Ισχυρό μήνυμα ενότητας και αποφαστικότητας έναντι της επιθετικότητας της Μόσχας αλλά και μήνυμα υπέρ της ενίσχυσης των δημοκρατικών αξιών έναντι των απολυταρχικών τάσεων διεθνώς απέστειλε ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, οικοδεσπότης της συνόδου των G7, που ολοκληρώθηκε το μεσημέρι στις βαυαρικές Άλπεις. Αφού καταδίκασε για άλλη μια φορά τις αιματηρές επιθέσεις του ρωσικού στρατού τις τελευταίες μέρες στην Ουκρανία ανέφερε:

«Ο Πούτιν δεν πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο (…) Θα συνεχίσουμε να αυξάνουμε την οικονομική και πολιτική πίεση προς τη Ρωσία (…) Θέλουμε η Ουκρανία να είναι σε θέση να υπερασπιστεί την κυριαρχία της, την ανεξαρτησία της αλλά και το δημοκρατικό της μέλλον». «Το επόμενο καθήκον μας είναι να φροντίσουμε να τελειώσει αυτός ο πόλεμος και η Ρωσία να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Ουκρανία». Σε ερώτηση ωστόσο της DW κατά τη συνέντευξη τύπου σχετικά με την παροχή εγγυήσεων ασφάλειας - και με ποια μορφή - στην Ουκρανία, απέφυγε να απαντήσει.

Χρηματοδοτική στήριξη και ένα φιλόδοξο νέο «Σχέδιο Μάρσαλ»

Πέρα από τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία για όσο χρειαστεί, οι ηγέτες των επτά ισχυρότερων βιομηχανικών χωρών κατέληξαν από το Έλμαου σε περαιτέρω χρηματοδοτική στήριξη της Ουκρανίας και μάλιστα σε πολλά επίπεδα: 28 δισεκατομμύρια δολάρια θα διοχετευθούν στον ουκρανικό προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση του πολεμικού δημόσιου χρέους, επιπλέον 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ θα σταλούν με τη μορφή ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ 5 δισεκατομμύρια περίπου προβλέπονται για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας πείνας, με ιδιαίτερη έμφαση βέβαια στην επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση εξαιτίας του ρωσικού «μπλόκου» στις εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών.

Ο καγκελάριος Σολτς επανέλαβε επίσης με φόντο τις βαυαρικές Άλπεις τη γερμανική πρόταση για ένα νέο «Σχέδιο Μάρσαλ» για την μελλοντική ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, στο πρότυπο του ιστορικού αμερικανικού σχεδίου για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Θα είναι ένα «κολοσσιαίο έργο» που θα χρειαστεί χρόνια για να υλοποιηθεί, ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ όπως δήλωσε, η Γερμανία εργάζεται ήδη από κοινού με την Κομισιόν πάνω στην ιδέα αυτή.

Θα συμφωνήσουν για ένα πλαφόν στην τιμή ρωσικού πετρελαίου;

Το μεγάλο όμως θέμα τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο ήταν οι συζητήσεις των ηγετών για αυστηροποίηση, ακόμη περισσότερο, των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας. Σε αυτό το πλαίσιο τέθηκε στο τραπέζι το ζήτημα της επιβολής ανώτατης τιμής στο ρωσικό πετρέλαιο, ένα πρόσθετο μέτρο σε βάρος της Μόσχας για το οποίο πιέζουν οι ΗΠΑ, ενώ η ΕΕ φαίνεται διστακτική - όπως και για το θέμα ενός εμπάργκο στον ρωσικό χρυσό, για το οποίο η EE διατύπωσε ευθέως ενστάσεις.

Στο κοινό ανακοινωθέν των G7 συμπεριλήφθηκε τελικά μια πρόταση με γενική ωστόσο διατύπωση: «Θα διερευνήσουμε περαιτέρω μέτρα προκειμένου να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο η Ρωσία να επωφεληθεί από τον επιθετικό πόλεμό της. Καθώς αποσύρουμε σταδιακά το ρωσικό πετρέλαιο από τις εγχώριες αγορές μας, θα επιδιώξουμε να αναπτύξουμε λύσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στους στόχος για μείωση των ρωσικών εσόδων από υδρογονάνθρακες αλλά και για διασφάλιση της σταθερότητας στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας».

Το αμερικανικό G7 και το ξύπνημα του «Sleepy Joe»

Οι ΗΠΑ πάντως εμφανίστηκαν απόλυτα έτοιμες να επιβάλουν επίσης πρόσθετους δασμούς ύψους 2,3 δις δολαρίων σε  570 ρωσικά προϊόντα, ενώ εξετάζουν επίσης και κυρώσεις που θα εμποδίζουν τη ρωσική αμυντική βιομηχανία από την πρόσβαση σε απαραίτητες πρώτες ύλες και εξοπλισμούς. Πάντως σύμφωνα με σχολιαστές και παρατηρητές, το γερμανικό G7 ήταν τελικά αμερικανικό, με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να θέτει την ατζέντα και να δίνει τον βηματισμό στις υπόλοιπες χώρες απέναντι στη Μόσχα.

Μάλιστα σύμφωνα με αναλύσεις στον γερμανικό τύπο ο αποκαλούμενος συχνά στις ΗΠΑ «Sleepy Joe» φαίνεται ότι «ξύπνησε», διεκδικώντας και στον 21ο αιώνα για τις ΗΠΑ ηγετικό ρόλο, τουλάχιστον στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας. Κι όλα αυτά βέβαια την ώρα που στο εσωτερικό των ΗΠΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Πάντως ο Όλαφ Σολτς σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με το κατά πόσο είχε απλά ρόλο «συντονιστή» του G7, την ώρα που τις αποφάσεις λάμβανε ο Tζο Μπάιντεν, επέλεξε απλώς να τονίσει την ενταντικοποίηση της ευρωατλαντικής και αμερικανογερμανικής συνεργασίας. Από εδώ και πέρα τα βλέμματα όλων στρέφονται στη Μαδρίτη και  τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, η οποία παίρνει την σκυτάλη από το G7.

Δήμητρα Κυρανούδη, Βερολίνο