Το Χαν στο Χουνσρύκ, ένα από τα μεγαλύτερα περιφερειακά αεροδρόμια της Γερμανίας, υπέβαλε αίτηση πτώχευσης την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο και τα άλλα μικρότερα αεροδρόμια αντιμετωπίζουν δυσκολίες εξαιτίας της πανδημίας. Πολύ λίγα είναι κερδοφόρα, όπως κατέδειξε μελέτη του Φόρουμ Οικολογικής Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσίασε πέρυσι η περιβαλλοντική οργάνωση BUND.

Σύμφωνα με την έκθεση, μόνο δύο από τα 14 αεροδρόμια που εξετάστηκαν ήταν κερδοφόρα, το Μέμινγκεν και το Βέετσε. «Αν δείτε τα αποτελέσματα για τα αεροδρόμια στη Γερμανία, θα καταλάβετε ότι χρειάζονται περίπου τρία εκατομμύρια επιβάτες για να είναι κερδοφόρα», εξηγεί η Ιβόν Τσίγκλερ, καθηγήτρια Διεθνούς Διαχείρισης Εναέριας Κυκλοφορίας στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Φρανκφούρτης. Πολλά περιφερειακά αεροδρόμια όμως έχουν λιγότερους επιβάτες ακόμη και σε κανονικές συνθήκες με αποτέλεσμα να μην έχουν κέρδος.

Δεν είναι περίεργο. Στην ήδη δύσκολη χρονιά της πανδημίας, το αεροδρόμιο Έρφουρτ-Βάιμαρ κατέγραψε μόνο περίπου 27.000 επιβάτες, το Μύνστερ-Όσναμπρικ έφτασε τους 220.000. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα για το Ντόρτμουντ με 1,2 εκατομμύρια. Με 24 κύρια αεροδρόμια - συμπεριλαμβανομένων γνωστών μεγάλων αεροδρομίων όπως η Φρανκφούρτη, το Μόναχο, το Ντίσελντορφ, το Βερολίνο και το Αμβούργο, καθώς και μεγαλύτερα περιφερειακά αεροδρόμια όπως η Κολωνία / Βόννη, η Στουτγάρδη, το Ανόβερο και μερικά άλλα, η Γερμανία έχει υπερπροσφορά.

Όταν χάνεται ο τακτικός πελάτης ...

Το να συνιστά ένα αεροδρόμιο βάση για μια αεροπορική εταιρεία του διασφαλίζει έναν ορισμένο αριθμό πτήσεων και επιβατών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αίτηση πτώχευσης του αεροδρομίου δεν αποτέλεσε έκπληξη αφού η ιρλανδική αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους Ryanair απέσυρε όλο και περισσότερα αεροπλάνα από εκεί και τα μετέφερε στο μεγάλο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης.

Πολλά από τα περιφερειακά αεροδρόμια εξακολουθούν να λαμβάνουν κρατική υποστήριξη, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει λειτουργικές επιδοτήσεις μέχρι το 2024. Ένα μεγάλο πρόβλημα για τα αεροδρόμια, γιατί στην πραγματικότητα δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς επιδοτήσεις και άλλους δημόσιους πόρους.

Η εξειδίκευση ως ευκαιρία επιβίωσης

Το πώς θα πάνε τα πράγματα με τα αεροδρόμια μετά το 2024 είναι πάνω από όλα πολιτικό ζήτημα, λέει ο ειδικός της Deutsche Bank Έρικ Χάιμαν. Το κλείσιμο αυτών των αεροδρομίων είναι πιθανό. Αλλά θα μπορούσαν επίσης να μειωθούν τα πάγια κόστη συρρικνώνοντας τα, για παράδειγμα βγάζοντας από την κανονική κυκλοφορία τα μεγάλα αεροπλάνα. Τότε δεν θα χρειάζονταν πλέον να διατηρηθούν οι απαραίτητες υποδομές.

Το μέλλον ορισμένων περιφερειακών αεροδρομίων θα μπορούσε να συνίσταται στην εξειδίκευση σε πτήσεις εκπαίδευσης ή διάσωσης ή στην ιδιωτική αεροπορία, για παράδειγμα.

Η αεροπορική υποδομή στη Γερμανία περιλαμβάνει συνολικά σχεδόν 1.000 αεροδρόμια και πίστες προσγείωσης. Η σημασία τους φάνηκε στην κρίση του κορωνοϊού, όταν πολλές μεταφορές γίνονταν συχνά με μικρότερα αεροπλάνα έξω από τα μεγάλα αεροδρόμια. Η περσινή έκθεση του BUND αναφέρθηκε επίσης στις κλιματικές επιπτώσεις των πτήσεων. Το συμπέρασμα ήταν πως η στήριξη των μικρών αεροδρομίων με φορολογικά έσοδα είναι «σπατάλη χρημάτων που καταστρέφει το κλίμα».

Και όσο η χρήση τους περιορίζεται, τόσο οι κάτοικοι των γύρω περιοχών θα ασκούν πιέσεις, ώστε τα κονδύλια των δήμων ή των κρατιδίων για τα αεροδρόμια να χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς.

Μπριγκίτε Σόλτες

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου