον και των δύο πολιτικών.  «Βολική απάντηση» ανταπαντούν όσοι ανησυχούν για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από «το ταγκό των δύο».

Πιστεύουν ότι ο Μακρόν στοχεύει στην εύνοια των εκλογέων της Δεξιάς,αφού μπροστά στα συντρίμμια των Ρεπουμπλικάνων ο Σαρκοζί θεωρείται ο μόνος στύλος που παραμένει όρθιος.

Ο Σαρκοζί από την πλευρά του έχει ανάγκη να απομακρύνει την προσοχή από τις δικαστικές υποθέσεις που τον κυνηγούν. Εκτός αυτού, με το πάθος που τον διακρίνει για την πολιτική, καταφέρνει να παραμένει στο φως δίπλα στο Μακρόν, «περιμένοντας τη δική του ευκαιρία». Την άποψη αυτή εκφράζει κάπως γλαφυρά  ένας οπαδός του ως εξής : «Ο Σαρκοζί επισκέπτεται έναν άρρωστο, κοιτώντας τον που πεθαίνει».

Ολυμπία Τσίπηρα, Παρίσι