Πριν ένα χρόνο, για την ακρίβεια στις 25 Σεπτεμβρίου του 2022, η ιταλική συντηρητική παράταξη κέρδισε τις εκλογές, με συνολικό ποσοστό 44% και πρώτο κόμμα τα «Αδέλφια της Ιταλίας», της Τζόρτζια Μελόνι. Βρισκόμαστε λοιπόν σε περίοδο απολογισμών και εκτιμήσεων. «Στην πορεία της ζωής μου κατάφερα και άλλαξα τα προγνωστικά, δεν ξεκίνησα από ευνοϊκή θέση», είχε πει η Μελόνι στην πρώτη της ομιλία, ως πρωθυπουργός, στη Βουλή της Ρώμης.

Μετά από δώδεκα μήνες, τι έχει συμβεί;  Όλοι βλέπουμε ότι το μεταναστευτικό και το προσφυγικό αποτελούν κύριο πρόβλημα στην επικαιρότητα της χώρας. Οι αφίξεις στην Λαμπεντούζα τις τελευταίες εβδομάδες πολλαπλασιάστηκαν και η κυβέρνηση ανακοίνωσε την δημιουργία νέων κλειστών κέντρων παραμονής για παράτυπους μετανάστες, τα οποία θα πρέπει να χτιστούν «σε απομονωμένες περιοχές» και «ει δυνατόν, σε όλες τις περιφέρειες της χώρας». Υπάρχουν όμως πολιτικές και πρακτικές αντιδράσεις. Πολλοί περιφερειάρχες και δήμαρχοι είπαν ήδη ότι δεν θέλουν τα κέντρα στις περιοχές τους, ενώ η κεντροαριστερή αντιπολίτευση των «Δημοκρατικών» κατηγορεί την κυβέρνηση για υπερσυντηρητική στρατηγική.

«Κάρτα καυσίμων» κατά της ακρίβειας

Παράλληλα, υπάρχει και το κύριο θέμα της αύξησης του κόστους ζωής. Στην αρχή της ερχόμενης εβδομάδας το υπουργικό συμβούλιο αναμένεται να εγκρίνει την παροχή «κάρτας καυσίμων» στους πολίτες με χαμηλά εισοδήματα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι, λόγω και της τελευταίας αύξησης των επιτοκίων, τα περιθώρια για νέες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής περιορίζονται σημαντικά. Σύμφωνα με πληροφορίες μέσα σε λίγες ημέρες «εξανεμίστηκαν» 15 δισεκατομμύρια ευρώ, που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν στον νέο κρατικό προϋπολογισμό για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.

Η Μελόνι στηρίζει επίσης την πολιτική των συμμάχων στην Ουκρανία, δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την συμμαχία και τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και κρατά, όσο της είναι δυνατόν, χαμηλούς τόνους με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όλοι περιμένουν να δουν όμως τι θα συμβεί στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Πόσο θα αυξηθεί η ένταση και αν τελικά θα υπάρξουν περιθώρια συνεργασίας της Ιταλίδας πρωθυπουργού με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ή αν θα μείνει για άλλα πέντε χρόνια στα έδρανα της «αντιπολίτευσης» των Βρυξελλών και του Στρασβούργου. Διότι προς το παρόν, δεν έχει αποφασίσει να διακόψει την στενή της συνεργασία με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, του οποίου οι απόψεις περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και συνεργασίας είναι κάτι περισσότερο από γνωστές.