Η δύσκολη σχέση της κυβέρνησης Μελόνι με τις ΜΚΟ συνεχίζεται. Σε τρία πλοία ΜΚΟ επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 ευρώ και προσωρινή κατάσχεση είκοσι ημέρων. Πρόκειται για τα πλοία Sea Eye 4, Sea Watch και για το σκάφος της Open Arms.

H κυβέρνηση της Ρώμης επέβαλε πρόστιμο με απαγόρευση δράσης για τρεις εβδομάδες, επειδή προχώρησαν σε διασώσεις, νότια της Σικελίας, χωρίς να έχουν συνεννοηθεί προκαταβολικά με τις ιταλικές αρχές. «Εφαρμόζουμε τον νόμο, απαγορεύεται η άμεση ή έμμεση διευκόλυνση της παράτυπης μετανάστευσης και η όποια υποστήριξη της εμπορίας ανθρώπων» δήλωσε η Ιταλίδα πρωθυπουργός.

Πριν από τον Δεκαπενταύγουστο, όμως, είχε υιοθετηθεί μια σαφώς ελαστικότερη στρατηγική: σε πολλά πλοία των ΜΚΟ επετράπη να προχωρήσουν σε δεκάδες διασώσεις μεταναστών και προσφύγων στα χωρικά ύδατα της Τυνησίας και της Λιβύης. Όπως υπογραμμίζει βέβαια ο ιταλικός Τύπος, η αποβίβαση των διασωθέντων δεν έγινε σε λιμάνια της Σικελίας, αλλά σε πολύ βορειότερες περιοχές. Χρειάσθηκαν δηλαδή τρεις ημέρες επιπλέον ταξίδι για να μπορέσουν οι «απελπισμένοι της θάλασσας» να κατέβουν στην ξηρά.

Μια ελαστικότερη και μια αυστηρότερη γραμμή

Η προσωρινή φάση συνεργασίας με τις ιταλικές αρχές ήταν προφανώς λύση ανάγκης. Η ακτοφυλακή, τα ταχύπλοα της οικονομικής αστυνομίας και του λιμενικού της Ρώμης πολύ συχνά  δεν καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν στις εκκλήσεις για βοήθεια των μεταναστών που κινδυνεύουν να πνιγούν.

Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνιαποφάσισε να υιοθετήσει και πάλι αυστηρότερη στάση, μετά από την δημοσιοποίηση σειράς στοιχείων που έγινε τον Δεκαπενταύγουστο. Όταν ανακοινώθηκε δηλαδή ότι από την αρχή του χρόνου έφτασαν στην Ιταλία δια της θαλάσσιας οδού πάνω από 100.000 μετανάστες και όταν ξεπεράστηκαν οι 150 πολλαπλές επιχειρήσεις διάσωσης από μέρους των ΜΚΟ.

Η κατάσταση, πάντως, στην κεντρική Μεσόγειο παραμένει δραματική: σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, φέτος έχασαν την ζωή τους πάνω από 2.000 άνθρωποι που είχαν σαλπάρει με σαπιοκάραβα από την Τυνησία με την ελπίδα να φτάσουν στις ακτές της Κάτω Ιταλίας.

Η συμφωνία της ΕΕ με την κυβέρνηση της Τυνησίας δεν φαίνεται να έχει αλλάξει, τουλάχιστον έως τώρα, την όλη αυτή πραγματικότητα. Είναι σαφές ότι η Λαμπεντούζα για αμέτρητους ανθρώπους παραμένει μια σύγχρονη γη της επαγγελίας.