Στην κατεστραμμένη από τον σεισμό πόλη Αντιγιαμάν ξεκινά το πρώτο ιφτάρ, το "σπάσιμο" της νηστείας του Ραμαζανιού μετά τη δύση του ηλίου. Η οικογένεια Καπλάν συγκεντρώνεται γύρω από το λιτό δείπνο στο πάτωμα της σκηνής της το βράδυ της Πέμπτης, μακριά ακούγεται το κάλεσμα του μουεζίνη για την προσευχή. Ο Εκρέμ, ο πατέρας, μοιράζει το ψωμί, ενώ η Ασλί, η μητέρα, βάζει νερό στα δυο παιδιά της. Μουρμουρίζουν προσευχές για όσους έχασαν τη ζωή τους στον καταστροφικό σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου.

Στους σεισμούς πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Αντιγιαμάν και πολλοί είναι άστεγοι. Σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία, τουλάχιστον 56.000 από τα 120.496 κτίρια στην ομώνυμη επαρχία έχουν καταρρεύσει ή έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Έξι εβδομάδες μετά η πόλη, η οποία είχε περίπου 310.000 κατοίκους το 2022, εξακολουθεί να θρηνεί. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν μείνει υποδέχονται το Ραμαζάνι, τον ιερότερο μήνα του Ισλάμ, σε αυτοσχέδια καταφύγια.

Κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού οι ευσεβείς μουσουλμάνοι απέχουν από το φαγητό, το ποτό και το κάπνισμα για ένα μήνα από την αυγή έως το ηλιοβασίλεμα. Το Ραμαζάνι θεωρείται εποχή εσωτερικής περισυλλογής, ταπεινότητας, αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας.

Αντί για χαρούμενη ως συνήθως η πρώτη βραδινή διακοπή της νηστείας φέτος χαρακτηρίζεται από ζοφερή διάθεση. Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από τους σεισμούς μεγέθους 7,6 και 7,7 Ρίχτερ μόνο στην Τουρκία. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα έμπαινα στο Ραμαζάνι με τόσο βαριά καρδιά. Μακάρι να ήταν εδώ και η αδελφή μου και τα ανίψια μου», λέει ο Εκρέμ Καπλάν. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Η αδελφή του και τα τέσσερα παιδιά της έχασαν τη ζωή τους στον σεισμό. Επισκέπτεται καθημερινά το νεκροταφείο βάζοντας νερό στα λουλούδια και καθαρίζοντας τους τάφους, λέει.

Κανονικά το Ραμαζάνι θα ξεκινούσε με τρόπο εορταστικό στο Αντιγιαμάν που έσφυζε παλιά από ζωή. Η γυναίκα του Εκρέμ, η Ασλί, θυμάται τους τυμπανοκρούστες να ξεχύνονται στις γειτονιές ντυμένοι με οθωμανικές φορεσιές για να ξυπνήσουν τους κατοίκους για το τελευταίο γεύμα πριν από την αυγή.

Τώρα, διάφορες οργανώσεις διανέμουν στην πόλη τρόφιμα σε όσους έχουν ανάγκη. Μετά το δείπνο, μερικοί βοηθοί ντύνονται κλόουν και παρακολουθούν κινούμενα σχέδια με τα παιδιά στην αυλή ενός τοπικού σχολείου. Λίγο πιο πέρα, ο 17χρονος Τάχα Ερντέμ πίνει τσάι με την οικογένειά του. Τίποτα δεν είναι το ίδιο με τα προηγούμενα χρόνια. Το μενού είναι μέτριο. Ο Τάχα έγινε γνωστός σε εθνικό επίπεδο μέσω ενός βίντεο που τράβηξε παγιδευμένος κάτω από τα χαλάσματα. Ήταν σίγουρος ότι θα πέθαινε, έλεγε στο βίντεο. Επέζησε. Το όνειρό του είναι τώρα να γίνει ψυχολόγος για να βοηθήσει τους ανθρώπους που πλήττονται από καταστροφές, λέει στο dpa. «Θέλω να πω στους ανθρώπους ότι υπάρχει πάντα ελπίδα, ακόμη και στην πιο σκοτεινή στιγμή».

Εργκίν Χαβά, dpa

Επιμέλεια: Γιώργος Πασσάς