Ήταν μία από τις πιο σκληρές προεκλογικές περιόδους που έχει ζήσει η χώρα μέχρι σήμερα. Ουκ ολίγες φορές προχώρησαν οι υποψήφιοι των τεσσάρων σημαντικότερων κομμάτων σε προσωπικές επιθέσεις. Αποφεύγοντας με αυτόν το τρόπο να αγγίξουν τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στις αρχές του προεκλογικού αγώνα. Χαρακτηριστική υπήρξε η έντονη λεκτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι και τον αντίπαλό του από τους Σοσιαλιστές Πέδρο Σάντσες στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της περασμένης Δευτέρας.

Ωστόσο η έκβαση της κούρσας είναι ακόμη άδηλη. Γύρω στο 40% των πολιτών δηλώνουν αναποφάσιστοι. Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Ραχόι ίσως να τερματίσει πρώτο, ωστόσο οι εκτιμήσεις λένε ότι ο ισπανός πρωθυπουργός δεν θα καταφέρει να ξανακυβερνήσει χωρίς την υποστήριξη βουλευτών από άλλα κόμματα.

Στην απέναντι όχθη βρίσκονται οι Σοσιαλιστές, οι οποίοι μαζί με το Λαϊκό Κόμμα κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή της χώρας μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο το 1975. Με τον 43χρονο Πέδρο Σάντσες επικεφαλής θέλουν να αφήσουν πίσω τον 60χρονο Μαριάνο Ραχόι στην κούρσα για την εξουσία.

Από την άλλη πλευρά τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας νέες δυνάμεις. Τόσο ο επικεφαλής του αριστερού κόμματος Podemos (Μπορούμε) Πάμπλο Ινγκλέσιας όσο και ο επικεφαλής του νέου φιλελεύθερου κόμματος διαμαρτυρίας Ciudadanos (Πολίτες) Αλμπέρτ Ριβέρα διεκδικούν δυναμικά έναν ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ο πρώτος επαγγέλλεται κοινωνικά μέτρα που θα ευνοούν τους αδύναμους, ενώ ο δεύτερος υπόσχεται έναν σκληρό αγώνα ενάντια στη διαφθορά.

Ραχόι: Η χώρα δεν μπορεί να αντέξει μια «ρώσικη ρουλέτα»

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν ωστόσο προβάδισμα στον Ραχόι με 25%, ενώ για τα άλλα τρία κόμματα προβλέπουν ποσοστά στης τάξεως του 20%. Ωστόσο για τους περισσότερους Ισπανούς τα παραδοσιακά κόμματα δεν είναι σε θέση να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της χώρας. Η κυβέρνηση Ραχόι ήρθε αντιμέτωπη από το 2011 με δύο μεγάλα προβλήματα: τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα σκάνδαλα διαφθοράς, στα οποία ενεπλάκησαν έμπιστοι του πρωθυπουργού. Από ανάλογα σκάνδαλα και αποτυχίες τα δύο νέα κόμματα δεν επισκιάζονται – τουλάχιστον προς το παρόν.

Από την πλευρά του ωστόσο ο ισπανός πρωθυπουργός προειδοποίησε στο κλείσιμο της προεκλογικής του εκστρατείας την Παρασκευή ότι μόνο μια νίκη του κόμματός του θα μπορούσε να εξασφαλίσει ισορροπία και σταθερότητα στη χώρα. Η εναλλακτική θα ήταν ένας ευρύς κυβερνητικός συνασπισμός μεταξύ οκτώ ή εννέα κομμάτων, ο οποίος θα οδηγούσε τη χώρα στη διάλυση, εξήγησε ο Ραχόι, προειδοποιώντας ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει μια πολιτική «ρώσικη ρουλέτα».

Ένα ερώτημα το οποίο μένει ωστόσο ακόμη ανοιχτό, και θα απαντηθεί φυσικά μόνο μετά τις εκλογές, είναι ποιες συμμαχίες θα προκύψουν στην ισπανική βουλή. Κάποιοι θεωρούν ότι το αριστερό Podemos και το κόμμα διαμαρτυρίας Ciudadanos έχουν συνάψει κρυφή συμφωνία για να ρίξουν τον Ραχόι από τον πρωθυπουργικό θρόνο. Άλλοι μιλούν για συνασπισμό του Ciudadanos με το Λαϊκό Κόμμα, αν και ο Αλμπέρτ Ριβέρα έχει ξεκαθαρίσει ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να υποστηρίξει ούτε τους συντηρητικούς ούτε τους σοσιαλιστές.

Μάρτιν Ντέλφιν/ Δημήτρης Ελευθεράκης