Η επικαιρότητα έχει σπρώξει αναπόφευκτα σε δεύτερο πλάνο τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ που ξεκίνησαν πριν από μήνες και συνεχίστηκαν και σήμερα. Όσοι γνωρίζουν πολύ καλά την κοινωνία της πρώην βρετανικής αποικίας διαπιστώσουν ότι οι εξελίξεις έχουν αφήσει αποτυπώματα και στην κοινωνία. Πολλές οικογένειες εμφανίζονται διαιρεμένες ανάμεσα σε όσους είναι υπέρ και όσους είναι κατά του δημοκρατικού κινήματος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να συνεχίσει να ισχύει το ειδικό καθεστώς, άλλοι δεν θα είχαν αντίρρηση να περάσει το Χονγκ Κονγκ στη σφαίρα επιρροής της κινεζικής κυβέρνησης. 

Ρήξη μέσα στο σπίτι

Οι διαξιφισμοί είναι πολλές φορές έντονοι στο οικογενειακό τραπέζι. Ο Γουίλιαμ Γιουνγκ, όταν μιλάει με τους γιούς τους γι αυτό το θέμα, του σφίγγεται το στομάχι. Ο ένας υποστηρίζει το δημοκρατικό κίνημα, ο άλλος είναι αντίθετος. Ο Γιουνγκ είναι φαρμακοποιός και έχει το φαρμακείο του σε συνοικία του Χονγκ Κονγκ, πολύ κοντά στο επίκεντρο των διαδηλώσεων. Ξέρει την περιοχή εδώ και 20 χρόνια και ομολογεί ότι δεν έχει ζήσει ποτέ άλλοτε τόσο ταραχώδεις εποχές, όπου παντού, στους δρόμους, στα μαγαζιά και φυσικά στο σπίτι, το μόνιμο θέμα είναι το μέλλον της χώρας.

«Ο ένας γιος μου υποστηρίζει το δημοκρατικό κίνημα, ο άλλος προτιμά περισσότερη σταθερότητα» παραπονιέται. «Εγώ πιστεύω ότι όλα θα πρέπει να πάρουν έναν ειρηνικό δρόμο. Η κατάσταση οδεύει σε εκτόνωση. Κι οι δύο πλευρές θα πρέπει να διαπραγματευτούν για να μην ζήσουμε άλλη βία. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να αλλάξει μερικά ηγετικά πρόσωπα και να συναινέσει σε σύσταση εξεταστικών επιτροπών. Και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να συνομιλήσουν, θα μείωνε τη βία». Το ίδιο οικογενειακό κλίμα που περιγράφει ο Γιουνγκ υπάρχει όμως και σε άλλες οικογένειες, ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς, συχνά ανάμεσα σε νέους και ηλικιωμένους.

Χάσμα γενεών

«Οι άνθρωποι της παλαιότερης γενιάς στην οικογένειά μου θέλουν σταθερότητα» λέει η Χριστίνα. «Εναντιώνονται στη βία του δρόμου με το σκεπτικό ότι η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει. Η βία κατά της αστυνομίας δεν είναι γενικά αποδεκτή, αλλά εγώ αντιλαμβάνομαι, γιατί συμβαίνει. Πολλοί υποστηρίζουν ότι εάν δεν κάνουν τώρα κάτι, δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία. Νομίζω ότι ο κόσμος λέει σαφώς τι θέλει, κι όσο αυτό είναι διαφανές και ειλικρινές, το βρίσκω καλό». 

Καλό μπορεί να είναι, αλλά λόγω της κατάστασης παλιές φιλίες τινάχτηκαν στον αέρα. Στις οικογένειες συζήτηση για τις διαδηλώσεις είναι ταμπού, στο διαδίκτυο οι λεκτικές επιθέσεις ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα είναι συνεχείς. Το θέμα διχάζει βαθιά την κοινωνία του Χονγκ Κονγκ. Παρατηρητές εκτός Χονγκ Κονγκ έχουν αποκομίσει ωστόσο την εντύπωση ότι οι περισσότεροι θέλουν να διατηρηθεί το ειδικό καθεστώς, που προβλέπει μεταξύ άλλων ελευθερία τύπου και έκφρασης γνώμης, ασφάλεια διακαίου και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Παραξενεύει ωστόσο, πόσο πολλοί δεν έχουν αντίρρηση να περάσει η χώρα στη σφαίρα επιρροής της Κίνας, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Άλφρεντ Σμιτ/SWR

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου