Ένας πρωταθλητής δεν χρειάζεται μόνο καλή τεχνική και φυσική κατάσταση, αλλά και γερά νεύρα. Για μία ακόμη φορά, για μία ακόμη χρονιά στην «Μπουντεσλίγκα» η Μπάγερν Μονάχου είχε τα πιο γερά νεύρα. Τί κι αν έμεινε πίσω στη βαθμολογία; Τί κι αν έγινε περίγελως στα ταμπλόιντ; Τι κι αν ταπεινώθηκε στο Κύπελο, γνωρίζοντας πρώιμο αποκλεισμό από τη Φράιμπουργκ; Στην πιο κρίσιμη στιγμή, όταν η μπάλα είναι βαριά και το άγχος παραλύει το μυαλό, οι Βαυαροί κατάφεραν να μείνουν όρθιοι, ενώ ταυτόχρονα ο μεγάλος αντίπαλος, η Μπορούσια Ντόρτμουντ, «αυτοκτονούσε» μέσα στο σπίτι της.

Ας θυμηθούμε τί συνέβη φέτος: μετά από διαδοχικές βαθμολογικές απώλειες των Βαυαρών η Μπορούσια είχε ξεφύγει με δύο βαθμούς και, για να στεφθεί πρωταθλήτρια, χρειαζόταν νίκη εντός έδρας το Σάββατο απέναντι στην Μάιντς, ένατη στη βαθμολογία της Μπουντεσλίγκα. Σχετικά εύκολη άσκηση, θα έλεγε κανείς. Αλλά και με ισοπαλία θα ήταν πρώτη, αρκεί η Μπάγερν, που έπαιζε την ίδια ώρα στην Κολωνία, να μην επαιρνε τους τρεις βαθμούς της νίκης.

«Είναι απάνθρωπο...»

Από το πρωί του Σαββάτου το βαρύτιμο τρόπαιο είχε μεταφερθεί στο γήπεδο της Μπορούσια. Όλοι περίμεναν τη στιγμή της απονομής. Όμως οι γηπεδούχοι ξέχασαν ότι δεν έπαιζαν μόνοι τους, έκαναν σοβαρά αμυντικά λάθη, έχασαν και πέναλτι κι έτσι η Μάιντς βρέθηκε να προηγείται 2-0 στο 25ο λεπτό. Θα μπορούσε να πετύχει και άλλα γκολ, αν δεν ήταν τόσο βιαστική στις αντεπιθέσεις. Όσο για την Μπάγερν προηγήθηκε στην Κολωνία, αλλά γρήγορα δέχθηκε το γκολ της ισοφάρισης με πέναλτι. Οι οπαδοί της Κολωνίας πανηγύριζαν έξαλλα, όχι μόνο για το γκολ της ομάδας τους, αλλά και για το ότι η μισητή Μπάγερν θα έχανε το πρωτάθλημα φέτος, για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια.

Βιάστηκαν όμως να πανηγυρίσουν, γιατί στα επόμενα 45 λεπτά έγιναν απίστευτα πράγματα. Στην Κολωνία ο Τζαμάλ Μουζιάλα, το νέο παιδί-θαύμα του γερμανικού ποδοφαίρου, έδωσε τη νίκη στη Μπάγερν με άπιαστο φαλτσαριστό σουτ στο 89ο λεπτό. Στο Ντόρτμουντ η Μπορούσια ισοφάρισε στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων, αλλά ήταν αργά. Τελικό αποτέλεσμα: Μπορούσια-Μάιντς 2-2. Αυτό σημαίνει ότι Μπάγερν και Μπορούσια έχουν από 71 βαθμούς, αλλά οι Βαυαροί κερδίζουν το πρωτάθλημα με καλύτερη διαφορά τερμάτων. «Είναι απάνθρωπο...» σχολίαζε ο παρουσιαστής της αθλητικής εκπομπής στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης (ARD).

Η Μπάγερν επιβεβαιώνει τη φήμη της ως ...μόνιμη πλέον πρωταθλήτρια Γερμανίας, κατακτώντας τον τίτλο για ενδέκατη συνεχή χρονιά. Έξαλλοι πανηγυρισμοί στο Μόναχο το απόγευμα του Σαββάτου, με τους Βαυαρούς να ανοίγουν σαμπάνιες στην κεντρική λεωφόρο Λεοπολντστράσε. Ίσως κάποιοι στην Ελλάδα θυμούνται ότι στον ίδιο δρόμο είχαν ξεχυθεί χιλιάδες ομογενείς το 2004, γιορτάζοντας τον άθλο της Εθνικής Ελλάδας, που κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

«Δεν ζητάμε συγγνώμη που πήραμε πρωτάθλημα»

Θλίψη και περισυλλογή την ίδια στιγμή στο Ντόρτμουντ. Όμως ένας έμπειρος παίκτης, όπως ο Γιούλιαν Μπραντ, δεν ρίχνει τις ευθύνες σε άλλους μετά την ισοπαλία απέναντι στην Μάιντς: «Αν δούμε το παιχνίδι και στα 90 λεπτά, η αλήθεια είναι ότι σήμερα δυσκολευτήκαμε πολύ», λέει. «Χάσαμε πέναλτι, έχασα κι εγώ μια μεγάλη ευκαιρία, ήταν πολλά πράγματα που έπαιξαν ρόλο, δεν προσέξαμε τις στημένες φάσεις αν και ξέραμε ότι η Μάιντς είναι δυνατή στις στημένες φάσεις. Δεν μπορώ παρά να εκφράσω τον σεβασμό μου για τους φιλάθλους της ομάδας μας. Είδα πολλούς από αυτούς να κλαίνε, αλλά συνέχισαν να μας παροτρύνουν ακόμη και μετά το παιχνίδι...» 

Σε κλάματα ξέσπασε και ο προπονητής της Μπορούσια, Έντιν Τέρζιτς, μπροστά στους φανατικούς οπαδούς της ομάδας του. Αργότερα, στη συνέντευξη τύπου, βρήκε το κουράγιο να πει «συγχαρητήρια» στους Βαυαρούς, αλλά ζήτησε συγγνώμη από τους δημοσιογράφους, γιατί λόγω συναισθηματικής φόρτισης ήταν αδύνατον να κάνει μία ψύχραιμη ανάλυση του παιχνιδιού με την Μάιντς. Ήταν σίγουρη η Μπορούσια ότι θα κατακτούσε το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά το 2012, μετά από τη μεγάλη ομάδα των Χούμελς, Γκέτσε, Λεβαντόφσκι. Τελικά όμως οι Βαυαροί φάνηκαν πιο τυχεροί. Μήπως δεν αξίζουν καν το φετινό πρωτάθλημα; Αυτή την «προβοκατόρικη» ερώτηση δέχθηκε ο βετεράνος της Μπάγερν Τόμας Μίλερ από δημοσιογράφο της ARD το απόγευμα του Σαββάτου και ταράχθηκε τόσο πολύ, που ξέχασε ...πόσους βαθμούς είχε η ομάδα του στο τέλος της Μπουντεσλίγκα.

«Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά στο τέλος του πρωταθλήματος εμείς είχαμε περισσότερους βαθμούς» λέει ο Τόμας Μίλερ, για να διορθώσει αμέσως μετά: «Α, ναι, έχεις δίκιο, δεν είχαμε καν περισσότερους βαθμούς. Εντάξει, αλλά υπήρχε και ένας πρώτος γύρος σε αυτό το πρωτάθλημα. Φυσικά στον δεύτερο γύρο η Μπορούσια έπαιξε πολύ καλά και κάλυψε τη διαφορά μας, οπότε καταλαβαίνω την αίσθηση που υπάρχει, καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά δεν θα ζητήσουμε και συγγνώμη που πήραμε πρωτάθλημα...»

Άνω-κάτω η διοίκηση της Μπάγερν

Όμως αυτός ο άτυπος «τελικός» της Μπουντεσλίγκα είχε κι ένα ...τρίτο ημίχρονο. Λίγα λεπτά μετά το σφύριγμα της λήξης στην Κολωνία η Μπάγερν εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαίωσε σενάρια που κυκλοφορούσαν τις τελευταίες ημέρες για απόλυση του προέδρου της ομάδας, Όλιβερ Καν, αλλά και του αθλητικού διευθυντή Χασάν Σαλιχαμίτζιτς. Δύο μεγάλα ονόματα, δύο «παλιές δόξες» της Μπάγερν. Είναι προφανές ότι και οι δύο θεωρούνται υπεύθυνοι για κάποιες «σπασμωδικές» ή αναποτελεσματικές κινήσεις στο μέτωπο των μεταγραφών, αλλά και για την κακή επικοινωνιακή τακτική των τελευταίων μηνών.

Τουλάχιστον ο Σαλιχαμίτζιτς παρακολούθησε το κρίσιμο παιχνίδι με την Κολωνία που έκρινε το πρωτάθλημα, πανηγύρισε σαν μικρό παιδί τη νίκη της Μπάγερν και σε δηλώσεις του, μετά το σφύριγμα της λήξης, σχεδόν δακρυσμένος, τόνισε ότι «ήταν υπέροχα τα έξι χρόνια στο Μόναχο» και «φεύγει σαν φίλος». Ο Όλιβερ Καν δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. «Μου απαγόρευσαν να ταξιδέψω στην Κολωνία και να δώσω το παρών στη γιορτή για το πρωτάθλημα» καταγγέλλει ο ίδιος στην Bild. Για να επανέλθει στο θέμα, μιλώντας στο Sky: «Δεν με άφησαν να γιορτάσω το πρωτάθλημα μαζί με όλα τα παιδιά, ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου...»

Τις ενέργειες της διοίκησης στηλιτεύει ο βετεράνος της Μπάγερν Ντίτμαρ Χάμαν. «Ό,τι και να πιστεύει κανείς για τον Καν και τον Σαλιχαμίτζιτς είχαν προσφέρει πολλά, τόσο ως παίκτες, όσο και ως διοικητικοί παράγοντες» λέει ο 49χρονος σήμερα Χάμαν. «Αυτό που τους έκαναν δείχνει μία έλλειψη σεβασμού, άνευ προηγουμένου...»