Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ αναφέρεται δημοσίευμα του Spiegel ξεκινώντας μάλιστα με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Αλέξης Τσίπρα. Το άρθρο σημειώνει: «Ο Αλέξης Τσίπρας μετέφερε ένα σαφές μήνυμα. Ο μελλοντικός πρόεδρος της Κομισιόν θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον νεοφιλελευθερισμό, την πολιτική λιτότητας και την ξενοφοβία μέσα στην ΕΕ» δήλωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός κατά την άφιξή του στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην πόλη Σιμπίου της Ρουμανίας. «Αυτός ο πρόεδρος δεν είναι ο Βέμπερ, αυτή είναι η θέση μου». Σίγουρα δεν αποτελεί έκτακτη είδηση το γεγονός ότι ο αριστερός Πρωθυπουργός από την Αθήνα απορρίπτει τον υποψήφιο του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος. Το γεγονός όμως ότι το κάνει στην έναρξη της Συνόδου Κορυφής, όπου η ΕΕ θέλει να συζητήσει θέματα που αφορούν το μέλλον της και το ρόλο που θέλει να διαδραματίσει στον κόσμο, δείχνει πως το ερώτημα ‘ποιος θα γίνει τι' καθορίζει τώρα την ατζέντα της ΕΕ». 

Η Neue Osnabrücker Zeitung αναφερόμενη στο ίδιο θέμα γράφει για τη συνοχή μέσα στην ΕΕ: «Όσον αφορά τους στόχους επικρατεί ενότητα: μαζί στα δύσκολα, πιο κοντά στους πολίτες, προστασία του κράτους δικαίου, ένα μέλλον για τους νέους και η Ευρώπη να γίνει μια παγκόσμια ηγετική δύναμη. Οι προθέσεις των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων είναι τίμιες αλλά κάθε άλλο παρά νέες. Από αυτή την άποψη, η Σύνοδος Κορυφής ήταν χρήσιμη για να υπάρξει η διαβεβαίωση, πως παρά τις διχογνωμίες που υπάρχουν σε διάφορα πολιτικά πεδία, αυτά που ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που χωρίζουν. Για τους πολίτες που καλούνται σύντομα να εκλέξουν ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο είναι ένα μήνυμα μεγάλης συμβολικής αξίας».

Οι έριδες για τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

H Süddeutsche Zeitung σχολιάζει τις συνέπειες της πολιτικής του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και γράφει: «Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αντιδρά μόνο επιθετικά απέναντι στη διεθνή κοινότητα αλλά διαλύει και ένα σύστημα το οποίο έχει εδραιωθεί εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός ότι η ΕΕ ξαφνικά βρίσκεται στο πλευρό της Κίνας και της Ρωσίας εναντίον των ΗΠΑ, δεν είναι παρά μια απόδειξη ενός υπερβολικούς θράσους. Μια μικρή μόνο παρηγοριά είναι ίσως το γεγονός ότι η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κατάφερε να τηρηθεί τουλάχιστον για μερικά χρόνια».

Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Allgmeneine Zeitung γράφει: «Τι μπορούν να κάνουν οι Ευρωπαίοι για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο έχει μεγάλη αξία για αυτούς και θέλουν να το διαφυλάξουν; Για να πούμε την αλήθεια εκτός από το να απευθύνουν έκκληση στην ηγεσία της Τεχεράνης να συνεχίσει να το τηρεί, δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα. Οι προσπάθειες να προφυλάξουν την ιρανική οικονομία από τις συνέπειες των αμερικανικών κυρώσεων δεν οδηγούν πουθενά. Είναι οδυνηρό να παραδέχεσαι την αδυναμία σου. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα». 

Μαρία Ρηγούτσου